|
หัวข้อ: ศรัทธา เป็นเบื้องต้น แต่การรักษาศรัทธา ไว้นั้นเป็นเบื้องปลาย เริ่มหัวข้อโดย: ธัมมะวังโส ที่ พฤษภาคม 09, 2017, 09:56:03 pm (http://palungjit.org/attachments/a.2961112/)
สถานะ ของแต่ละท่าน มีความแตกต่างกันด้วย ความรู้ อุปนิสัย และ ความเข้าใจ แต่สิ่งที่ท่านทั้งหลาย มีอยู่ตอนนี้เหมือนกัน คือ ความศรัทธา ตรง ต่อพระกรรมฐาน และ ความเชื่อมั่นใครในครูผู้สอนกรรมฐาน และ เชือ่มั่นในวิชาพระกรรมฐาน ว่าหมดจด ( วิสุทธิ ) ด้วยวิธีปฏิบัิติ สิ่งที่ท่านทั้งหลาย มีเหมือนกัน ในตอนนี้เสมอกัน คือ ครูผู้บอกกรรมฐาน สอนทุกท่านเสมอกันไม่มีความลำเอียง สอนคนนั้นมาก หรือ สอนคนนี้น้อย แต่ทุกท่าน ล้วนแล้วสอนเท่ากันเสมอกันเพราะครู ตรงไป ตรงมา และ ครูฉันก็ตรงไป ตรงมา ถ้าจะพูดอ้อมค้อม ยกยอ ชมเชย ก็ในโอกาสที่ควรชมเชย ถ้าจะพูดตำหนิ ก็ต้องเปิดโอกาส ปวารณา ให้ตำหนิ หรือชี้ข้อผิดเพื่อปรับปรุง บางคนบอกไม่ได้ ว่าทำผิด ฉันก็จะไม่บอก ๆ แล้วขัดเคือง และก็หายไป ดังนั้น ถ้าจะให้บอกข้อผิดพลาด ต้องปวารณา กับครูอาจารย์ เป็นทางการก่อน ถึงจะตำหนิ ถ้าไม่ปวารณา ก็พูดอ้อม ๆ เอา พูดให้ได้คิด แต่อย่างไรก็ตาม วิชาที่สอนนั้นเพียงพอที่จะเป็นพระโสดาบันแล้ว ตามความมุ่งหมาย เดิม ดังนั้น หากฉันเป็นอะไรไป ที่ต้องจากไป อย่างน้อยก็ได้ทำหน้าที่ ของครูอาจารย์ ได้ตามที่ครูท่านต้องการแล้ว สัก 15% ก็ถือว่า ดีกว่าไม่ได้ทำเลย ขอให้ทุกท่านจงใช้เวลา ( กาลัญญุตา ) ให้เป็นประโยชน์เถิด ในวันพรุ่งนี้ จงภาวนาเข้า สมาธิ ระดับสูงที่สุดของท่าน จะเจริญวิปัสสนา หรือ สมาธิญาณ ก็ขอให้ทำให้เต็มที่ในช่วงเวลา 23.00 - 02.00 น. ในคืนเดือนเพ็ญ วิสาขมาส นี้เถิด พุทธะ ย่อมเบ่งบานกับผู้เหมาะสม พุทธะ ย่อมมีกายนิมิต กับผู้ที่สมควร พุทธะ ย่อมประสาน ในจิต ของผู้มี ศีล ทาน บารมี เสมอกัน พุทธะ ย่อมถึงที่สุด แห่งผู้บริสุทธิ์ด้วยการเห็น คือ ดวงตาเห็นธรรม ขอความสำเร็จในธรรม จงมีแก่ท่าน เถิด ขอความสำเร็จในธรรม จงมีแก่ท่าน เถิด ขอความสำเร็จในธรรม จงมีแก่ท่าน เถิด เจริญธรรม/ เจริญพร |