สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

เรื่องทั่วไป => ส่งจิตออกนอก (นั่งเล่นคุยกัน) => ข้อความที่เริ่มโดย: Roj khonkaen ที่ สิงหาคม 27, 2015, 03:43:42 pm



หัวข้อ: บทกวีทิพย์จากนิพพาน :: อนิจจา วต สังขารา.....
เริ่มหัวข้อโดย: Roj khonkaen ที่ สิงหาคม 27, 2015, 03:43:42 pm
"อนิจจา วต สังขารา อุปปาทวยธัมมิโน

อุปปัชชิตวา นิรุชชันติ เตสัง วูปสโม สุโข"

อนิจจา วต สังขารา-สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ......

อุปปาทวยธัมมิโน-มีอันเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา.......

อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ-บังเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป......

เตสัง วูปสโม สุโข-การเข้าไประงับสังขารเหล่านั้นเสียได้ เป็นความสุข....


บทสวด บทสวดมนต์ทุกบทเป็นคำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งสิ้น ถ้าเราสวดได้ เข้าใจด้วยใจขณะที่เราสวด หรือได้ยิน ได้ฟัง รู้ซึ้งถึงคำแปลและความหมาย ก็จะเป็นปัญญา มีประโยชน์มาก คือ เป็น"วิปัสสนาญาณ"ไปด้วย ถ้าสวดหรือฟังไม่รู้เรื่อง ก็ได้แต่สมาธิ(สมถะ) และฌาน คือ ความสงบของจิตใจเท่านั้น

ปุจฉา-สังขาร คือ อะไร ? ระงับสังขาร ระงับอย่างไร ?

วิสัชนา -สังขาร คือ

1. ขันธ์ 5 ทั้งหมด(รูป-เวทนา-สัญญา-สังขาร-วิญญาณ) เป็นสังขตะหรือสังขตธรรม  หมายความถึง สิ่งที่ถูกปัจจัยปรุงแต่ง สิ่งที่เกิดจากเหตุปัจจัย  เป็นทั้งรูปธรรม และนามธรรม

2.สภาพที่ปรุงแต่งใจให้ดีหรือชั่ว  ตรงกับ"สังขารขันธ์"ในขันธ์ 5

3.สภาพที่ปรุงแต่งชีวิต คือ กายสังขาร(ปรุงแต่งทางกาย คือ ลมหายใจเข้าออก)-วจีสังขาร(ปรุงแต่งวาจา คือ วิตก วิจารณ์)-จิตตสังขาร(ปรุงแต่งใจ คือ สัญญาและเวทนา)

4.สังขารทุกข์-ทุกข์เพราะเป็นสังขาร คือ เพราะเป็นสภาพอันถูกปัจจัยปรุงแต่งขึ้น จึงต้องผันแปรไปตามเหตุปัจจัย เป็นสภาพอันปัจจัยบีบคั้น ขัดแย้ง คงทนอยู่มิได้!!!!

5.สังขารโลก-โลก คือ สังขาร ได้แก่ ชุมนุมแห่งสังขารทั้งปวง อันต้องเป็นไปตามธรรมดาแห่งเหตุปัจจัย......

ระงับสังขาร-คือ การระงับหรือดับความคิดปรุงแต่งเหล่านี้เสียโดยสิ้นเชิง(นั่น คือ การปล่อยวาง)......โดยใช้หลักพิจารณาที่ว่า

สัพเพ สังขารา อนิจจา-สิ่งทั้งหลายเป็นของไม่เที่ยง.....

สัพเพ สังขารา ทุกขา-สิ่งทั้งหลายเป็นทุกข์.......

สัพเพ ธัมมา อนัตตา-ธรรมทั้งหลายไม่ใช่ตัวตน.......


"สรรพสิ่งปล่อยวางได้ใจเป็นสุข    ไม่มีทุกข์ปรีดิ์เปรมเกษมสันต์

สรรพสิ่งเกิด-ดับไปในทุกอัน    สารพันสารพัด"อนัตตา"

ยึดมั่นมากไม่มีสุขก็ทุกข์มาก     แสนลำบากยิ่งนักเป็นหนักหนา

ยึดมั่นน้อยก็ทุกข์น้อยค่อยคลายคลา    ในไม่ช้าก็จะหายคลายทุรน

จงปล่อยวางให้มากอยากมีสุข     ทุกยามยุคจักบรรลุยอดกุศล

อภัยทานนำมาใช้ให้ทุกคน     จิตกุศลแผ่เมตตามหาทาน

ฝากแสงทิพย์อริยธรรมช่วยนำส่ง    ตามจำนงสัตว์น้อยใหญ่มากไพศาล

ข้าฯสละอโหสิกรรมทำบุญทาน     ปล่อยวางผ่านพระโลกุตตร์เป็นสุดดี

ขอทุกท่านอย่าได้ยากปราศจากทุกข์     มีแต่สุข-ดับกิเลสวิเศษศรี

ข้าฯขอลาประกาศในชาตินี้      ลาน้องพี่กลับโลกทิพย์นิพพานเอยฯ......


 :s_hi:  :93:  :08:


ที่มา http://www.buddha-dhamma.com/index.php?lay=boardshow&ac=webboard_show&WBntype=1&No=447469 (http://www.buddha-dhamma.com/index.php?lay=boardshow&ac=webboard_show&WBntype=1&No=447469)


หัวข้อ: Re: บทกวีทิพย์จากนิพพาน :: อนิจจา วต สังขารา.....
เริ่มหัวข้อโดย: ธุลีธวัช (chai173) ที่ สิงหาคม 27, 2015, 04:57:06 pm
บุญมี ผัว บุญเย็น แม่ บุญยืน
 :93:      :34:      ;)      :03:      :72:
     มีกำเนิด มีชรา มีพรากจาก
มีสุขสม มีตรำตราก เลิกหย่าร้าง
มีได้ลาภ มีเสื่อมสูญ อุปสรรคขวาง
มีสุดทาง มีตบะ หยั่งหทัย

     มีชีวิต มีค่ำเช้า ตื่นค้นเริ่ม
มีชีพชนม์ มีปราณเดิม ใส่ใจใช่
มีบรรพธรรม มีขมา เขลาอยู่ใย
มีกังขา มีทำไม มัชฌิมา.
                     ธุลีธวัช.


หัวข้อ: Re: บทกวีทิพย์จากนิพพาน :: อนิจจา วต สังขารา.....
เริ่มหัวข้อโดย: PRAMOTE(aaaa) ที่ สิงหาคม 27, 2015, 06:46:06 pm

          สาธุ สาธุ