สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

เรื่องทั่วไป => ส่งจิตออกนอก (นั่งเล่นคุยกัน) => ข้อความที่เริ่มโดย: raponsan ที่ ตุลาคม 14, 2011, 09:34:06 am



หัวข้อ: การให้อภัยเชิงสร้างสรรค์
เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ ตุลาคม 14, 2011, 09:34:06 am

(http://board.postjung.com/data/560/560242-topic-ix-0.jpg)

การให้อภัยเชิงสร้างสรรค์

      อาตมาได้ยินโยมพูดนะว่า การให้อภัยจะได้ผลก็แต่ในวัดเท่านั้น ในชีวิตจริงหากเราให้อภัยแบบนั้น เราก็มีแต่จะโดนเอาเปรียบ คนอื่นๆจะกระทืบเรา พวกเขาจะคิดแต่ว่าเราน่ะอ่อนแอ 

     อาตมาเห็นด้วย การให้อภัยเช่นนั้นยากที่จะได้ผล ดังคำกล่าวที่ว่า ‘ผู้ที่หันแก้มอีกข้าง (ให้เขาตบ) จะต้องลงเอยด้วยการไปหาหมอฟันถึงสองครั้ง แทนที่จะไปแค่ครั้งเดียว!’ 

     สิ่งที่อาตมาจะพูดต่อไปคือ ‘การให้อภัยเชิงสร้างสรรค์’… คำว่า‘สร้างสรรค์’ หมายถึงการเสริมสร้างสิ่งที่ดีงามที่เราต้องการให้มีให้เป็น... ‘การให้อภัย’ หมายถึง การละสิ่งไม่ดีที่เป็นส่วนของปัญหาทิ้งไปเสีย ไม่ยึดมันไว้ แล้วก้าวต่อไป... 

     ยกตัวอย่างเรื่องในสวน การรดน้ำเฉพาะวัชพืช เปรียบเสมือนการเพาะเลี้ยงปัญหาให้เจริญเติบโต... การไม่รดน้ำเลย เปรียบเสมือนการให้อภัยเฉยๆ... ส่วนการรดน้ำเฉพาะดอกไม้โดยไม่รดน้ำวัชพืช เป็นสัญญลักษณ์ของ ‘การให้อภัยเชิงสร้างสรรค์’

     เมื่อประมาณสิบปีที่แล้ว หลังจากที่อาตมาเทศน์จบลงในคืนวันศุกร์ที่เมืองเพิร์ธ ผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาคุยกับอาตมา เธอผู้นี้มาฟังอาตมาเทศน์ประจำเป็นเวลานานมากเท่าที่อาตมาจะสามารถจำได้ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเข้ามาพูดกับอาตมา เธอบอกว่า เธอต้องการจะขอบคุณอย่างมากๆ ไม่เฉพาะแต่อาตมาเท่านั้น แต่กับพระทุกๆรูปที่เคยเทศน์ที่ศูนย์ของเรา

     แล้วเธอก็อธิบายว่าเพราะเหตุใด เธอเริ่มมาที่ศูนย์ของเราเมื่อเจ็ดปีที่แล้ว เธอสารภาพว่า ในตอนนั้นเธอไม่ได้สนใจอะไรนักในพระพุทธศาสนา หรือแม้แต่การปฏิบัติภาวนา เหตุผลสำคัญที่เธอเช้ามาร่วมกับเรานั้น เพียงเพื่อใช้เป็นข้ออ้างที่เธอจะได้ออกจากบ้านเท่านั้น... 

     สามีของเธอชอบใช้กำลังรุนแรง และเธอก็ตกเป็นเหยื่อการประทุษร้ายภายในครอบครัวที่น่ากลัวนี้ ในสมัยนั้นยังไม่มีองค์กรใดๆที่จะให้ความช่วยเหลือผู้เคราะห์ร้ายเหล่านี้ ในสภาวะเช่นกาต้มน้ำที่กำลังเดือดพล่านไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก เธอไม่สามารถจะเห็นชัดพอที่จะเดินออกไปจากสภาพที่เป็นอยู่ตลอดกาล เธอจึงได้แต่มาที่ศูนย์พุทธของเราด้วยความคิดแค่ว่า ‘เวลาสองชั่วโมงที่ศูนย์นี้คือ เวลาสองชั่วโมงที่เธอจะรอดพ้นจากการถูกทุบตี’


(http://www.krungshing.com/forum/attachment.php?attachmentid=30138&stc=1&d=1259044416)

     สิ่งที่เธอได้ฟังจากศูนย์ของเราได้เปลี่ยนชีวิตของเธอ เธอฟังพระท่านบรรยายเรื่องการให้อภัยเชิงสร้างสรรค์ เธอจึงตัดสินใจที่จะทดลองกับสามีของเธอ เธอเล่าให้อาตมาฟังว่า ทุกๆครั้งที่เขาตีเธอ เธอได้ให้อภัยเขาและปล่อยวาง เธอทำเช่นนั้นได้อย่างไร มีแต่เธอเองเท่านั้นที่จะรู้

     และเมื่อใดที่สามีของเธอทำอะไรหรือพูดอะไรที่แสดงน้ำใจ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม เธอจะกอดเขาหรือจูบเขา หรือแสดงอาการอย่างใดอย่างหนึ่ง เพื่อให้เขาได้รู้ว่า.. ความมีน้ำใจนั้นมีความหมายต่อเธอมากเพียงใด... เธอสำนึกในคุณค่าของมันเสมอ 

     เธอถอนหายใจแล้วจึงเล่าต่อ... เธอต้องใช้เวลายาวนานถึงเจ็ดปี... เมื่อพูดถึงตรงนี้ ดวงตาของเธอก็เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา เช่นเดียวกับดวงตาของอาตมา... เธอบอกว่า “เจ็ดปีที่แสนยาวนาน บัดนี้ท่านจะจำชายคนนั้นไม่ได้เลย เขาได้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ

     เดี๋ยวนี้เราจะมีความรักความผูกพันที่มีค่ายิ่งต่อกัน และมีลูกที่น่ารักมากสองคน” สีหน้าของเธอแวววาวด้วยประกายสดใสของผู้มีใจบริสุทธิ์ อาตมารู้สึกอยากจะคุกเข่าคารวะเธอ เธอหยุดอาตมาไว้ด้วยการพูดต่อว่า “ท่านเห็นม้านั่งตัวนั้นไหมคะ?
     อาทิตย์นี้เขาต่อเก้าอี้ไม้ตัวนั้นไว้ให้ดิฉันนั่งสมาธิเพื่อจะ’เซอร์ไพรซ์’ดิฉัน... นี่ถ้าเป็นเมื่อเจ็ดปีก่อนล่ะก็ เขาก็คงได้แต่ใช้มันทุ่มใส่ดิฉันเท่านั้นเอง” ก้อนสะอื้นในลำคอของอาตมาถูกกลืนหายไป เมื่ออาตมาหัวเราะไปกับเธอผู้นั้น...  

     อาตมาชื่นชมผู้หญิงคนนั้น เธอหาความสุขได้ด้วยตัวเธอเอง ซึ่งอาตมาสามารถบอกได้จากความสดใสบนหน้าของเธอว่า ความสุขนั้นมากมายทีเดียว และเธอก็ได้เปลี่ยนคนร้ายๆที่น่ากลัว มาเป็นชายที่มีไมตรีจิต เธอได้ช่วยคนๆหนึ่งด้วยความเมตตาเป็นอย่างยิ่ง 

     นี่เป็นตัวอย่างสุดโต่งเรื่องหนึ่งของการให้อภัยเชิงสร้างสรรค์ ซึ่งขอแนะนำเฉพาะผู้ที่จะมุ่งหน้าสู่ความเป็นอรหันต์ อย่างไรก็ตาม มันแสดงให้เห็นถึงผลที่จะได้รับจากการให้อภัยที่ทำพร้อมกับการให้กำลังใจในความถูกต้องดีงาม 


(http://file.showthep.com/news/pictures/2010-09/30/15-42-17-1248734106.gif)

อ้างอิง                       
จาก หนังสือ “ชวนม่วนชื่น” ธรรมะบันเทิงหลายเรื่องเล่า
ผู้นิพนธ์: พระอาจารย์พรหม หรือท่านอาจารย์พรหมวงฺโส
ต้นฉบับหนังสือ: Opening The Door of Your Heart
ผู้แปล: ศรีวรา อิสสระ
http://www.oknation.net/blog/tocare/2007/07/17/entry-1 (http://www.oknation.net/blog/tocare/2007/07/17/entry-1)
ขอบคุณภาพจาก http://board.postjung.com (http://board.postjung.com),www.krungshing.com,http://file.showthep.com


หัวข้อ: Re: การให้อภัยเชิงสร้างสรรค์
เริ่มหัวข้อโดย: kobyamkala ที่ ตุลาคม 14, 2011, 01:38:23 pm
การให้อภัย ก็เป็น การให้อภัย เป็นสิ่งที่ทำได้ยาก

การให้อภัย ทุกอย่าง นั้นเป็นการขจัดกิเลส และ ตัดวงจรแห่งกรรม

  :49: :c017: :25: