|
หัวข้อ: เวลาฟุ้งซ่าน มาก ๆ ควรทำอย่างไร ควรพิจารณาธรรม อย่างไรดีครับ เริ่มหัวข้อโดย: timeman ที่ กรกฎาคม 27, 2011, 09:55:15 am อยากได้คำแนะนำเวลา การภาวนา ผมได้ภาวนาไปแล้วมีคววมรู้สึกฟุ้งซ่านมาก ๆ
ดังนั้น เวลาฟุ้งซ่าน มาก ๆ ควรทำอย่างไร ควรพิจารณาธรรม อย่างไรดีครับ จึงจะแก้ ความฟุ้งซ่าน ได้ครับ :c017: หัวข้อ: Re: เวลาฟุ้งซ่าน มาก ๆ ควรทำอย่างไร ควรพิจารณาธรรม อย่างไรดีครับ เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ กรกฎาคม 31, 2011, 09:01:28 pm อยากได้คำแนะนำเวลา การภาวนา ผมได้ภาวนาไปแล้วมีคววมรู้สึกฟุ้งซ่านมาก ๆ ขอโทษคุณtimeman ด้วยครับ ผมเพิ่งเห็นกระทู้นี้ ยังไม่มีใครมาคุญด้วย ผมจะคุยเป็นเพื่อนครับ ความฟุ้งซ่านของคุณ ผมไม่ทราบว่า เกิดตอนไหน เกิดในขณะกำลังจะทำสมาธิหรือเปล่า ความฟุ้งซ่าน ที่เป็นศัตรูของสมาธิ ก็คือ อุทธัจจกุกกุจจะ(ความฟุ้งซ่านและร้อนใจ, ความกระวนกระวายกลุ้มกังวล) เป็นนิวรณ์ข้อที่ ๔ คนส่วนใหญ่ที่มีความฟุ้งซ่านน่าจะมาจาก กามฉันทะ และพยาบาท ซึ่งเป็นปรกติของโลก แต่ถ้าเป็นการฟุ้งซ่านในธรรม พระอรหันต์เท่านั้นที่จะตัดได้ เพราะว่า อุทธัจจะ เป็นสังโยชน์เบื้องสูง (อุทธัจจะในนิวรณ์ กับในสังโยชน์ไม่เหมือนกัน) ผมจะพูดเฉพาะ อุทธัจจะที่อยู่ในนิวรณ์นะครับ ผมจะขอนำข้อความในหนังสือที่พระอาจารย์เขียนไว้มาแสดง ในเบื้องต้นของการภาวนาในกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ จะมีการทำนิมิตอยู่ ๓ ขั้นตอน คือ ๑. ปัคคาหะนิมิต ๒. บริกรรมนิมิต ๓. อุเบกขานิมิต ผมจะกล่าวเฉพาะอุเบกขานิมิต ในระหว่างภาวนา ถ้าจิตซัดส่ายออกไปในอดีต หรือไปในอนาคต หรือฟุ้งซ่านอยู่ในปัจจุบัน ก็ให้เพิกจิตวางเฉย เมื่อมีสติ ก็ดึงคืนกลับมา ด้วยการส่งลมหายใจเข้าไปให้เต็มปอดพร้อมภาวนาว่า "พุทโธ" และส่งจิตไปยังฐานจิตทันที การวางจิตอย่างนี้เรียกว่า "อุเบกขานิมิต" ยังมีอีกเทคนิคหนึ่งที่พระอาจารย์สอนไว้ ก็คือ การกลั้นลมหายใจ เมื่อจิตของเราฟุ้งซานมากๆ ให้เราหายใจเข้าลึกๆ แล้วกลั้นลมหายใจ นับ ๑ ถึง ๑๐ จากนั้นให้ค่อยๆผ่อนลมหายใจออก ความจริงแล้ว ต้นฉบับจากครูบาอาจารย์ให้นับ ๑ ถึง ๓๗ ครับ (นำมาจากโพธิปักขิยธรรม ๓๗) เนื่องจากพวกเรายังเป็นผู้เริ่มฝึกเลยเอาแค่สิบก็พอ แต่หากใครนับได้ถึง ๓๗ ก็อนุโมทนาครับ :welcome: :49: :25: :25: |