|
หัวข้อ: พิมาย กับ พนมรุ้ง ลุ่มน้ำมูล แหล่งเดิมบรรพชน “ขอม” เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ เมษายน 05, 2016, 08:56:32 am (http://www.matichon.co.th/wp-content/uploads/2016/03/%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%8702.jpg) ทับหลังนารายณ์บรรทมสินธุ์ เคยถูกลักลอบขนย้ายไปสหรัฐ แล้วทวงคืนสู่ที่เดิมปราสาทพนมรุ้ง จ. บุรีรัมย์ พิมาย กับ พนมรุ้ง ลุ่มน้ำมูล แหล่งเดิมบรรพชน “ขอม” หลัง พ.ศ. 1500 วัฒนธรรมขอม (เขมร) จากโตนเลสาบ กัมพูชา แผ่ถึงแอ่งโคราช เข้าสู่อีสานและโขง-ชี-มูล ขณะเดียวกัน การค้าโลกขยายกว้างขึ้น เพราะจีนค้นพบเทคโนโลยนีก้าวหน้าทางการเดินเรือทะเลสมุทร ส่งผลให้บริเวณสองฝั่งโขง-ชี-มูล ที่มีทรัพยากรมั่งคั่ง ต่างเติบโตมีบ้านเมืองแพร่กระจายเต็มไปหมด รวมถึงเมืองพิมายกับเมืองพนมรุ้ง ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศใต้ของทุ่งกุลาร้องไห้ แล้วมั่งคั่งขึ้นจากการค้าเกลือและเหล็ก ก็เติบโตกว่าเดิม ต้นวงศ์กษัตริย์กัมพูชาอยู่ลุ่มน้ำมูล เพราะบริเวณต้นน้ำมูลตั้งแต่เขตปราสาทพนมวัน, ปราสาทพิมาย, ปราสาทพนมรุ้ง เป็นถิ่นเดิมหรือถิ่นบรรพชนเกี่ยวดองเป็น “เครือญาติ” ของกษัตริย์กัมพูชาที่สถาปนาอาณาจักรกัมพูชาขึ้นบริเวณโตนเลสาบ (ทะเลสาบ) เช่น พระเจ้าสุริยวรรมันที่ 2 สร้างปราสาทนครวัด และพระเจ้าชัยวรรมันที่ 7 สร้างปราสาทนครธม :96: :96: :96: :96: ทำให้กษัตริย์อาณาจักรกัมพูชาแผ่ขยายขึ้นไปก่อสร้างปราสาทสำคัญๆ ไว้ในอีสานจำนวนมาก แต่ที่รับรู้ไปทั่วโลก คือปราสาทพระวิหารในกัมพูชา หันหน้าทางอีสาน และมีบันไดทางขึ้นลงยื่นยาวเข้ามาในไทยทาง จ. ศรีสะเกษ พิมายกับพนมรุ้ง เกี่ยวดองเป็นเครือญาติกับเจ้านายรัฐสุโขทัยและรัฐอยุธยา ต่อมาทั้งสองเมืองยอมอ่อนน้อมต่อพระบรมราชาธิราชที่ 3 แห่งรัฐอยุธยา (http://www.matichon.co.th/wp-content/uploads/2016/03/%E0%B8%9E%E0%B8%99%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B9%89%E0%B8%87.jpg) ปราสาทพนมรุ้ง จ. บุรีรัมย์ ผู้เขียน : สุจิตต์ วงษ์เทศ ที่มา : มติชนออนไลน์ เผยแพร่ : 31 มี.ค. 59 http://www.matichon.co.th/news/90886 (http://www.matichon.co.th/news/90886) |