พิมพ์หน้านี้ - หนทางของผู้ศึกษา ธรรมแบบ โต่ง สุด ซ้ายสุด และ ขวาสุด

การปฏิเสธสมมติสัจจะสิ้นเชิงเป็นทางสุดโต่งฝากหนึ่ง

การติดกับสมมติสัจจะอย่างไม่ลืมหูลืมตาเป็นทางสุดโต่งอีกฝั่งหนึ่ง

ทั้งสองทาง เป็นผลจากการศึกษาพระพุทธศาสนาในสังคมวงกว้างผิดหลักพระพุทธศาสนา ฝั่งตัวมาเนิ่นนานในสังคมไทย..

การแก้ปัญหาด้วยวิธีการ "หักด้ามพร้าด้วยเข่า" เพื่อแก้ปัญหาเหล่านี้ ไม่ใช่คำตอบ..

ทำให้นึกถึงประโยค 2 ประโยคในหนังสือเล่มหนึ่ง

1.การใช้วิธีรุนแรง(หิงสธรรม) ในรูปแบบใดๆภายใต้ข้ออ้างใดๆก็ตามย่อมเป็นการขัดต่อคำสอนของพระพุทธเจ้าโดยสิ้นเชิง.....

2.น้ำใจ แห่งขันติธรรมและความเข้าใจนี้ เป็นข้อหนึ่งในอุดมคติที่ได้รักษาไว้อย่างดีที่สุด ในวัฒนธรรมและอารยธรรมของพุทธศาสนาตั้งแต่เริ่มแรก..

(ข้อมูลจากข้อมูลจากหนังสือพระพุทธเจ้าสอนอะไร หน้า 19 แปลจากหนังสือภาษาอังกฤษ What the buddha taught
โดย Walpola Sri Rahula)

..."สนับสนุนผู้ที่รักษาพระธรรมวินัย(ไม่ได้เข้าข้างฝ่ายใด)"

และ ขออนุโมทนากับผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งมนุษย์และอมนุษย์ ทำให้เกิดเหตุการณ์ต่างๆอันจะช่วยให้ชาวพุทธหันกลับมาเอาใจใส่และดูแล "พระธรรมวินัย"ให้สืบทอดต่อไปอีกนานแสนนาน
......"ขอคืนพื้นที่พระพุทธศาสนาที่แท้จริง"...

จากคุณ : ต่อmcu

ข้อความไม่แสดงบางส่วน ผมขออนุญาตแก้ไข ;)

สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

ธรรมะสาระ => สนทนาธรรม ทั่วไป ตามความชอบใจของท่าน => ข้อความที่เริ่มโดย: มหายันต์ ที่ ตุลาคม 03, 2011, 10:22:12 am