สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

ปล่อยใจปล่อยกาย ก็คือปล่อยอารมณ์

อ้างถึง

ปล่อยใจปล่อยกาย ก็คือปล่อยอารม :smiley_confused1: ตอนที่เราท่านยังไม่รู้อะไรเลยก็เป็นเรื่องยาก....แต่อยากทําเลย อะไรทํานองนี้ บางทีก็ไปคว้าสื่อเล่มใดมา ก็อยากเอามาทําตาม หรือยังลังเลอยู่รออยู่ ผลัดอยู่ เลยไม่ได้ฝึกตั้งสมาธิกันซักที.....จะขอบอกคร่าวๆเป็นตอนเรียงไป....
          ถ้ามีโอกาสก็ควรมาขึ้นพระกรรมฐาน ตอนที่ครูบาอาจารย์ท่านเปิดรับขึ้น ดูข่าวในนี้ไว้ดีๆ(เพราะความสําเร็จจะมีได้ ต้องมีครูบาอาจารย์)............ที่มาจาก คําสอนตําราครูบาอาจารย์

 :040:  จริง ๆ แล้ว คุณ suchin_tum เพียงต้องการให้กำลังใจผู้ปฏิบัติใหม่ หรือปฏิบัติทั่ว ๆ ไปโดยการศึกษาด้วยตนเอง จึงได้แนะนำขึ้นมา......ซึ่งประโยคอาจจะกระชับไปในการที่จะสื่อความหมายให้นักปฏิบัติธรรมทั้งหลายทราบในวัตถุประสงค์
               ขั้นตอนปฏิบัติก็อ่านแล้วดูจะปฏิบัติแล้วเข้าใจในวิธี.......ที่ผู้ปฏิบัติทั้งหลายจะเริ่มเข้าไปปฏิบัติ โดยวิธีก็เป็นขั้นตอนที่ครูบาอาจารย์ท่านได้กล่าวสอนไว้ อ้างถึงได้มีหลักเกณฑ์  :13:
         
               ความหมาย "การปล่อยกาย ปล่อยใจ" ซึ่งได้อธิบายให้ทราบว่าเป็นการวางอารมณ์นั้น ถ้าจะให้เข้าใจ ความหมายดังนี้ :86:
               โดยสภาพของกายภาพ...... ก็ต้องประมาณว่า เป็นการทำกายขณะที่จะปฏิบัติให้สบายในท่าทางที่จะปฏิบัติ เช่น การนั่งก็เลือกท่านั่งที่เหมาะกับสุขภาพ ร่างกาย บางคนอาจจะนั่งท่าขัดสมาธิ ...ซึ่งก็มีทั้งขัดสมาธิชั้นเดียว สองชั้น และขัดสมาธิเพชร อันนี้ถ้าผู้ปฏิบัติรู้จักเคยศึกษาท่านั่งมาก็พอจะเข้าใจ แต่ถ้าสุขภาพร่างกายไม่ดีก็อาจจะนั่งบนเก้าอี้ที่สะดวกต่อการปฏิบัติ ก็อาจจะไม่สามารถนั่งขัดสมาธิได้ ก็เลือกเอาท่าที่คิดว่าเหมาะแก่การปฏิบัติก็แล้วกัน.....  เพราะการภาวนาเป็นเรื่องของสภาวะจิตใจ
               และสำหรับการปล่อยใจ......ในความหมายก็มิได้ถึงขนาดการปล่อยตัวปล่อยใจ  เพียงแต่การทำสภาวะจิตใจในขณะนั้น ในว่างจากความยุ่งยากทั้งหลาย การฟุ้งไปกับสภาวะแวดล้อม หรือติดขัดกับปัญหาการทำงาน เพื่อนร่วมงาน หรืออื่น ๆ ที่ทำให้จิตใจนั้นไม่สบายใจ....เหล่านี้เอง  โดยทำการวางสิ่งต่างๆ ทางสภาวะอารมณ์ สักชั่วคราวเมื่อจะเริ่มปฏิบัติภาวนาตามขั้นตอน
               สิ่งสุดท้ายที่กล่าวถึง" ครูบาอาจารย์ที่ให้คำแนะนำโดยตรง......" ก็หมายความว่า  การเรียนรู้สิ่งใด ๆ แม้จะศึกษาด้วยตนเองได้ แต่สิ่งสำคัญก็ควรจะต้องมีครูบาอาจารย์ที่เราต้องกราบไหว้เพื่อขอเป็นศิษย์ในการแนะนำการปฏิบัติให้ถูกต้องในวิธี.... ซึ่งจะพบเห็นการปฏิบัติตั้งแต่เด็กจนโตเป็นประจำ ที่เรารู้จัก เช่น การไหว้ครู .....ในวัฒนธรรมไทยให้ความสำคัญมากในเรื่องนี้ เราจึงไม่ควรหมิ่น หรือมองข้ามสิ่งที่ดี  อีกประการหนึ่งที่สำคัญ  การที่การกราบไหว้ยกย่องเป็นครูบาอาจารย์กันนั้น ก็เพื่อผู้ที่เป็นครูจะได้อบรมสั่งสอนศิษย์ได้ ไม่อย่างนั้นจะว่ากล่าวตักเตือนกันก็ดูจะลำบากใจ ไม่รู้ว่าจะใช้ฐานะอะไรไปตักเตือนกัน.....
 
               ถ้าอธิบายการสื่อความหมายไม่สมบูรณ์......ตามเจตนารมณ์ ก็รบกวนให้ คุณ suchin_tum อธิบายเพิ่มเติมด้วย
               :c017: