|
หัวข้อ: โรคทางใจ :::: เริ่มหัวข้อโดย: จตุพร ที่ เมษายน 24, 2012, 09:01:52 am ;)
(http://www.gpf.or.th/cgi-bin/CMS/yuDee/yuDee_l_7575.gif) 'โรคทางใจ...มีกันอยู่ทุกตัวคน หนักเบาแตกต่างกันที่อำนาจของกรรมที่ตนกระทำ'.... คนน่าสงสารในโลกนี้มีมากนัก ทั้งน่าสงสารทางกาย... และน่าสงสารทางใจ... เราเองแทบทุกคนก็เป็นโรคน่าสงสารเช่นที่กล่าว... แต่เมื่อไม่ใช่โรคทางกาย...ก็ไม่เห็นกัน...ไม่รู้กันว่า ตนเป็นคนหนึ่งในจำนวนมหาศาลที่น่าสงสาร... และน่าสงสารยิ่งกว่าเป็นโรคทางกาย... น่ากลัวน่าเป็นห่วงยิ่งกว่าเป็นโรคทางกาย... โรคน่าสงสารทางใจตัวเอง...ต้องรู้ด้วยตัวของตัวเอง... ต้องยอมรับด้วยตัวของตัวเอง... จึงจะแก้ไขได้.... ไม่เช่นนั้นแล้วก็ไม่มีทางจะรักษาโรคทางใจได้เลย... แม้พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า... จะเป็นโอสถรักษาโรคทางใจของผู้ที่ไม่ยอมรับรู้ว่า... ...'ใจของตนมีโรค'... นั่นก็คือ ผู้ไม่ยอมรับการรักษา... ไม่ยอมรับโอสถของพระพุทธเจ้า... เขาย่อมเป็นคนน่าสงสารตลอดไป.... พบคนเช่นนี้พึงย้อนดูตนเอง... คงจะต้องพบโรคทางใจด้วยกัน... เพียงแต่ว่า..จะมากน้อยหนักเบากว่ากันเพียงไร... ตามอำนาจของ...'กรรม'...ที่ได้กระทำมาแล้วนั้น.... : พระราชนิพนธ์เพื่อความสวัสดีแห่งชีวิต สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก... ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ |