|
หัวข้อ: “ภิกฺขุ” คือ “ผู้ขอ ผู้เห็นภัยในการเวียนตายเวียน ผู้ได้บริโภคอมตรสคือพระนิพพาน” เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ ธันวาคม 12, 2025, 10:05:38 am .
(https://dhamtara.com/wp-content/uploads/2021/05/0003243-ภิกฺขเว-1024x427.jpg) ภิกฺขเว (บาลีวันละคำ 3,243) “ภิกฺขเว” แปลว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย” :25: :25: :25: ภิกฺขเว ดูกรสงฆ์ผู้ทรงศีล ภิกฺขเว อ่านว่า พิก-ขะ-เว , “ภิกฺขเว” เป็นรูปคำที่แจกวิภัตติแล้ว คำเดิมเป็น “ภิกฺขุ” (พิก-ขุ) มีรากศัพท์มาได้หลายทาง ดังนี้ (1) “ผู้ขอ” : ภิกฺขตีติ ภิกฺขุ = ภิกฺขฺ (ธาตุ = ขอ) + รู ปัจจัย, ลบ ร, รัสสะ อู เป็น อุ (2) “ผู้นุ่งห่มผ้าที่ถูกตัดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย” : ภินฺนปฏธโรติ ภิกฺขุ = ภินฺนปฏ = ผ้าที่ถูกตัดเป็นชิ้นๆ, ธโร = ผู้ทรงไว้ = ภิทฺ (ธาตุ = ทำลาย) + รู ปัจจัย, รัสสะ อู เป็น อุ (3) “ผู้เห็นภัยในการเวียนตายเวียนเกิด” : สํสาเร ภยํ อิกฺขตีติ ภิกฺขุ = ภย (ภัย) + อิกฺขฺ (ธาตุ = เห็น) + รู ปัจจัย, ลบ ย, ลบ ร, รัสสะ อู เป็น อุ (4) “ผู้ทำลายบาปอกุศล” : ภินฺทติ ปาปเก อกุสเล ธมฺเมติ ภิกฺขุ = ภิทฺ (ธาตุ = ทำลาย) + รู ปัจจัย, ลบ ร, รัสสะ อู เป็น อุ (5) “ผู้ได้บริโภคอมตรสคือพระนิพพาน” : ภกฺขติ อมตรสํ ภุญฺชตีติ ภิกฺขุ = ภกฺขฺ (ธาตุ = บริโภค) + รู ปัจจัย, ลบ ร, รัสสะ อู เป็น อุ , แปลง อะ ที่ ภ-(กฺขฺ) เป็น อิ (ภกฺขฺ > ภิกฺข) “ภิกฺขุ” (ปุงลิงค์) แจกด้วยวิภัตตินามหมวดอาลปนะ พหูพจน์ เปลี่ยนรูปเป็น “ภิกฺขเว” แปลว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย” @@@@@@@ ขยายความ โดยปกติ คำว่า “ภิกฺขเว” ที่พบในบาลีเป็นคำที่พระพุทธเจ้าตรัสเรียกหมู่ภิกษุเท่านั้น ภิกษุเรียกภิกษุด้วยกัน หรือผู้อื่นเรียกภิกษุยังไม่พบที่ใช้เรียกด้วยคำว่า “ภิกฺขเว” ท่านที่นิยมฟังเทศน์มหาชาติย่อมจะได้ยินคำว่า “ภิกฺขเว ดูกรสงฆ์ผู้ทรงศีล…” แทรกอยู่ตรงขึ้นต้นแหล่แทบทุกครั้ง นั่นย่อมหมายความว่า มหาเวสสันดรชาดกเป็นเรื่องที่พระพุทธเจ้าตรัสเล่าให้ภิกษุสงฆ์ฟัง จึงมีคำว่า “ภิกฺขเว ดูกรสงฆ์ผู้ทรงศีล…” แทรกอยู่เป็นระยะตลอดทั้งเรื่อง (https://dhamtara.com/wp-content/uploads/2021/05/0003243-ภิกฺขเว-1024x427.jpg) แถม “ภิกฺขเว” มาจาก “ภิกฺขุ” แล้ว “ภิกฺขุ” หมายถึงบุคคลเช่นไรได้บ้าง ขอนำคำจำกัดความในแง่วินัยปิฎกมาเสนอไว้เป็นอลังการแห่งความรู้ ดังนี้ ภิกฺขูติ คำว่า ภิกษุ หมายความว่า (1) ภิกฺขโกติ ภิกฺขุ ฯ ที่ชื่อว่าภิกษุ เพราะอรรถว่าเป็นผู้ขอ (2) ภิกฺขาจริยํ อชฺฌูปคโตติ ภิกฺขุ ฯ ชื่อว่าภิกษุ เพราะอรรถว่าประพฤติภิกขาจริยวัตร (คือเที่ยวขอเขาเลี้ยงชีพ) (3) ภินฺนปฏธโรติ ภิกฺขุ ฯ ชื่อว่าภิกษุ เพราะอรรถว่าทรงผืนผ้าที่ถูกตัดเป็นท่อนแล้ว (4) สามญฺญาย ภิกฺขุ ฯ ชื่อว่าภิกษุโดยสมญา (คือมีผู้เรียกขาน) (5) ปฏิญฺญาย ภิกฺขุ ฯ ชื่อว่าภิกษุโดยปฏิญญา (คือยืนยันตัวเอง) (6) เอหิภิกฺขูติ ภิกฺขุ ฯ ชื่อว่าภิกษุ เพราะอรรถว่าเป็นเอหิภิกษุ (7) ตีหิ สรณคมเนหิ อุปสมฺปนฺโนติ ภิกฺขุ ฯ ชื่อว่าภิกษุ เพราะอรรถว่าเป็นผู้อุปสมบทแล้วด้วยไตรสรณคมน์ (8) ภทฺโรติ ภิกฺขุ ฯ ชื่อว่าภิกษุ เพราะอรรถว่าเป็นผู้เจริญ (9) สาโรติ ภิกฺขุ ฯ ชื่อว่าภิกษุ เพราะอรรถว่ามีสารธรรม (10) เสโขติ ภิกฺขุ ฯ ชื่อว่าภิกษุ เพราะอรรถว่าเป็นพระเสขะ (11) อเสโขติ ภิกฺขุ ฯ ชื่อว่าภิกษุ เพราะอรรถว่าเป็นพระอเสขะ (12) สมคฺเคน สงฺเฆน ญตฺติจตุตฺเถน กมฺเมน อกุปฺเปน ฐานารเหน อุปสมฺปนฺโนติ ภิกฺขุ ฯ ชื่อว่าภิกษุ เพราะอรรถว่าเป็นผู้อันสงฆ์พร้อมเพรียงกันอุปสมบทให้ด้วยญัตติจตุตถกรรมอันไม่กำเริบ ควรแก่ฐานะ ตตฺร ยฺวายํ ภิกฺขุ สมคฺเคน สงฺเฆน ญตฺติจตุตฺเถน กมฺเมน อกุปฺเปน ฐานารเหน อุปสมฺปนฺโน อยํ อิมสฺมึ อตฺเถ อธิปฺเปโต ภิกฺขูติ ฯ บรรดาภิกษุเหล่านั้น ภิกษุที่สงฆ์พร้อมเพรียงกันอุปสมบทให้ด้วยญัตติจตุตถกรรมอันไม่กำเริบ ควรแก่ฐานะ นี้ชื่อว่าภิกษุที่ทรงประสงค์ในสิกขาบทนี้ _____________________________________ ที่มา: วินัยปิฎก มหาวิภังค์ ภาค 1 พระไตรปิฎกเล่ม 1 ข้อ 26 @@@@@@@ ดูก่อนภราดา.! วิธีวินิจฉัยว่าภิกษุควรทำอะไรและไม่ควรทำอะไร : อะไรที่ต้องบวชเป็นภิกษุเท่านั้นจึงจะทำได้ จงทำทันที : อะไรที่แม้ไม่บวชเป็นภิกษุก็ทำได้ คิดให้ดีก่อนแล้วจึงทำ Thank to : https://dhamtara.com/?p=11673 29 เมษายน 2021 : Admin ชมรมธรรมธารา |