|
หัวข้อ: พระฉันน้ำแข็ง และ เคี้ยวหมาก ผิดศีล วิกาละหรือไม่ครับ เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ ธันวาคม 14, 2011, 10:09:45 am เพราะถ้าแปลความหมายของ วิกาละโภชนา แล้วแปลว่า เว้นจากของขบเคี้ยว ของฉันตั้งแต่เที่ยงแล้วไป อย่างนี้
ดังนั้นหากพระ เคี้ยวน้ำแข็ง เคี้ยวหมาก ในเวลาหลังเที่ยงแล้วไปอย่างนี้ผิดศีลใช่หรือไม่ครับ ขอบคุณมากครับ ด้วยความสงสัยครับ :c017: :smiley_confused1: หัวข้อ: Re: พระฉันน้ำแข็ง และ เคี้ยวหมาก ผิดศีล วิกาละหรือไม่ครับ เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ ธันวาคม 15, 2011, 11:21:51 am กระู้ทู้นี้ควรจะเป็นพระมาตอบ แต่เมื่อไม่มีใคร ผมจะคุยเป็นเพื่อน "ห้ามฉันอาหารในเวลาวิกาล" เป็นวินัยขั้น "ปาจิตตีย์" ซึ่งถือว่าไม่ร้ายแรง การฉันอะไรหลังเที่ยง นอกจากน้ำแล้วนั้น เรื่องนี้ผมเคยคุยกับเจ้าอาวาสองค์หนึ่ง ท่านบอกว่า อะไรที่ต้องเคี้ยวท่านจะไม่ฉัน ที่นี้ก็มีคนพยายามเลี่ยงบาลี ตีความว่า หมาก คือ โอสถ(ยา) ดังนั้น เคี้ยวหมาก จึงถือว่า ไม่ผิดวินัย (ถ้าผิดก็ไม่ร้ายแรง แสดงอาบัติได้) อย่างไรก็ตาม อย่าได้คิด"อคติ"กับพระที่เคี้ยวหมากเลย เพราะอรหันตสาวก ละวาสนาไม่ได้ครับ ท่านชอบหรือเคยชินอย่างไร ก็ทำอย่างนั้น การกระทำต่างๆของท่าน เรียกว่า "มหากิริยาจิต" ไม่มีผลที่เรียกว่า วิบากกรรม แต่อย่างใด :49: หัวข้อ: Re: พระฉันน้ำแข็ง และ เคี้ยวหมาก ผิดศีล วิกาละหรือไม่ครับ เริ่มหัวข้อโดย: เสริมสุข ที่ ธันวาคม 15, 2011, 12:51:47 pm การเคี้ยว น้ำแข็ง มีเสียงดัง ปรับ อาบัติ เสขิียวัตรครับ
ส่วนการเคี้ยวน้ำแข็ง ในเวลาวิกาล ไม่เป็นอาบัติ เพราะน้ำแข็ง เป็นเีพียงน้ำไม่จัดเป็น อาหาร หรือ ปานะ และ คิลานะเภสัช ดังนั้นไม่ปรับอาบัติ การเคี้ยวหมาก จัดเป็นยา ไม่ใช่สิ่งเสพติด การเคี้ยวหมาก จัดเป็น อาจาร ประเภทไม้สีฟัน บริหารฟัน ดังนั้นทั้งสองประการไม่ปรับอาบัติ ถึงไม่ใช่พระ ก็ตอบได้ครับ ถ้าบวชเรียนมาแล้วครับ :s_hi: :s_hi: :s_hi: |