|
หัวข้อ: ถาม ในสมัยครั้งพระพุทธเจ้า นั้นมีการขอขมาด้วยหรือ ? เริ่มหัวข้อโดย: ธัมมะวังโส ที่ ตุลาคม 23, 2016, 01:10:27 pm ถาม ในสมัยครั้งพระพุทธเจ้า นั้นมีการขอขมาด้วยหรือ ?
ตอบ เป็นคำถามที่ดีเห็นว่าควรตอบ จึงนำมาตอบรวมในที่นี้ ในครั้งพุทธกาล เรืองการขอขมา อดโทษ นั้น มีความสำคัญอย่างยิ่งมีข้อความปรากฏในพระไตรปิฏก 28 ครั้งแต่ละครั้ง ก็มีทั้งแบบบุคคลส่วนตัว แบบสังฆกรรมส่วนรวม แบบสาธารณะเรื่องการคว่ำบาตร แบบเจาะจงต่อพระพุทธเจ้า ต่อพระอรหันต์ รูปแบบการขอขมา มีคำคล้าย ๆ กัน และ มีเจตนาเหมือนกัน และมีผลคือ การขอขมาต้องได้รับการอดโทษยินยอมจากผู้ที่ถูกล่วงเกินด้วย นับว่า มีองค์การขอขมาดังนี้ 1. ผู้ขอขมา สำนึกผิด 2. กล่าวคำขอขมา ต่อผู้ที่ได้ล่วงเกินไว้ 3. ได้รับการยินยอม อดโทษให้ ( ส่วนใหญ่ก้อดโทษ ) 4. ต้องประกาศตนเป็นสาธารณะ ว่าทำการขอขมาลาโทษแล้ว 5. ปฏิญญาว่าจะไม่ล่วงเกินอีก ดังจะยกตัวอย่าง เรื่องที่ 2 ในพระไตรปิฏก พึงอ่านกันนะ พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [๕.ปาจิตติยกัณฑ์] ๑.มุสาวาทวรรค ๖.ทุติยสหเสยยสิกขาบท นิทานวัตถุ หญิงงามเจ้าของเรือน น้อมศีรษะลงแทบเท้าท่าน พระอนุรุทธะขอขมาว่า “พระคุณเจ้า ดิฉันได้กระทำความผิดเพราะความโง่เขลาเบา ปัญญา ที่ได้กระทำอย่างนี้ ขอพระคุณเจ้าจงให้อภัยโทษแก่ดิฉันเพื่อสำรวมต่อไป” พระเถระกล่าวว่า “น้องหญิง เอาเถิด การที่เธอได้ทำความผิดไปเพราะความโง่ เขลาเบาปัญญา ที่ได้กระทำอย่างนี้เพราะเหตุที่เห็นความผิดเป็นความผิด แล้วแก้ไข ให้ถูกต้อง ข้อนั้นอาตมายอมรับ เพราะการที่บุคคลเห็นความผิดเป็นความผิดแล้ว แก้ไขให้ถูกต้องและสำรวมต่อไป นี้เป็นความเจริญในวินัยของพระอริยะ” ส่วนเนื้อเรื่องความเป็นมาอย่างไร ให้ไปอ่านกันเอาเองนะ เดี่ยวจะค่อยมาเล่าไปเรื่อยๆ เอาเรื่องขอขมา นี่แหละทำให้มันถูกต้องก่อน จะได้ไปสู่ความสำเร็จในพระธรรมกรรมฐานได้อย่างผ่องใส ส่วนการสนทนา ถามตอบ พึงติดตามจาก เฟคบุ๊ค หัวข้อ: คำถาม จะรู้ได้อย่างไร ว่าการขอขมาได้ ผล เริ่มหัวข้อโดย: ธัมมะวังโส ที่ ตุลาคม 23, 2016, 01:11:33 pm |