สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

จิตตก เรื่องแย่ๆ เข้ามาในชีวิตมากมาย มันอาจเป็นเรื่องเล็กของคนอื่น

แต่คิดยังไงก็ไม่สามารถทิ้งได้เลย บางอารมณ์ก็อ่อนไหวมาก ๆ  บางทีก็เข้มแข็งเหมือนจะตัดขาดได้  แต่ครั้นพอตื่นเช้าขึ้นมาก็อ่อนแอเหมือนเดิม อาจเป็นเพราะต้องเจอสิ่งแบบนั้นทุกวันไม่สามารถหนีได้เลย ทำงานไปก็เครียดไป เรื่องส่วนตัวก็คิดมากจนเครียด พอใครปลอบหรืออ่านข้อคิดก็เข้าใจในตอนนั้น เวลาผ่านไปเป็นปีแล้วก็ไม่สามารถทำได้จริงๆ บังคับจิตใจไม่ได้เลยที่จะไม่ให้ทุกข์ ร้องไห้ทุกวัน เริ่มจะทนไม่ไหวแล้วค่ะ

ทำไมคนทุกคน หรือสังคม ต้องมายุ่งกับเรื่องส่วนตัว ของเรานะ เราจะรักใครชอบใคร จะแต่งจะอยู่กับเขาอย่างไรทำไมสังคมถึงต้องมาประนามว่าเราไม่ดีอย่างนั้น อย่างนี้ ทั้งที่เป็นเรื่องส่วนตัว แล้วก็พาลรังเกียจเราและครอบครัวใหม่ของเรา

โดยเฉพาะชาวธรรม ....ต้องตั้งแง่ ว่าเราไม่ดี

---

เสียงบ่นจาก ผู้หญิงคนหนึ่งที่มาบ่นให้แก้วฟังนะคะ ส่วนหนึ่งของจดหมายคะ นำมาให้อ่าน เป็นบทเริ่มต้นนะคะ

เรื่องย่อของผู้หญิง คนนี้ เพื่อให้ท่านสมาชิกเข้าใจ ก่อนจะให้ความเห็นอันมีประโยชน์

คือ ผู้หญิงคนนี้อายุประมาณ 30 ปีคะ มีลูกสาว 1 คน และ ลูกชาย 1 คนคะ มีครอบครัวสามีก็เหมือนบุคคลทั่วไปไม่เด่น แต่พอไม่นานผู้หญิงคนนี้ก็เกิดไปรักผู้ชายคนหนึ่ง และ ก็ทะเลาะกับสามีทุกวันเป็นเวลา 2 ปีที่คอยเอาใจผู้ชายที่รักใหม่ ในขณะที่ญาติพี่น้องรู้ข่าวก็ขัดขวางไม่ให้คิดผิด จนกระทั่งเธอก็สามารถตะกายฝันของเธอสำเร็จด้วยการหย่ากับสามี และ พาลูกสาวไปอยู่กินกับผู้ชายที่เธอรักใหม่ แน่นอนพี่น้องเพื่อน ๆ ที่คอยเตือนเธอต่าง ๆ นั้นย่อมไม่อนุโมทนา กับเธอแน่นอน ความทุกข์ที่เกิดขึ้นเพราะชาวธรรม ก็รังเกียจ...ในการตัดสินใจตามตัณหาอย่างนี้

ิ  สิ่งที่เธอถามแก้วว่า ทำไมต้องรังเกียจเธอด้วย ทำไมทุกคนถึงไม่ต้อนรับเธอ เพราะเธอก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้อื่น คนที่เดือดร้อนก็มีเพียงเธอ กับ ลูก เท่านั้น ญาตก็ไม่ได้รับผิดชอบอะไรกับเธอ เพื่อนก็ไม่ได้รับผิดชอบอะไรกับเธอ แต่ทุกคนประนามเธอเหมือนเธอฆ่าคนมา รังเกียจเธอเหมือนเธอออกจากคุกมา

  ตอนนี้เธอก็คงจะคอยอ่าน ความเห็นชาวธรรมผ่านบอร์ดตามจดหมายที่แก้ว ส่งไปบอกเธอว่า ลองฟังความเห็นชาวธรรมวิจารณ์ ดีหรือไม่ เผื่อที่เธอจะได้มีความสุขกับธรรมะ บ้าง

 :c017:

น่าสนใจครับ อยากทราบข้อมูล ของสามีเก่า กับ สามีใหม่ ด้วยครับ พิจะได้วิจารณ์ได้ีดีครับ
แต่ว่าเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องส่วนตัว ถึงวิจารณ์ออกไป ก็คงจะไม่มีประโยชน์หรอกครับ

ยิ่งเจ้าของเรื่องเองด้วย มาอ่านจะัรับได้หรือไม่ครับ

แต่เจตนามายังเชิงเสียงชาวธรรม อย่างนี้ก็ต้องขอข้อมูลเพิ่มอีกสักนิดครับ

 :93:

น่าสนใจ ครับ อยากให้เล่าประสพการณ์ชีวิตให้ฟังด้วยครับ ทำไมถึงมีแนวคิด แนวโน้มเป็นอย่างนั้นไปได้ครับ
ทั้ง ๆ ที่แต่งงานอยู่้กินกันมาจนมีลูกสาว ลูกชาย แล้ว ไม่น่านะครับ มีเหตุผลอะไร ดี ๆ ลองนำเสนอให้ฟังหน่อย
ได้หรือไม่ครับ

 :smiley_confused1:

น่าสนใจครับ อยากทราบข้อมูล ของสามีเก่า กับ สามีใหม่ ด้วยครับ พิจะได้วิจารณ์ได้ีดีครับ
แต่ว่าเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องส่วนตัว ถึงวิจารณ์ออกไป ก็คงจะไม่มีประโยชน์หรอกครับ

ยิ่งเจ้าของเรื่องเองด้วย มาอ่านจะัรับได้หรือไม่ครับ

แต่เจตนามายังเชิงเสียงชาวธรรม อย่างนี้ก็ต้องขอข้อมูลเพิ่มอีกสักนิดครับ

 :93:

ฝ่ายสามีเก่า ทำงานบริษัทคะ มาตรฐานก็เหมือนผู้ชายทั่วไป ไม่ดี และ ก็ไม่เลว
มีปากเสียง ก็มีลงไม้ ลงมือ ก็มีบ้าง กินเหล้า เจ้าชู้ แต่ดูจะรักแฟนมากถึงกับขนาดตามง้อ อยู่ 2 ปี
ก่อนที่หย่า กัน

ฝ่ายสามีใหม่เป็น ตุ๊เจ้า ที่ไปพบรักกันในตอนปฏิบัติธรรมที่วัดแห่งหนึ่ง ที่ดิฉันชวนไปคะ ฝ่ายหญิงติดตามบำรุง
ตุ๊เจ้า เป็นเวลา 2 ปี จนกระทั่งตัดสินใจออกไปอยู่กินด้วยกัน คะ

 :67:

ปัญหาของเธอ ก็คือ ฝ่ายญาตพี่น้อง ก็รังเกียจ เธอจึงหวังหาเพื่อนที่เป็นฝ่ายธรรม ที่เธอเคยไปร่วมปฏิบัติธรรมด้วย
แต่ฝ่ายเพื่อนที่เคยร่วมปฏิบัติธรรมด้วยกัน นั้นไม่มีใครสนทนากับเธอ คงเหลือแต่ดิฉันคนเดียวคะ เธอก็เลยเหมือนขาดเพื่อน ขาดญาต

  แต่โดยส่วนตัวนั้นกับคิดว่าเป็นผลกรรมของเธอ ที่เธอพูดกับฝ่ายเพื่อนธรรมก่อนนะคะ ว่านี่เป็นเรื่องของเธอไม่ควรจะมีใครเข้ามายุ่งด้วย จริง ๆ แล้วก็ไม่มีใครอยากจะยุ่งด้วยแต่เป็นเพราะว่า ตุ๊เจ้ารูปนั้น ท่านเป็นพระที่ทำงานในด้านการเผยแผ่ธรรม ให้กับเด็กนักเรียน และเป็นผู้อบรมธรรมะบ่อย ๆ ในเขตนั้น ซึ่งเรามองว่า เธอทำในสิ่งที่เธอพูดไว้ในตอนต้นว่า จะพิชิตใจ ตุ๊เจ้า รูปนี้ให้ได้ แล้วเธอก็ทำสำเร็จภายใน 2 ปี

  สิ่งที่สั่นคลอนในกลุ่มผู้ปฏิบัติธรรม ก็คือไม่เชื่อมั่นต่อคำสอนของ ตุ๊เจ้า ในแนวทางปฏิบัติอย่างมาก ๆ บางท่านก็เปลี่ยนไปปฏิบัติธรรมในสายอื่น ๆ ทำให้ระบบสมาิชิกธรรม น้อยลงทันทีอย่างเห็นได้ชัด

  ข้อมูลน่าจะพอแล้วนะคะ ที่จะช่วยกันปลอบใจเธอ อย่าซ้ำเติมอีกเลยนะคะ

  :67:
   

อ่านแล้ว ไม่อยากวิจารณ์เลย

ตอนนี้เป็นผลกรรมที่ต้องรับ ครับเพราะ เธอคัดค้านความรูสึก ของทุกคนก็ต้องรับความรู้สึกของทุกคน

แนะนำก็หาเพื่อนกลุ่มใหม่ ที่ไม่รู้จักเรา ไม่รู้จักเรื่องที่เราำทำ ก็พอนะครับ

 :smiley_confused1:

อยากให้กำลังใจเหมือนกัน แต่มีความรู้สึก ว่า เธอ ยังต้องการชนะ สมาชิกธรรม ด้วยกระมังครับ
แบบว่าคงต้องการให้ชาว สมาชิกธรรมยอมรับเรื่องอย่างนี้เป็นธรรมดา อันที่จริงผมเองก็มองว่าเป็นเรื่องส่วนตัว
แต่ไม่สนับสนุนให้กระทำการอย่างนี้ ครับ คนอื่นอาจจะมองว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ผมมองว่าเป็นเรื่องผิดศีล ผิดธรรม
เลยครับ เพราะแยกลูก แยกพ่อ แยกแม่ แยกธรรม เพียงเพื่อสนองตัณหาของตนเอง วิเคราะห์ตามเนื้อเรื่องนะครับ

ทางที่ดี คุณแก้ว ก็อย่าหาเรื่องดีกว่าครับ คุณอาจจะเสียหายเพราะเพื่อนคนนี้ก็ได้นะครับ

 :34: :bedtime2:

ปัญหาของเธอ คือ เธออยากจะพิชิตใจ ตุ๊เจ้า เธอก็ทำสำเร็จภายใน 2 ปี

สิ่งที่สั่นคลอนในกลุ่มผู้ปฏิบัติธรรม คือ ไม่เชื่อมั่นต่อคำสอนของ ตุ๊เจ้า ในแนวทางปฏิบัติ บางท่านก็เปลี่ยนไปปฏิบัติธรรมในสายอื่น ๆ ทำให้ระบบสมาิชิกธรรม น้อยลงทันทีอย่างเห็นได้ชัด

ช่วยกันปลอบใจเธอ อย่าซ้ำเติมเลยนะคะ

ได้ยากเพราะกรรม

     วิถีชนระคนกามเขาหยามได้         
ด้วยเผลอใจกิเลสเผาทำลายตัว
พรากศรัทธาด้วยขลาดเขลาพรากลูกผัว      
ชีพสลัวหนทางกรรมยากพร่ำเอย.

                                                                  ธรรมธวัช.!

จิตตก เรื่องแย่ๆ เข้ามาในชีวิตมากมาย เสียงบ่นจาก ผู้หญิงคนหนึ่ง

  ผู้หญิง คนนี้อายุประมาณ 30 ปี มีลูกสาว 1 คน และ ลูกชาย 1 คน มีครอบครัวสามีก็เหมือนบุคคลทั่วไปไม่เด่น แต่พอไม่นานผู้หญิงคนนี้ก็เกิดไปรักผู้ชายคนหนึ่ง และ ก็ทะเลาะกับสามีทุกวันเป็นเวลา 2 ปีที่คอยเอาใส่ผู้ชายที่รักใหม่ ในขณะที่ญาติพี่น้องรู้ข่าวก็ขัดขวางไม่ให้คิดผิด จนกระทั่งเธอก็สามารถตะกายฝันของเธอสำเร็จด้วยการหย่ากับสามี และ พาลูกสาวไปอยู่กินกับผู้ชายที่เธอรักใหม่ แน่นอนพี่น้องเพื่อน ๆ ที่คอยเตือนเธอต่าง ๆ นั้นย่อมไม่อนุโมทนา กับเธอแน่นอน ความทุกข์ที่เกิดขึ้นเพราะชาวธรรม ก็รังเกียจ...ในการตัดสินใจตามตัณหาอย่างนี้

  สิ่งที่เธอทำ เธอก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้อื่น คนที่เดือดร้อนก็มีเพียงเธอ กับ ลูก เท่านั้น ญาติก็ไม่ได้รับผิดชอบอะไรกับเธอ เพื่อนก็ไม่ได้รับผิดชอบอะไรกับเธอ แต่ทุกคนประนามเธอเหมือนเธอฆ่าคนมารังเกียจเธอเหมือนเธอออกจากคุกมา

   ตอนนี้เธอก็คงจะคอยอ่าน ความเห็นชาวธรรมผ่านบอร์ดตามจดหมายที่แก้ว ส่งไปบอกเธอว่า ลองฟังความเห็นชาวธรรมวิจารณ์ ดีหรือไม่ เผื่อที่เธอจะได้มีความสุขกับธรรมะ บ้าง

เตือนใจ...ให้ใจเตือน


          ชีพชนม์ระคนกาม      เป็นไปตามวิถีกรรม
ทำคุณมิหนุนนำ         มีแต่พร่ำระกำไป

     วัฏฏะฤามีสุข         มีแต่ทุกข์ยากไฉน
กรรมหม่นระคนไห้      ลุแก่ใจใครเล่าทำ

     อย่าเขลาเศร้าอีกเลย      อย่าเมินเฉยจักถลำ
พลั้งผิดชีพมืดดำ         ใจจึงช้ำเพราะกรรมตน.



                                                                                        ธรรมธวัช.!