สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

      พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒
     อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต
 
     ติตถิยสูตร

   ตรัสสอนภิกษุทั้งหลายว่า ถ้านักบวชลัทธิอื่นถามว่า ราคะ โทสะ โมหะ ต่างกันอย่างไร พึงตอบว่า   
     ราคะมีโทษน้อย   แต่คลายช้า ,   
     โทสะมีโทษมาก   แต่คลายเร็ว,   
     โมหะมีโทษมาก   และคลายช้า.  
 
     สุภนิมิต ( เครื่องหมายที่สวยงาม )  ทำราคะที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น  ที่เกิดแล้วให้เจริญยิ่งขึ้น.   
     ปฏิฆนิมิต ( เครื่องหมายที่ทำให้ขัดใจ )  ทำโทสะที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น ที่เกิดแล้วให้เจริญยิ่งขึ้น.   
     อโยนิโสมนสิการ ( การไม่ทำไว้ในใจคือไม่พิจารณาโดยแยบคาย )  ทำโมหะที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น ที่เกิดแล้วให้เจริญยิ่งขึ้น.

ที่มา http://www.larnbuddhism.com/tripitaka/prasuttanta/12.4.html (http://www.larnbuddhism.com/tripitaka/prasuttanta/12.4.html)
ขอบคุณภาพจาก www.bloggang.com (http://www.bloggang.com)

---

      - อสุภนิมิต คือ ความกำหนดหมายว่าไม่งาม เมื่อบุคคลทำไว้ในใจโดยแยบคายถึงอสุภนิมิต ราคะที่ยังไม่เกิดย่อมไม่เกิดขึ้น และที่เกิดขึ้นแล้วย่อมละได้

     - เมตตาเจโตวิมุติ เมื่อบุคคลนั้นทำไว้ในใจโดยแยบคายถึงเมตตาเจโตวิมุติ โทสะที่ยังไม่เกิด ย่อมไม่เกิดขึ้น และที่เกิดขึ้นแล้วย่อมละได้

     - โยนิโสมนสิการ เมื่อบุคคลนั้นทำไว้ในใจโดยแยบคาย โมหะที่ยังไม่เกิด ย่อมไม่เกิดขึ้น และที่เกิดขึ้นแล้วย่อมละได้

     ฯลฯ........ฯลฯ.........

อ้างอิง
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐  บรรทัดที่ ๕๒๖๘ - ๕๓๑๙.  หน้าที่  ๒๒๕ - ๒๒๗.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=20&A=5268&Z=5319&pagebreak=0 (http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=20&A=5268&Z=5319&pagebreak=0)
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=508 (http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=508)
ขอบคุณภาพจาก http://image.ohozaa.com (http://image.ohozaa.com)