|
หัวข้อ: ผู้ไม่มีความละอาย ในการกล่าวมุสาทั้งๆที่รู้อยู่...อยู่ใน"จูฬราหูโลวาทสูตร" เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ กุมภาพันธ์ 04, 2012, 01:50:01 pm (http://www.palungdham.com/gallery/main.php?g2_view=core.DownloadItem&g2_itemId=85469&g2_serialNumber=1) พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๓ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๕ มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ จูฬราหูโลวาทสูตร สูตรว่าด้วยการประทานโอวาทแก่พระราหุล สูตรเล็ก ๑ . พระผู้มีพระภาคประทับ ณ เวฬวนาราม ใกล้กรุงราชคฤห์. ในเวลาเย็นพระผู้มีพระภาคเสด็จไปยังสวนมะม่วงหนุ่ม ซึ่งพระราหุลอาศัยอยู่. พระราหุลเห็นพระผู้มีพระภาคเสด็จมาแต่ไกล ก็ปูอาสนะตั้งน้ำล้างพระบาทไว้. พระผู้มีพระภาคประทับบนอาสนะที่ปูไว้แล้ว ล้างพระบาท เหลือน้ำไว้หน่อยหนึ่งในภาชนะน้ำ. ครั้นแล้วตรัสเปรียบว่า ผู้ใดไม่มีความละอายในการพูดปดทั้งปดทั้งๆรู้ ความเป็นสมณะของผู้นั้น ย่อมเป็นของน้อยเหมือนน้ำที่มีอยู่ในภาชนะน้ำ. ทรงเทน้ำที่เหลืออยู่ทิ้งแล้วตรัสเปรียบว่า ผู้ใดไม่มีความละอายในการพูดปดทั้ง ๆ รู้ ความเป็นสมณะของผู้นั้น ชื่อว่าเป็นสมณะของผู้นั้น ชื่อว่าเป็นอันคว่ำเสียแล้ว. ๒ . ตรัสว่า ผู้ใดไม่มีความละอายในการพูดปดทั้ง ๆ รู้ พระองค์ย่อมไม่ตรัสว่า จะมีบาปกรรมอะไรที่ผู้นั้นจะพึงทำไม่ได้ ( คือทำความชั่วได้ทุกชนิด ) เปรียบเหมือนช้างสงความของพระราชาที่ใช้อวัยวะทุกส่วนในการรบ เว้นแต่งวง ก็ยังไม่ชื่อสละชีวิตเพื่อพระราชา แต่ถ้าใช้งวงด้วย ก็ชื่อว่าสละชีวิตเพื่อพระราชาจึงไม่มีอะไรที่ช้างจะทำเพื่อพระราชาไม่ได้ ครั้นแล้วได้ตรัสสอนให้สำหนียกว่า จะไม่พูดปดแม้เพื่อจะหัวเราะเล่น. ๓ . ตรัสถามว่า แว่นมีไว้ทำอะไร พระราหุลกราบทูลว่า มีไว้ส่องดู. จึงตรัสสอนว่า การกระทำทางกาย, วาจา, ใจ ก็พึงพิจารณาแล้วด้วยดี จึงค่อยทำฉันนั้น. ครั้นแล้วตรัสอธิบายถึงการพิจารณาการกระทำทางกาย, วาจา, ใจ ในทางที่ไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตนและผู้อื่น. แล้วตรัสว่า สมณพราหมณ์ในอดีต อนาคต หรือปัจจุบัน ที่ชำระการกระทำทางกาย, วาจา , ใจให้บริสุทธิ์ ก็พิจารณาแล้วด้วยดี จึงชำระให้บริสุทธิ์, แล้วตรัสสอนให้สำเหนียกว่า จักพิจารณาด้วยดี ชำระการกระทำทางกาย, วาจา, ใจให้บริสุทธิ์. อ้างอิง พระไตรปิฎกฉบับประชาชน องสุชีพ ปุญญานุภาพ http://www.larnbuddhism.com/tripitaka/prasuttanta/5.2.html (http://www.larnbuddhism.com/tripitaka/prasuttanta/5.2.html) ขอบคุณภาพจาก http://www.palungdham.com/ (http://www.palungdham.com/) หัวข้อ: Re: ผู้ไม่มีความละอาย ในการกล่าวมุสาทั้งๆที่รู้อยู่...อยู่ใน"จูฬราหูโลวาทสูตร" เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ กุมภาพันธ์ 04, 2012, 02:01:45 pm (http://lh3.ggpht.com/-l0HQVdDPvQQ/TCrmTKRIlNI/AAAAAAAABNc/yM9MFEa4LD4/28-%2525E0%2525B8%25259E%2525E0%2525B8%2525A3%2525E0%2525B8%2525B0%2525E0%2525B8%2525A3%2525E0%2525B8%2525B2%2525E0%2525B8%2525AB%2525E0%2525B8%2525B8%2525E0%2525B8%2525A5%2525E0%2525B8%25259A%2525E0%2525B8%2525A3%2525E0%2525B8%2525A3%2525E0%2525B8%25259E%2525E0%2525B8%25258A%2525E0%2525B8%2525B2.jpg) พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๓ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๕ มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ ภิกขุวรรค ๑. จูฬราหุโลวาทสูตร เรื่องพระราหุล [๑๒๕] ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้:- สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเวฬุวันกลันทกนิวาปสถาน เขตพระนครราชคฤห์. ก็สมัยนั้นแล ท่านพระราหุลอยู่ ณ ปราสาทชื่อว่าอัมพลัฏฐิกา. ครั้งนั้นเวลาเย็น พระผู้มีพระภาคเสด็จออกจากที่เร้นอยู่แล้ว เสด็จเข้าไปยังอัมพลัฏฐิกาปราสาทที่ท่านพระราหุลอยู่. ท่านพระราหุลได้เห็นพระผู้มีพระภาคเสด็จมาแต่ไกล จึงปูลาดอาสนะและตั้งน้ำ สำหรับล้างพระบาทไว้. พระผู้มีพระภาคประทับนั่งบนอาสนะที่ปูลาดไว้ แล้วทรงล้างพระบาท. ท่านพระราหุลถวายบังคมพระผู้มีพระภาคแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง. [๑๒๖] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเหลือน้ำไว้ในภาชนะน้ำหน่อยหนึ่ง แล้วตรัสกะ ท่านพระราหุลว่า ดูกรราหุล เธอเห็นน้ำเหลือหน่อยหนึ่งอยู่ในภาชนะน้ำนี้หรือ? ท่านพระราหุลกราบทูลว่า เห็นพระเจ้าข้า. ดูกรราหุล สมณธรรมของบุคคลผู้ไม่มีความละอายในการกล่าวมุสาทั้งรู้อยู่ ก็มีน้อยเหมือนกันฉะนั้น. ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงเทน้ำที่เหลือหน่อยหนึ่งนั้นเสีย แล้วตรัสกะท่านพระราหุลว่า ดูกรราหุล เธอเห็นน้ำหน่อยหนึ่งที่เราเทเสียแล้วหรือ? รา. เห็น พระเจ้าข้า. พ. ดูกรราหุล สมณธรรมของบุคคลผู้ไม่มีความละอายในการกล่าวมุสาทั้งรู้อยู่ ก็เป็นของที่เขาทิ้งเสียแล้วเหมือนกันฉะนั้น. ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงคว่ำภาชนะน้ำนั้น แล้วตรัสกะท่านพระราหุลว่า ดูกรราหุลเธอเห็นภาชนะน้ำที่คว่ำนี้หรือ? เห็น พระเจ้าข้า. ดูกรราหุล สมณธรรมของบุคคลผู้ไม่มีความละอายในการกล่าวมุสาทั้งรู้อยู่ ก็เป็นของที่เขาคว่ำเสียแล้วเหมือนกันฉะนั้น. ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงหงายภาชนะน้ำนั้นขึ้น แล้วตรัสกะท่านพระราหุลว่า ดูกรราหุล เธอเห็นภาชนะน้ำอันว่างเปล่านี้หรือ? เห็น พระเจ้าข้า. ดูกรราหุล สมณธรรมของบุคคลผู้ไม่มีความละอายในการกล่าวมุสาทั้งรู้อยู่ ก็เป็นของ ว่างเปล่าเหมือนกันฉะนั้น. อ้างอิง เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๓ บรรทัดที่ ๒๓๘๓ - ๒๕๔๐. หน้าที่ ๑๐๔ - ๑๑๐. http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=13&A=2383&Z=2540&pagebreak=0 (http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=13&A=2383&Z=2540&pagebreak=0) ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=125 ขอบคุณภาพจาก http://lh3.ggpht.com/ (http://lh3.ggpht.com/) กระทู้นี้ให้เครดิต สมาชิกเว็บมัชฌิมา ผู้ใช้ยูสเซอร์เนมว่า "ดรุณี" :welcome: :49: :25: ;) หัวข้อ: Re: ผู้ไม่มีความละอาย ในการกล่าวมุสาทั้งๆที่รู้อยู่...อยู่ใน"จูฬราหูโลวาทสูตร" เริ่มหัวข้อโดย: paisalee ที่ กุมภาพันธ์ 04, 2012, 02:02:26 pm แจ่มแจ้งครับ เรื่องนี้ผมว่าเป็นเรื่องพื้นฐานเลยนะครับ พระพุทธเจ้าจึงตรัสสอนพระโอรส คือ พระอาจารย์ราหุล อย่างนี้ นับว่ามีนัยสำคัญที่ศิษย์กรรมฐาน มัชฌิมา พึงสังวรกันมาก ๆ ครับ
แต่เชื่อมั่นว่า ศิษย์กรรมฐาน ไม่มีใครก้าวล่วงสิ่งนี้ กันนะครับ อนุโมทนาสาธุ กับเรื่องที่มีสาระ มากๆ ในวันนี้ครับ :25: :25: :25: |