สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

(https://www.matichonweekly.com/wp-content/uploads/2023/07/ครูบา-2239--696x418.jpg)

อาหาร หรือ สิ่งที่ "ครูบาศรีวิชัยไม่ฉัน"

---

(https://www.matichonweekly.com/wp-content/uploads/2023/07/ของครูบาบ่ฉัน-1.jpg)
ขอฯงระฯคูบาฯบ่ฉันฯ

ขอฯงระฯคูบาฯบ่ฉันฯ อ่านเป็นภาษาล้านนาว่า ของคูบาบ่อฉัน แปลว่า อาหารหรือสิ่งที่ครูบาไม่ฉัน ครูบา ในที่นี้หมายเอาเฉพาะ ครูบาศรีวิชัย

ครูบาศรีวิชัย เป็นผู้มีศีลาจารวัตรที่งดงามและเคร่งครัด ฉันอาหารเพียงมื้อเดียว ซึ่งมักจะเป็นผักต้มใส่เกลือและพริกไทย ท่านงดการเสพหมาก เมี่ยง บุหรี่ ท่านงดฉันเนื้อสัตว์ ตั้งแต่เมื่ออายุได้ 26 ปี บางครั้งก็ไม่ฉันข้าวทั้ง 5 เดือน นอกจากนี้ท่านยังงดฉันสิ่งต่างๆ ตามวันทั้ง 7 คือ

    วันอาทิตย์ ไม่ฉันฟักแฟง
    วันจันทร์ ไม่ฉันแตงโมและแตงกวา
    วันอังคาร ไม่ฉันมะเขือ
    วันพุธ ไม่ฉันใบแมงลัก
    วันพฤหัสบดี ไม่ฉันกล้วย
    วันศุกร์ ไม่ฉันเทา (สาหร่ายน้ำจืด)
    วันเสาร์ ไม่ฉันบอน

(https://www.matichonweekly.com/wp-content/uploads/2023/07/ของครูบาบ่ฉัน-2.jpg)

(https://www.matichonweekly.com/wp-content/uploads/2023/07/ของครูบาบ่ฉัน-3.jpg)
ระฯคูบาฯสีวิไชยฯ ต฿นฯบุญญฯล้านฯนาฯ

ระฯคูบาฯสีวิไชยฯ ต฿นฯบุญญฯล้านฯนาฯ อ่านว่า คูบาสีวิไจ ต๋นบุนล้านนา แปลว่า ครูบาศรีวิชัย นักบุญล้านนา

ครูบาศรีวิชัยท่านจะฉันผักพื้นบ้านตามปกติทั่วไปเหมือนชาวล้านนา มีเพียงแต่น้ำเต้า ที่ครูบาศรีวิชัยจะงดฉันอย่างเด็ดขาด เพราะตอนที่ท่านคลอด บิดาของท่านได้เอากระดองน้ำเต้าแห้งมาใส่รกนำไปฝังไว้ใต้ต้นพิกุลตามประเพณีความเชื่อของชาวล้านนา เมื่อมีเด็กคลอดใหม่

เหตุที่จะต้องใส่น้ำเต้าแห้งนั้น เป็นเพราะความยากจนของครอบครัว ที่ทั้งบ้านไม่มีหม้อดินจะใส่รกของท่าน เมื่อครูบาศรีวิชัยเติบใหญ่ขึ้นมาท่านมองเห็นพระคุณของน้ำเต้าที่เปรียบดังครรภ์ของมารดาที่หุ้มห่อท่านไว้ ดังนั้น ท่านจึงไม่ฉัน

ส่วนเหตุที่ท่านละเว้นเนื้อสัตว์มาจากตอนที่ครูบาศรีวิชัยอายุได้ 26 ปี ท่านได้ฉันแหนม อาจจะเป็นเพราะความไม่สะอาดของเนื้อสัตว์และส่วนผสม เป็นเหตุให้ครูบาศรีวิชัยได้อาพาธเกิดอาการเวียนหัว ทั้งได้อาเจียนและอุจจาระร่วงพร้อมกันอย่างรุนแรงคือ ออกทั้งปากและทวารหนัก จนท่านเกือบจะมรณภาพ

แม้เมื่อท่านรักษาตัวจนหายดีแล้วลองฉันเนื้อสัตว์ ก็อาพาธแบบเดิมอีก ท่านจึงเลิกฉันเนื้อสัตว์ทุกประเภทอย่างเด็ดขาด แต่ท่านฉันรกวัว หรือรกควาย เนื่องจากท่านถือว่าเป็นของที่สัตว์ทิ้งแล้ว ไม่ใช่ส่วนของเนื้อสัตว์แต่อย่างใด

นอกจากนี้ ยังมีผักที่ท่านไม่ฉัน คือ ผักบุ้ง ผักปอด ผักแพว ผักจิก และผักเฮือด-ผักฮี้ (ใบไม้เลียบอ่อน) โดยท่านเชื่อว่าถ้าพระภิกษุสามเณรรูปใดงดได้ การบำเพ็ญกัมมัฏฐานจะเจริญก้าวหน้า ผิวพรรณจะเปล่งปลั่ง ธาตุทั้งสี่จะเป็นปกติ ส่วนฆราวาสหากงดเว้นแล้วจะถือคาถาอาคมก็ย่อมประสิทธิ์เข้มขลังนัก •

 


ขอขอบคุณ :-
ที่มา : มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 14 - 20 กรกฎาคม 2566
คอลัมน์ : ล้านนาคำเมือง
เผยแพร่ : วันอาทิตย์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ.2566
website : https://www.matichonweekly.com/column/article_693047 (https://www.matichonweekly.com/column/article_693047)