หัวข้อ: ผู้รักตนจึงไม่ควรเบียดเบียนผู้อื่น เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ มิถุนายน 17, 2021, 06:48:33 am (http://dhamma.serichon.us/wp-content/uploads/2019/02/2019-02-15_051849-1.jpg) ผู้รักตนจึงไม่ควรเบียดเบียนผู้อื่น บุคคลตั้งใจค้นหาทั่วทุกทิศ ก็ไม่พบใครซึ่งเป็นที่รักยิ่งกว่าตนในที่ไหนๆ เลย สัตว์ทั้งหลายเหล่าอื่นก็รักตนมากเช่นนั้นเหมือนกัน เพราะฉะนั้น ผู้รักตนจึงไม่ควรเบียดเบียนผู้อื่น ____________________________________________________ ข้อความบางตอนใน ปิยตรสูตร ขุททกนิกาย อุทาน พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ http://www.84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=25&siri=76 (http://www.84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=25&siri=76) บทว่า ตสฺมา น หึเส ปรมตฺตกาโม ความว่า เพราะเหตุที่สัตว์ทั้งหมดรักตัวเอง คือรักสุข เกลียดทุกข์อย่างนี้ ฉะนั้น ผู้รักตนเมื่อปรารถนาหิตสุขเพื่อตนจึงไม่เบียดเบียน ไม่ฆ่าสัตว์อื่น โดยที่สุดมดดำมดแดง ทั้งไม่เบียดเบียนด้วยปหรณวัตถุ มีฝ่ามือ ก้อนดิน และท้อนไม้เป็นต้น. จริงอยู่ เมื่อตนทำทุกข์ให้แก่ผู้อื่น ทุกข์นั้นเป็นเหมือนก้าวออกมาจากกรรมที่ตนทำไว้แล้วนั้น จักปรากฏในตนเวลาใกล้ตาย. ก็ข้อนี้ เป็นธรรมดาของกรรมนั่นแล. ___________________________ ข้อความบางตอนในอรรถกถาปิยตรสูตร http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=110 (http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=110) (http://dhamma.serichon.us/wp-content/uploads/2019/02/2019-02-15_051815.jpg) ภิกษุทั้งหลายทูลถามพระศาสดาว่า [๑๗๓] ข้าแต่พระผู้มีพระภาค เหตุใดหนอ เมื่อบุคคลบางคนในโลกนี้ พอพบกันเข้า จิตใจก็เมินเฉย แต่บางคนพอพบกันเข้าเท่านั้น จิตก็เลื่อมใส(พระศาสดาทรงแสดงเหตุแห่งความรักแก่ภิกษุเหล่านั้นว่า) [๑๗๔] ความรักนั้นเกิดด้วยสาเหตุ ๒ ประการ คือ (๑) ด้วยการอยู่ร่วมกันในชาติปางก่อน (๒) ด้วยการเกื้อกูลกันและกันในปัจจุบันเหมือนดอกอุบลเกิดในน้ำ ______________________________________ สาเกตชาดก ขุททกนิกาย ชาดก พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=27&siri=237 (http://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=27&siri=237) สาเกตชาดก (บาลี) http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=1833 (http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=1833) ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรมดา ความรักนี้ย่อมเกิดด้วยเหตุสองประการ คือ ได้เป็นมารดาบิดา ธิดาบุตร พี่น้องชายพี่น้องหญิง สามีภรรยา หรือสหายมิตรกันในภพก่อน เคยอยู่ร่วมที่เคียงกันมา ความรักนั้นย่อมไม่ละ คงติดตามไปแม้ในภพอื่น เพราะการอยู่ร่วมกันในกาลก่อนอย่างหนึ่ง. อีกอย่างหนึ่ง ความรักนั้นย่อมเกิดเพราะความเกื้อกูลกันในปัจจุบันอันได้ทำในอัตภาพนี้. ความรักนั้นย่อมเกิดขึ้นด้วยเหตุสองประการฉะนี้ เปรียบเหมือนอุบลในน้ำฉะนั้น คือเหมือนอุบลและบุปผชาติที่เกิดในน้ำต่างๆ เกิดในน้ำ ก็ได้อาศัยเหตุสองอย่าง คือน้ำและเปือกตมฉันใด ความรักก็ย่อมเกิดด้วยเหตุสองประการนี้ฉะนั้น. _____________________________ ข้อความบางตอนในอรรถกถา สาเกตชาดก http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=323 (http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=323) ขอบคุณ : dhamma.serichon.us/2019/02/15/ผู้รักตนจึงไม่ควรเบียด/ (http://dhamma.serichon.us/2019/02/15/ผู้รักตนจึงไม่ควรเบียด/) 15 กุมภาพันธ์ 2019 By admin. |