สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

คือ ทำงานมาจะ 30 ปีแล้ว พึ่งเห็นอาการเพื่อนรุ่นน้องที่เข้ามาทำงานใหม่ ๆ แสดงอาการ มารยา สาไถย เวลาคุยกับเจ้านาย ประเภทต่อว่า มะพลับ ลับหลังเป็นตะโก พอใจ กระทบเรื่องอย่างนี้ แล้วรับไม่ได้ รู้สึกโมโห แช่งชักหักกระดูก กันทีเดียว เป็นภาษาชาวบ้าน อยากจับเจี๊ยน จริงๆ แท้ที่จริงก็เป็นอาการที่หมั่นไส้ มาก ๆ คะ

  พอกลับมามองที่ตนเอง เห็นว่า ทำไมเราศึกษาธรรมะมาอย่างนี้ แล้ว ทำไมต้องโกรธอย่างนี้ คิดอย่างนี้เหมือนการฝึกฝนธรรมะ  มานั้นยังไม่สามารถรับมือเรื่องนี้ได้

  อยากทราบว่า อาการหมั่นไส้ ที่เกิดขึ้นนี้ มีวิธีการขจัดไปอย่าง คุณธรรม จริง ๆ ทำอย่างไรดีคะ

   :73: :'(

จริง ๆ เรื่องอย่างนี้ ในสังคมความเป็นครู เจอประจำคะ ประเภทฉันประจบ และกลั่นแกล้ง เรานี่นะคะ

เห็นกันทุก ๆ วัน วันไหนไม่เห็น ก็คงจะทานข้าวไม่ได้คะ เพราะขาดรสชาด

  ดังนั้นอาการหมั่นไส้ ย่อมมีคะ จะกำเริบน้อย หรือ กำเริบ มาก ขึ้นอยุ่กับสติ คะ

  ภาษาพระกรรมฐาน อันนี้จัดเป็นธาตุลม นะคะ แผ่เมตตาให้มากคะ แผ่ให้เราเป็นสุขนะคะ ไม่ใช่แผ่เมตตาให้ศัตรูเป็นสุข คะ

  หนักแน่น อดทน มองให้เห็นว่า มันเป็นธรรมดา ของสัตว์โลก เหมือนค้าขาย ก็ต้องมีกำไร คะ จะมากหรือน้อย
ส่วนผู้บริโภคจะซื้อ หรือ ไม่ นั้นอยู่ที่เราตัดสินใจคะ

  เพื่อความสบายใจ ของเรานะคะ อย่าไปใส่ใจเลยคะ เจริญมรณัสสติ คิดว่าเสียไม่เธอ ก็ ฉัน ต้องตายจากกันไป ไม่วันใด ก็วันหนึ่ง คะ

 :021: :021: :021:

ทำแบบ ญี่ปุ่น ดีหรือคะ ทำหุ่นฟาง แล้วเขียนชื่อ ไปตีตะปู เลย

หรือแบบจีน เขียนชื่อ แล้วให้พระชักบังสุกุล แล้วเผา

แต่จะแบบไหน ๆ นั้น ถ้าเป็นศิษย์กรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ ตัวจริง

ก็คงต้องเข้าถึงธาตุ ก่อน ใช่หรือไม่คะ เพราะกรรมฐาน เริ่มด้วยธาตุ ดิน ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตนของเรา

ต้องเข้มข้นในกรรมฐาน มากขึ้นคะ

ธรรมดาครับ ในเรื่องการหมั่นไส้ นี่ จัดว่าเป็นความเคืองขุ่น นะครับไม่ใช่ความโกรธ

ธรรมดาพระอริยะ ที่จะขัด เคืองนั้น ต้องเป็นพระอนาคามี ไปแล้วนะครับ ถึงจะไม่ขัดเคือง หรือ ขุ่น

 ความขัดเคือง ระงับได้ ด้วยสติ ครับ

(http://www.lampang108.com/content/nanasara/dat/imagefiles/627.jpg)

    คนจริง ชอบแก้ไข

    คนจัญไร ชอบแก้ตัว

    คนระยำ ชอบติ
   
    คนอุตริ ชอบโอ่
 
    คนสอพลอ ชอบเลีย

    คนทีเสีย คือคนที่ผิดศีล และ ธรรม

    :hee20hee20hee:

พอกลับมามองที่ตนเอง เห็นว่า ทำไมเราศึกษาธรรมะมาอย่างนี้ แล้ว ทำไมต้องโกรธอย่างนี้ คิดอย่างนี้เหมือนการฝึกฝนธรรมะ  มานั้นยังไม่สามารถรับมือเรื่องนี้ได้

ก็แสดงว่า ผู้โพสต์ มีหลักธรรมเบรคใจมากกว่า นะคะจึงพยายามรั้งจิต คิดนึก แบบมีสติ เชื่อเถอะคะว่า อย่างน้อยก็มีพระนิพพานเป็นอารมณ์บ้างแล้วคะ

 ธรรมะที่ต่อกร ได้ดี คือ อุเบกขา คะ

  ใช้ ความสงบ สยบ ความเคลื่อนไหว คะ

  ใช้ หัวใจที่เปี่ยม ด้วย ธรรม มองหาสัจจะ คือ ความจริง ของสังคม ว่าเป็นอย่างไร คะ

    :)

อาการหมั่นไส้ ต้องมีเป็นธรรมดา ครับ ถ้าเจอพวกมายา เจ้าเล่ห์
อันที่จริงผมก็เจอ ทุกวันละครับ แต่ก็อย่าลืมนะครับ ว่า ชีวิต นี้ก็คือโรงละครโรงใหญ่ เล่นบทให้ถูกนะครับ
มีสติ ทุกครั้ง อย่าหลง อย่างมงายกับ สมมุติสัจจะ ที่เรียกว่า หัวโขน สวมแล้วก็เอาออกด้วยนะครับ เพราะ
มันไม่จริง ไม่มี มาก่อนครับ

 :s_hi:

ทำใจให้สบาย ๆ ไม่ต้องไปปรุงแต่ง ให้วุ่นวาย ปล่อยให้เป็นกรรม ของใคร ของมันดีกว่า ครับ

 :08:

เรื่องของความเข้าใจ เป็นเรื่องที่กำหนดได้ยาก คะ
ต้องมีความหนักแน่น และย้อนกลับไปมองความจริงให้มากที่สุด

 :021:

มองอีกมุม ก็อาจเป็นเพราะว่า ภพหนึ่งในอดีต เราเคยทำกรรมเช่นนี้มาก่อน ชาตินี้จึงพบเจอคนเช่นนี้

อย่างแรกก็ยอมรับคะ มีสรรเสริญ ก็มีนินทา มีลาภ ก็เสื่อมลาภ  มียศ ก็มีเสื่อมยศ มีทุกข์ ก็มีสุข  เป็นเรื่อง

ธรรมดาสำหรับคนที่ยังหนีความตายไปไม่พ้น  ที่เรียกว่าคนธรรมดาไงคะ 

เริ่มแรก ก็ควรยอมรับและทำความเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น  เปลี่ยนทัศนคติเสียใหม่ ดูว่าคนแบบนั้นจริงๆเขาก็น่า

สงสารนะคะ  เขาต้องขาดอะไรไปบ้างแหละถึงเป็นคนอย่างนั้น ลองทำความเข้าใจในชีวิตคนอื่นและตัวเอง

อาจเห็นว่าไม่ต่างกัน ทุกข์แสนทุกข์ทั้งนั้น ที่รออยู่ตามอริยสัจสี่นะคะ  แล้วมุมมองคุณจะเปลี่ยนไป

เปลี่ยนไปสงสารและเห็นใจเขา  เข้าใจเขา น้ำเสียงสายตาคุณจะเปลี่ยนไปเป็นเมตตา  กระแสแห่งความเมตตา

 กรุณา  มุทิตา อุเบกขา ของคุณจะแผ่ออกไปหาเขาโดยคุณไม่รู้ตัว   เขาจะค่อยๆเปลี่ยนแปลงให้คุณเห็นในแง่ดี

คะ

แต่ถ้าตั้งท่าเป็นศัตรูกันไปตลอดชีวิตหละก็  เชื่อเถอะว่า คุณต้องพบเจอทุกข์เช่นนี้ไม่รู้อีกกี่ชาติคะ