สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

เผลอพูดจา ตำหนิพ่อแม่ เป็นบาปหรือไม่ แก้ไขอย่างไรดี

ถามว่า ถ้าเราดูแลพ่อที่ป่วยเป็นโรคเบาหวาน แต่เผลอพูดจา ตำหนิ ตอนที่พ่อแอบกินขนมหวานเพราะความหวังดีจะเป็นบาปหรือไม่ มีวิธีแก้อย่างไรคะ

    พระมหานภันต์ สนฺติภทฺโท พระอาจารย์ผู้ไขปัญหา อธิบายว่า เรื่องนี้ต้องแยกเป็น  2 ประเด็น
    ประเด็นที่ 1. การเตือนด้วยความเป็นห่วง นับเป็นเรื่องที่ดี เพราะการรักษาโรคเบาหวานให้ได้ผล นอกจากผู้ป่วยต้องพึ่งตนเองด้วยการมีวินัย คุมอาหารและรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอแล้ว หากได้กัลยาณมิตรผู้ช่วยทำหน้าที่อย่างเข้มแข็ง เอาใจใส่เรื่องอาหาร คอยเตือนเรื่องยา ก็จะทำให้การรักษามีประสิทธิภาพมากขึ้น ผู้ป่วยจะเบาใจกับเบาหวานและอยู่กับลูกหลานได้อย่างมีความสุข

    ในทางพระพุทธศาสนา คุณสมบัติของกัลยาณมิตรเรียกว่า กัลยาณมิตรธรรม มี  7 ข้อ ข้อที่เหมาะสมกับสถานการณ์นี้คือ ข้อที่ 4 วตฺตา รู้จักพูดให้ได้ผล เรารู้ว่าพ่อเป็นคนอย่างไร ก็ควรคิดหาวิธีพูดที่เหมาะสมที่จะทำให้ท่านให้ความร่วมมือและข้อที่ 5 วจนกฺขโม คือ อดทนต่อถ้อยคำบางครั้งพูดครั้งเดียวแล้วไม่ได้ผล ก็ต้องพูดซ้ำๆ พูดบ่อยๆ และเมื่อเขาฟังแล้วอาจไม่ชอบ มีโต้ตอบก็ต้องอดทน ถือเป็นโอกาสฝึกสติของตนไปด้วยฉะนั้นการเตือนบ่อยๆ เป็นประโยชน์และถือว่าเราได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตร

    ประเด็นที่ 2. บาปหรือไม่ ต้องย้อนกลับไปดูว่า ขณะพูดเตือน เราทำด้วยความหงุดหงิด รำคาญหรือไม่ มีโทสะอยู่หรือเปล่า หากมีก็อาจนับเป็นวจีทุจริต คำพูดหยาบคาย พูดด้วยอารมณ์ขุ่นมัว เราก็ต้องกลับมาใช้ปัญญาขัดเกลาตัวเองให้มากขึ้น ลองคิดหาหนทางอื่นในการบอกกล่าว

    การห้ามอย่างเดียวอาจจะไม่ได้ผล อย่างนั้นลองเปลี่ยนเป็นการให้รางวัลดีไหม เช่น หากลดขนมหวานได้ จะพาท่านไปเที่ยวในที่ที่ท่านอยากไป หรือเปลี่ยนเป็นการส่งเสริมให้ท่านออกกำลังกายเพิ่มเติมด้วย ก็น่าจะช่วยแก้ปัญหานี้ได้เช่นกัน


ขอบคุณภาพและเนื้อหาจาก
http://www.goodlifeupdate.com/53080/healthy-mind/dd-defects/ (http://www.goodlifeupdate.com/53080/healthy-mind/dd-defects/)