|
หัวข้อ: “ขอเวลานอกให้ชีวิต” การปฏิบัติธรรม ไม่ใช่การหนีปัญหา เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ มิถุนายน 24, 2018, 06:19:09 am (http://img.amarindigital.com/unsafe/770x433/smart/http://goodlifeupdate.com/app/uploads/2018/06/%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B9%80%E0%B8%A7%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%8A%E0%B8%B5%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%95-%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%AA%E0%B8%B5%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%A0%E0%B8%B4%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B8%B8-.jpg) “ขอเวลานอกให้ชีวิต” การปฏิบัติธรรม ไม่ใช่การหนีปัญหา โดย ปิยสีโลภิกขุ เคยได้ยินคนพูดอยู่บ่อยครั้งว่า การบวชหรือการปฏิบัติธรรมเป็นการหนีปัญหา ความเห็นเช่นนี้เชื่อได้ว่ามาจากคนที่ไม่เคยปฏิบัติธรรมและไม่เคยเฝ้ามองจิตใจของตนเองเลย จึงสรุปเอาเองว่า เมื่อหลีกเร้นจากชีวิตปกติย่อมเท่ากับหลีกหนี มิหนำซ้ำสถานที่ปฏิบัติธรรมส่วนใหญ่ก็สงบร่มรื่นไม่เบา อย่างนี้เข้าข่ายหนีไปสบายชัดๆ น่าแปลกใจว่าคนจำนวนมากเออออตามคำพูดซึ่งขาดประสบการณ์รองรับนี้ไปโดยอัตโนมัติ ทั้งที่ปกติแล้วเราก็มักเลือกฟังแต่ความเห็นของ “ผู้เชี่ยวชาญตัวจริง” มีใครบ้างไหมที่จะยอมให้นักเรียนแพทย์ผ่าตัดให้ คำตอบในกรณีนี้ย่อมชัดเจนว่าไม่ แล้วทำไมคนส่วนใหญ่จึงยอมเชื่อทัศนะของคนที่ไม่เคยปฏิบัติธรรมกันอย่างง่ายดายเพียงนั้น อย่างไรก็ตาม มีคำถามหนึ่งที่สำคัญกว่า แต่ไม่ใคร่มีคนถามคือ การ “หลีกหนี” ที่ว่านั้นส่งผลดีต่อการแก้ไขปัญหาหรือไม่ @@@@@@ คนที่เคยนั่งสมาธิปฏิบัติธรรมย่อมรู้ดีว่าเราไม่มีทางหลีกเลี่ยงปัญหาทางใจได้เลย เพราะแม้จะโบยบินไปไกลแค่ไหน ความรู้สึกนึกคิดก็ยังตามมาถึง จนท้ายที่สุดก็ไม่พ้นต้องเผชิญหน้ากันอยู่ดี และในหลายๆ กรณี การอยู่ตามลำพังกลับยิ่งทำให้ปัญหาปรากฏชัดขึ้นไปอีก เมื่อเป็นเช่นนี้ การปฏิบัติธรรมจึงไม่ใช่การปลีกตัวเพื่อหนีปัญหา แต่เป็นการอุทิศเวลาเพื่อพิจารณาสถานการณ์และเผชิญหน้ากับจิตใจตัวเอง ความเดือดร้อนทรมานจากการเผชิญหน้านี้ชี้ให้เราเห็นและยอมรับปัญหานั้น อีกทั้งช่วยเตรียมใจให้กลับมาสะสางเรื่องที่ค้างไว้อย่างมีสติต่อไป ความเงียบสงบยามปฏิบัติธรรมยังอาจดึงเอาความทรงจำเก่าๆ กลับมาด้วย เรื่องค้างคาใจที่เคยปล่อยทิ้งเพราะคิดว่าไม่มีผลใดๆ ต่อชีวิต กลายเป็นสิ่งที่รอเวลาชำระ จะเห็นได้ว่าการปฏิบัติธรรมผลักดันให้พบปัญหาที่แม้ตัวเราเองก็ยังละเลย @@@@@@ ปัญหาที่ต้องเผชิญนั้นไม่ได้น่ากลัวเสมอไป เพราะหากทำใจยอมรับได้ ความสงบก็เกิดตามมา การเรียนรู้ที่จะเฝ้าพิจารณาด้วยใจสงบนำไปสู่การเห็นต้นตอและรายละเอียดของปัญหา ยิ่งเราเข้าใจมันดีขึ้นเท่าใด โอกาสที่จะพบทางออกก็ยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น ระหว่างที่ต้องผจญกับปัญหา เราอาจมีสภาพไม่ต่างจากนักกีฬาที่กำลังหมกมุ่นกับการแข่ง ในยามคับขัน “การขอเวลานอก” เพียงชั่วระยะ ช่วยให้นักกีฬาสามารถรวบรวมสติทบทวนตัวเอง และกลับเข้าสู่สนามอีกครั้งด้วยความมุ่งมั่นกว่าเดิม ช่วงเวลาสั้นๆ นี้จึงอาจพลิกสถานการณ์ได้อย่างไม่คาดฝัน หาก “หลีกหนี” ไปปฏิบัติธรรมแล้วแก้ปัญหาได้ง่ายขึ้นอย่างนี้ ก็น่าลองใช้วิธีขอเวลานอกให้ชีวิตกันมากขึ้นไม่ใช่หรือ @@@@@@ ปิยสีโลภิกขุ จบการศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย แต่ได้เลือกวิถีชีวิตนักบวช ปัจจุบันพำนักในวัดป่าเล็กๆ แห่งหนึ่งที่จังหวัดเชียงราย บันทึกชุดนี้เขียนขึ้นระหว่างจำพรรษาที่วัดจิตวิเวก นอกกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ที่มา : คอลัมน์ MY SECRET นิตยสารซีเคร็ต เรื่อง ปิยสีโลภิกขุ ภาพ Bess-Hamiti on pixabay http://goodlifeupdate.com/healthy-mind/dhamma/97433.html#cxrecs_s (http://goodlifeupdate.com/healthy-mind/dhamma/97433.html#cxrecs_s) |