|
หัวข้อ: การพบปะพูดคุย ของกลุ่มภาวนากรรมฐานมัชฌิมา แบบลำดับ สระบุรี มีผลดีอย่างไร เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ เมษายน 26, 2011, 07:56:47 am การพบปะพูดคุย ของกลุ่มภาวนากรรมฐานมัชฌิมา แบบลำดับ สระบุรี มีผลดีอย่างไร (http://buddha-thushaveiheard.com/All_page_04/Picture1-40/23_01.jpg) อปริหานิยธรรม ๗ ของกษัตริย์วัชชี หรือ วัชชีอปริหานิยธรรม ๗ (ธรรมอันไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเสื่อม เป็นไปเพื่อความเจริญฝ่ายเดียว สำหรับหมู่ชนหรือผู้บริหารบ้านเมือง) ๑. หมั่นประชุมกันเนืองนิตย์ ๒. พร้อมเพรียงกันประชุม พร้อมเพรียงกันเลิกประชุม พร้อมเพรียงกันทำกิจที่พึงทำ ข้อนี้แปลอีกอย่างหนึ่งว่า : พร้อมเพรียงกันลุกขึ้นป้องกันบ้านเมือง พร้อมเพรียงกันทำกิจทั้งหลาย ๓. ไม่บัญญัติสิ่งที่มิได้บัญญัติไว้ (อันขัดต่อหลักการเงิน) ไม่ล้มล้างสิ่งที่บัญญัติไว้ (ตามหลักการเดิม) ถือปฏิบัติมั่นตามวัชชีธรรม (หลักการ) ตามที่วางไว้เดิม ๔. ท่านเหล่าใดเป็นผู้ใหญ่ในชนชาววัชชี เคารพนับถือท่านเหล่านั้น เห็นถ้อยคำของท่านว่าเป็นสิ่งอันควรรับฟัง ๕. บรรดากุลสตรีกุลกุมารีทั้งหลาย ให้อยู่ดีโดยมิถูกข่มเหง หรือฉุดคร่าขืนใจ ๖. เคารพสักการะบูชาเจดีย์ (ปูชนียสถานและปูชนียวัตถุ ตลอดถึงอนุสาวรีย์ต่างๆ) ของวัชชี (ประจำชาติ) ทั้งหลาย ทั้งภายในและภายนอก ไม่ปล่อยให้ธรรมิกพลีที่เคยให้เคยทำแก่เจดีย์เหล่านั้นเสื่อมทรามไป ๗. จัดให้ความอารักขา คุ้มครอง ป้องกัน อันชอบธรรม แก่พระอรหันต์ทั้งหลาย (ในที่นี้กินความกว้าง หมายถึงบรรพชิตผู้ดำรงธรรมเป็นหลักใจของประชาชนทั่วไป) ตั้งใจว่า ขอพระอรหันต์ทั้งหลายที่ยังมิได้มา พึงมาสู่แว่นแคว้น ที่มาแล้วพึงอยู่ในแว่นแคว้นโดยผาสุก อปริหานิยธรรม ๗ ประการนี้ พระพุทธเจ้าตรัสแสดงแก่เจ้าวัชชีทั้งหลายผู้ปกครองรัฐโดยระบอบสามัคคีธรรม ซึ่งรัฐคู่อริยอมรับว่า เมื่อชาววัชชียังปฏิบัติตามหลักธรรมนี้ จะเอาชนะด้วยการรบไม่ได้ นอกจากจะใช้การเกลี้ยกล่อมหรือยุแยกให้แตกสามัคคี. อปริหานิยธรรม ๗ ของภิกษุ หรือ ภิกขุปริหานิยธรรม ๗ (ธรรมอันไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเสื่อม เป็นไปเพื่อความเจริญฝ่ายเดียวสำหรับภิกษุ) ๑. หมั่นประชุมกันเนืองนิตย์ ๒. พร้อมเพรียงกันประชุม พร้อมเพรียงกันเลิกประชุม พร้อมเพรียงกันทำกิจที่สงฆ์จะต้องทำ ข้อนี้แปลอีกอย่างว่า : พร้อมเพรียงกันประชุม พร้อมเพรียงกันลุกขึ้นจัดการแก้ไข สิ่งเสียหาย เหตุไม่งาม พร้อมเพรียงกันทำกิจที่สงฆ์จะต้องทำ ๓. ไม่บัญญัติสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงบัญญัติ ไม่ล้มล้างสิ่งที่พระองค์ทรงบัญญัติไว้ สมาทานศึกษาอยู่ในสิกขาบททั้งหลายตามที่พระองค์ทรงบัญญัติไว้ ๔. ภิกษุเหล่าใดเป็นผู้ใหญ่ เป็นสังฆบิดร เป็นสังฆปริณายก เคารพนับถือภิกษุเหล่านั้น เห็นถ้อยคำของท่านว่าเป็นสิ่งอันควรรับฟัง ๕. ไม่ลุอำนาจตัณหาคือความอยากที่เกิดขึ้น ๖. ยินดีในเสนาสนะ ๗. ตั้งสติระลึกไว้ในใจว่า เพื่อนพรหมจารีทั้งหลายผู้มีศีลงาม ซึ่งยังไม่มา ขอให้มา ที่มาแล้ว ขอให้อยู่ผาสุก (http://[url=http://buddha-thushaveiheard.com/All_page_04/Picture1-40/23_05.jpg]http://buddha-thushaveiheard.com/All_page_04/Picture1-40/23_05.jpg[/url]) อปริหานิยธรรม ๗ ของภิกษุ หรือ ภิกขุอปริหานิยธรรม ๗ อีกหมวดหนึ่ง ๑. น กัมมารามตา (ไม่มัวเพลินการงาน คือไม่หลงเพลิดเพลินหมกมุ่นวุ่นอยู่กับงาน เช่น การเย็บจีวร ทำบริขารต่างๆ เป็นต้น จนเสื่อมเสียการเล่าเรียน ศึกษาบำเพ็ญสมณธรรม) ๒. น ภัสสารามตา (ไม่มัวเพลินการคุย) ๓. น นิททารามตา (ไม่มัวเพลินการหลับนอน) ๔. น สังคณิการามตา (ไม่มัวเพลินการคลุกคลีหมู่คณะ) ๕. น ปาปิจฉตา (ไม่เป็นผู้มีความปรารถนาลามก, ไม่ตกอยู่ในอำนาจความปรารถนาลามก) ๖. น ปาปมิตตตา (ไม่เป็นผู้มีปาปมิตร) ๗. น อันตรา โวสานมาปัชชนา (ไม่ถึงความหยุดยั้งนอนใจเสียในระหว่าง ด้วยการบรรลุคุณวิเศษเพียงชั้นต้นๆ) ที.ม.๑๐/๗๑/๙๒; องฺ.สตฺตก.๒๓/๒๒/๒๓. ที่มา พจนานุกรม พุทธศาสน์ ฉบับประมวลธรรม(ป.อ.ปยุตโต) อ้างอิง พระไตรปิฎก เล่ม ๑๐ พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค ข้อที่ ๗๑ พระไตรปิฎก เล่ม ๒๓ พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๑๕ อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต ข้อที่ ๒๒ ขอให้พิจารณา ข้อธรรม "อปริหานิยธรรม ๗ ของกษัตริย์วัชชี หรือ วัชชีอปริหานิยธรรม ๗" โดยเฉพาะข้อ ๑.หมั่นประชุมกันเนืองนิตย์ และข้อ ๖.เคารพสักการะบูชาเจดีย์ กลุ่มภาวนากรรมฐานมัชฌิมา แบบลำดับ สระบุรี ได้ปฏิบัติกันอยู่เกือบทุกเดือน การปฏิบัติของกลุ่มเรา เป็นการป้องกันไม่ให้กรรมฐานมัชฌิมาฯ เสื่อมลงไป และเพื่อความเจริญของกรรมฐาน มัชฌิมาฯ ยิ่งๆขึ้นไป :s_good: ;) หัวข้อ: การพบปะพูดคุย ของกลุ่มภาวนากรรมฐานมัชฌิมา แบบลำดับ สระบุรี มีผลดีอย่างไร เริ่มหัวข้อโดย: pornpimol ที่ เมษายน 26, 2011, 08:02:29 am สาธุ :s_hi:
|