|
หัวข้อ: ไม่มีความคิด..มีแต่ ความเห็นกรณีปฏิรูป การศึกษาพระพุทธศาสนา.!! เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ มิถุนายน 07, 2015, 08:56:53 pm (https://scontent-kul1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xaf1/v/t1.0-9/11390096_753789964737450_2264585811783413870_n.jpg?oh=2eaadcb2675cae9c6474f6dda6875ac2&oe=55EA6013) ไม่มีความคิด..มีแต่ ความเห็นกรณีปฏิรูป การศึกษาพระพุทธศาสนา.!! โดย...พระอาจารย์อารยะวังโส ปุจฉา : แนวทางปฏิรูปการศึกษาของพระสงฆ์ (ไทย) ที่เผยแผ่ว่อนในโลกไร้พรมแดน พระอาจารย์อารยะวังโส มีความคิดเห็นอย่างไร!? วิสัชนา : เจริญพรสาธุชนผู้มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา เคยเขียนกลอนธรรมไว้บทหนึ่งเพื่อสอนใจตน ว่า... สู่ความหมาย เส้นทางบริสุทธิ์... สู่ความหมาย ที่สูงสุดเหนือความหมาย สู่ความหมาย ตามรอยธรรม สมทำนาย... สู่ความหมาย ที่สุดหมาย วิมุตติธรรม! การเข้ามาสู่พระพุทธศาสนาของพุทธบริษัท โดยเฉพาะฐานะความเป็นภิกษุในพระธรรมวินัยนี้นั้น เป็นการแสดงอุดมการณ์ของความเป็นมนุษย์ขั้นสูงสุดที่มุ่งหวังเข้าสู่พุทธภาวะ... เพื่อเข้าถึงภาวะอิสรเสรีของจิตใจ ภาวะอิสรเสรีของจิตใจนั้นจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย ถ้าไม่ปฏิบัติธรรม... ไม่ประพฤติธรรม... ไม่เคารพพระธรรมวินัยในพระพุทธศาสนานี้ :25: :25: :25: :25: พระพุทธศาสนาจึงวางหลักกำหนดเกณฑ์ไว้อย่างชัดเจนในการศึกษาตามหลักของพระพุทธศาสนา โดยมีกระบวนการเรียนรู้ความจริงในระดับต่างๆ ทั้งนี้ เพื่อนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่เจริญก้าวหน้าในทางธรรมต่อตัวผู้ศึกษา ซึ่งจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อบุคคลอื่นและสิ่งแวดล้อมทั้งหลายด้วย ดังที่กำหนดให้มีการศึกษาไว้ ๓ ขั้น คือ ๑.ปริยัติ ๒.ปฏิบัติ ๓.ปฏิเวธ แต่ก็มิได้หมายความว่าจะแปลกแยกออกจากกัน ในความจริงแท้กลับสอดรับประสมประสานส่งต่อกัน ดุจเป็นเนื้อเดียวกันอย่างยากที่แยกออกจากกัน โดย... ในด้านปริยัตินั้น กำหนดการศึกษาเล่าเรียนให้รู้ความจริงเกี่ยวกับเรื่องภพภูมิต่างๆ (โลกและจักรวาล) ... เรื่องของชีวิต ทั้งมีจิตวิญญาณและไม่มีจิตวิญญาณครอง ว่าเกิดมาได้อย่างไรประกอบด้วยอะไร และดำรงอยู่อย่างไร โดยเฉพาะความเป็นชีวิตในฐานะของมนุษย์ต่างจากสัตว์อื่นอย่างไร และเมื่อเข้าใจในบริบทของโลก จักรวาล(ภพภูมิต่างๆ) และสิ่งมีชีวิตทั้งหลายโดยเฉพาะสัตว์มนุษย์แล้ว... จึงได้กำหนดเป้าหมายของการศึกษาลงที่จุดหมายสูงสุดของชีวิต เพื่อนำไปสู่หนทางการปฏิบัติให้บรรลุเป้าหมายสูงสุดนั้น ได้แก่ พระนิพพาน!! st12 st12 st12 st12 ในด้านปฏิบัติ นำความรู้ที่ได้จากการศึกษาที่ตรงตามพระธรรมวินัยมาปฏิบัติ เพื่อฝึกหัดดัดกาย วาจาใจ ของตน โดยหนทางปฏิบัติที่อาศัยองค์ธรรม ๘ ประการ เรียกว่า อริยมรรค ซึ่งรวมย่อลงเหลือรู้... ปกติ... และสงบ หรือย่อรวมลงในไตรสิกขา ได้แก่ ศีล... สมาธิ... ปัญญา เพื่อบรรลุวิมุตติธรรมเป็นปริโยสาน ในด้านปริยัติ ผลแห่งการปฏิบัติจนรู้แจ้งแทงตลอดในพระธรรมวินัย จนบรรลุผลวิมุตติธรรม ที่สามารถนำไปสู่ความเปลี่ยนแปลงในด้านจิตใจ อารมณ์ ทัศนคติ และพฤติกรรมของสัตว์มนุษย์ได้อย่างเป็นปัจจุบัน จนสามารถบรรลุความรู้ (คุณธรรม) ขั้นสูงสุดของอริยบุคคลที่สำเร็จอรหัตผล ถึงซึ่งพระนิพพาน คือ ความดับทุกข์ได้จริง st11 st11 st11 st11 หากพิจารณาโครงสร้างการศึกษาเพื่อการเปลี่ยนแปลง ก็จะพบว่า เป็นการเปลี่ยนแปลงไปตามระดับความรู้ของจิตใจ ซึ่งในขั้นต้นเป็นความรู้ระดับวิญญาณ ซึ่งเป็นความรู้ขั้นการรับรู้... ต่อไปเป็นการเข้าถึงความรู้ระดับสัญญา… และเข้าสู่ความรู้ระดับทิฏฐิ ด้วยความจริงรวบยอดที่เกิดจากการนำเอามโนภาพหรือสัญญาต่างๆ มารวมกันเข้าอย่างเป็นระเบียบ จนเกิดเป็นทิฏฐิหรือความเห็นขึ้นในจิตใจหรือการประมวลจิตลงสู่ความเป็นหนึ่งจนเกิดอำนาจสมาธิขึ้น อันก่อเกิดปัญญาหรือความรู้ชอบตรงตามธรรมจากสมาธินั้น ...หลังจากนั้นก็จะพัฒนาความรู้เข้าสู่ความจริงรวบยอด จนสามารถเข้าถึงจุดสูงสุดที่เรียกว่า ระดับโพธิญาณ เพื่อการรู้แจ้งในความจริงขั้นสูงสุดที่เรียกว่า อริยสัจ ๔ ได้ เพื่อบรรลุผลสุดยอดแห่งการเรียนรู้ อันได้แก่ ความดับทุกข์ได้สิ้นจริง ดังนั้น แบบแผนการจัดการศึกษาของพระพุทธศาสนา จึงมีระบบระเบียบมั่นคง มีจุดมุ่งหมายที่ชัดเจนเป็นความรู้ที่แจ้งโลก เพื่อความไม่อยู่ใต้อำนาจของโลก ...จึงไม่ควรนำการศึกษาทางโลกมาผสมปนเปลงในหลักสูตรการศึกษาของพระพุทธศาสนาจนเลอะเทอะเปรอะเปื้อน ดุจขนมจีนผสมวิสกี้...แทนที่จะผสมน้ำยา เพราะเป็นเรื่องที่ไม่นำไปสู่ความเจริญในธรรมเลย… เจริญพร ขอบคุณบทความจาก www.posttoday.com/ธรรมะ-จิตใจ/369265/ไม่มีความคิด-มีแต่-ความเห็นกรณีปฏิรูป-การศึกษาพระพุทธศาสนา- (http://www.posttoday.com/ธรรมะ-จิตใจ/369265/ไม่มีความคิด-มีแต่-ความเห็นกรณีปฏิรูป-การศึกษาพระพุทธศาสนา-) |