สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

เรื่องทั่วไป => forward mail หรือ จดหมายส่งถึงกัน => ข้อความที่เริ่มโดย: หมิว ที่ ธันวาคม 06, 2010, 12:06:51 pm



หัวข้อ: ความรักของคนตาบอด
เริ่มหัวข้อโดย: หมิว ที่ ธันวาคม 06, 2010, 12:06:51 pm
ความรักของคนตาบอด

(http://sites.google.com/site/benaphas/_/rsrc/1245899878995/my-story-9/ATT00001.jpg)

คุณเคยเห็นคนตาบอดไม๊ ?
 
 
 คนตาบอด...ที่เดินไปไหนต่อไหนด้วยกันเป็นคู่....
 
 
 คุณอาจเจอพวกเขาได้ ในที่ที่มีคนอยู่กันเยอะๆ
 
 
 เช่น..ตลาดนัด...
 
 
 พวกเขาไปที่นั่น เพราะหวังว่า... คงจะมี คนใจบุญ
 
 
 ไปเดินอยู่ที่นั่นบ้าง...
 

 คนสองคน...ที่จับมือกัน...ค่อยๆ เดินกระเถิบไปด้วยกันทีละนิด..ทีละนิด...
 
 
 เพราะต่างคน ต่างก็มองไม่เห็นอะไรกันทั้งคู่...
 
 นอกจากไม้เท้าคนละอันแล้ว...ในมือพวกเขาถือวิทยุเก่าๆเครื่องนึง...
 
 
 กับไมค์อีกอีกหนึ่งอัน...ที่ขาดไม่ได้
 
 
 ก็คือขันอลูมิเนียม...
 
 
 อาวุธสำคัญที่ใช้หากินอยู่ทุกวัน..
 
 
 ผมไม่ คุ้นหู กับเพลงที่เขาร้องนักหรอก..
 
 
 แต่ก็ดูว่าเขาตั้งใจร้องเหลือเกิน...
 
 
 และดูเหมือนเขาก็ หวัง ว่าคุณจะต้องชอบมัน...
 
 
 ผมเห็นเขาจับมือกัน...
 
 
 วินาทีนั้น...
 
 
 ทำให้ผมนึกถึงอะไรบางอย่างที่ผมเคยมองข้ามมาตลอด..
 
 คุณเคยนึกถึงความรักของ..คนตาบอด..หรือเปล่า....
 
 
  ตนตาบอดรักกันได้ยังไงนะ...
 
 
 เพราะคนตาบอด...ไม่เคยรู้เลยว่า...
 
 
 คนรักของเขา..มีหน้าตาเป็นอย่างไร..
 
 
 คนตาบอด..จะรู้จักก็เพียงจิตใจของคนรักของเขาเท่านั้น.
 
 
 เมื่อเขามีความพอใจกันและกัน....
 
 
 ไม่มีเกียรติยศ ศักดิ์ศรี
 
 
 ให้กังวลใจ...เพราะต่างคนก็ต่างไม่มีสิ่งนี้...
 
 
 ต่างคน..ต่างก็ไม่มีเงิน...
 
 
 ตาสองข้าง ปิดสนิท....แต่เปิดใจเข้าหากัน..
 
 
 คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ด้วย " ใ จ " ล้วนๆ...
 
 
 ความรัก....ก็เกิดจากตรงนั้น.
 

 คนตาบอด พาคนที่เขารัก ไปด้วยกันทุกหนทุกแห่ง...
 
 
 คนตาบอด ไม่เคยกลับบ้านดึก...
 
 
 คนตาบอด ออกจากบ้านพร้อมกัน...และกลับถึงบ้านพร้อมกัน...
 
 
 พวกเขาเคยแยกกันบ้างหรือเปล่านะ.... ?
 
 คุณรู้หรือเปล่า.....คนตาบอด
 
 
 จับมือของคนที่เขารักไว้ตลอดทั้งวัน...
 
 
 คุณเคยทำอย่างเขาบ้างไม๊... ?
 
 
 :-)
 
 
 ผมกลับมานึกถึงความรักของคนที่ตาดี...
 
 
 หลายๆ คน มีเกียรติยศ หน้าที่ การงาน ที่ดีเหลือเกิน...
 
 
 หลายๆ คน ทั้งหล่อ ทั้งสวย...ทั้งรวย ทั้งฉลาด...
 
 
 แต่พวกเราหลายๆคนกลับต้องมาเสียใจเพราะความรัก...

 
  หรือว่าพวกเรามองเห็นกัน....เพื่อจะเรียกร้องสิ่งที่เราต้องการให้มากขึ้น. .

 
 เอ....พวกเราคาดหวังอะไรจากคนที่เรารัก....มากเกินไปหรือเปล่านะ...
 

 อนาคตของคนตาบอด..อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้...
 
 
 ดูเหมือนเขาจะ...สงสัยก็เพียงแต่ว่า...
 
 
 วันพรุ่งนี้...จะมีคนใจบุญซักกี่คน...
 
 
 ที่ทำให้พวกเขากลับบ้านด้วยกันอย่างมีความสุข....
 
 
 ตอนที่ผมเขียนกระทู้นี้อยู่...พวกเขาก็คงนอนหลับกันแล้ว...
 
 
 พวกเขาคงไม่มีงานที่ต้องทำดึกๆ เหมือนผมหรอก...คุณว่าไม๊
 
 
 ?
   ขอบคุณตลาดนัด...ที่ทำให้ผมเห็นภาพดีๆในวันนี้....
 
 
 ผมเชื่อว่าครั้งหน้า.ที่คุณเห็นคนตาบอด...ใจของคุณจะเปิดกว้างขึ้น...
 
 
 คุณอาจมองเห็นภาพที่คุณไม่เคยมองเห็น...
 
 
 ไม่ใช่ด้วยตา...แต่เห็นด้วยหัวใจ...
 
 
 เหมือนกับภาพที่ผมได้เห็นในวันนี้...
 
  Ps... ขอบคุณ...ที่อ่านจนจบ....