|
หัวข้อ: การตั้งใจทำงานเต็มที่ จนอายุ ๕๐ ปี แล้วจึงค่อยปฏิบัติธรรม จะควรหรือไม่.? เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ พฤศจิกายน 29, 2015, 09:49:37 am (https://scontent.fbkk5-2.fna.fbcdn.net/hphotos-xtp1/v/t1.0-9/12196012_1643831025895187_5854171305600736526_n.jpg?oh=3f15a563f8f9dff790dad917c8410c56&oe=56DE4D67) การตั้งใจทำงานเต็มที่ จนอายุ ๕๐ ปี แล้วจึงค่อยปฏิบัติธรรม จะควรหรือไม่.? ปุจฉา-วิสัชนา กับ พระไพศาล วิสาโล ปุจฉา : สอบถามพระอาจารย์หน่อยครับ ในเมื่อเราไม่ทราบชีวิตในอนาคตว่าจะอยู่ไปได้นานเท่าเรา เราควรจัดการกับชีวิตอย่างไร ระหว่างมุ่งมั่นทำงานหาเงินให้เต็มที่ไปเลยในวัยก่อนอายุ ๕๐ ปี หรือว่าจัดสรรเวลาทำงาน สร้างความสุขในการดำเนินชีวิตและการปฏิบัติธรรม วิสัชนา : แม้อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน แต่เราก็ควรมีการวางแผนชีวิตทั้งระยะสั้นและระยะยาว โดยมีความสมดุลระหว่างงานภายนอกกับงานภายใน หรือระหว่าง งาน สุขภาพ(กายและใจ) และความสัมพันธ์กับผู้อื่น (เช่น พ่อแม่ คนรัก) ไม่ควรละเลยอย่างใดอย่างหนึ่ง เพราะมีความสำคัญต่อชีวิตของเราทั้งสิ้น อย่างไรก็ตามสัดส่วนของแต่ละอย่างจะมากน้อยเพียงใด ขึ้นอยู่กับวัย สถานะ และเหตุปัจจัยเฉพาะตัว คุณควรพิจารณาเอง การตั้งใจทำงานเต็มที่จนอายุ ๕๐ ปี แล้วค่อยคิดถึงการปฏิบัติธรรมและครอบครัวนั้น เป็นความประมาทอย่างหนึ่ง เพราะคุณไม่มีทางรู้เลยว่าคุณจะมีอายุจนถึง ๕๐ หรือไม่ และหากอยู่ถึงตอนนั้น ก็ไม่แน่ว่าคุณจะมีเวลา กำลังวังชาหรือโอกาสปฏิบัติธรรมหรือไม่ ขณะเดียวกันคนในครอบครัวของคุณจะอยู่ให้คุณดูแลหรือไม่ ก็ไม่มีทางรู้ได้ ดังนั้นคุณจึงควรใส่ใจกับการปฏิบัติธรรมและดูแลคนในครอบครัวเสียแต่เดี๋ยวนี้ แม้ยังต้องทำงานอยู่ก็ตาม ที่มา http://www.komchadluek.net/detail/20151125/217458.html (http://www.komchadluek.net/detail/20151125/217458.html) |