|
หัวข้อ: ขยะทางความคิดและอารมณ์ เริ่มหัวข้อโดย: นาตยา ที่ พฤศจิกายน 03, 2010, 01:30:50 pm ขยะทางความคิดและอารมณ์
สิ่งที่ไม่ดี... ไม่สวยงาม... ที่เราใช้แล้ว...ชำรุด ... ทรุดโทรม... ใช้การไม่ได้อีกต่อไป... เรียกว่า... "ขยะ" ถ้าพูดถึงขยะ หลายคนคงเข้าใจดีแล้วว่า... ในขยะที่เหลือใช้แล้ว... ที่คนส่วนใหญ่นำไปทิ้ง เพราะเห็นว่า "ไม่มีคุณค่า – ไม่มีประโยชน์" แต่ในสิ่งที่เรามองเห็นว่า... ไม่มีคุณค่า - ไม่มีประโยชน์ สำหรับเรา อาจมีคุณค่า... สำหรับผู้เก็บของเก่า... ซึ่งสามารถแปรเปลี่ยนเป็นเงินได้... แต่สำหรับขยะทางความคิด... และขยะทางอารมณ์นั้น …หามีประโยชน์แต่อย่างใดไม่ ยิ่งกลับจะเป็นอันตราย... ทั้งต่อตนเองและคนรอบข้างด้วย เพราะผู้ที่ชอบเก็บสะสมขยะทางความคิด... ขยะทางอารมณ์ เมื่อเก็บสะสมไว้มากๆ ก็จะทำให้เกิดมะเร็งร้ายในจิตใจ – ในอารมณ์ความรู้สึกได้ เราจึงไม่ควรที่จะเก็บหรือรักษาสิ่งเหล่านั้นไว้ในจิตใจเลย …แต่สมควรอย่างยิ่ง …ที่จะหมั่นตรวจ หมั่นเก็บกวาด นำขยะทางความคิด - ขยะทางอารมณ์... ออกไปทิ้งเสียโดยพลัน เพราะขยะทางความคิด ได้แก่... ความคิดที่ไม่ดี... ไม่ถูกต้อง... ไม่ดีงาม ผิดจากทำนองคลองธรรม... เป็นมิจฉาทิฎฐิ (เห็นผิด) คิดในแง่ร้าย... ชอบมองแง่ลบ มีความคิดเห็นเชิงลบ... ไม่สร้างสรรค์ คิดสิ่งที่ไม่ก่อประโยชน์... ให้โทษแก่ตนเองและผู้อื่น สิ่งเหล่านี้ถือว่า... เป็นขยะทางความคิด.. ซึ่งถ้าสะสมไว้มากๆ ก็จะก่อตัวเป็นมะเร็งร้ายทางความคิดได้ และจะทำให้จิตใจขุ่นมัว... มืดมน ทำลายสติปัญญา... เกิดความโง่เขลาทางจิตใจ ส่วนขยะทางอารมณ์... ได้แก่... อารมณ์โลภ โกรธ หลง อิจฉา - ริษยา อารมณ์เบื่อ... อารมณ์เซ็ง... อารมณ์เหงา... อารมณ์เศร้า... และอื่นๆ อีกมากมาย ถือว่า... เป็นขยะทางอารมณ์ ถ้าใครมีมาก สะสมไว้มาก ไม่ยอมสละออก ก็จะทำให้เกิดโรคร้ายต่างๆ ตามมา ที่เราเรียกว่า... "มะเร็งร้ายทางอารมณ์" ที่จะค่อยๆ กัดกร่อนทำร้ายจิตใจของเราทุกๆ ขณะ ที่อารมณ์เหล่านี้เกิดขึ้นในจิตใจเรา คนเรามีขยะทางความคิด – ทางอารมณ์เหมือนกันทุกคน แต่แตกต่างกันที่ว่า... เมื่อขยะทางความคิด – ขยะทางอารมณ์เกิดขึ้น เราจะมีวิธีการนำขยะเหล่านั้นออกจากจิตใจได้อย่างไร ??? การเรียนรู้ที่จะนำขยะทางความคิด - ทางอารมณ์ออกจากจิตใจ สามารถทำได้ง่ายๆ ก็คือ... ...ไม่ยอมเก็บ... ...ไม่ยอมสะสม... ดังนั้น ทุกครั้งที่ขยะทางความคิด – ขยะทางอารมณ์เกิดขึ้น เราต้องรีบปฏิเสธโต้กลับมันทันที คือ... ไม่ยอมรับ ไม่สะสม ไม่เก็บ และรู้เท่าทันมันอย่างเข้าใจ ก็จะสามารถสละมันออกจากจิตใจได้ |