สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

    วันที่ ๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๕ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัยได้ฝึกอบรมวิปัสสนากรรมฐานภาคปฏิบัติ ประจำปีการศึกษา ๒๕๕๔ ออกธุดงค์ขึ้นเขาใหญ่โดยการนำของรองอธิการบดีฝ่ายกิจการนักศึกษา(พระมหาวิทยา ปริปุณฺณสีโล) พร้อมด้วยพระเมธีธรรมสารคณาจารย์ทุกรูปทุกท่าน

    ร่วมการฝึกอบรมกรรมฐานแก่นักศึกษาศาสนศาสตร์ ปีที่ ๔ ผู้สำเร็จภาควิชาการ จากมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย เข้ารับการอบรมกรรมฐานธุดงค์ขึ้นเขาใหญ่และในตอนเช้า(วันที่ ๓ พ.ค.๕๕)รองอธิการบดีฝ่ายบริหาร(พระครูปรีชาธรรมวิธาน)ได้นำตักบาตรพระภิกษุสงฆ์จำนวน ๓๔๔ รูป ณ อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่  จ.นครราชสีมา

   ผู้สำเร็จภาควิชาการมีจำนวนดังนี้ส่วนกลาง รุ่นที่ ๕๙ จำนวน ๕๓ รูป/คนวิทยาเขตมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย จำนวน ๔๖ รูปวิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย วิทยาลัยศาสนศาสตร์ยโสธร จำนวน ๒๒ รูป ศูนย์การศึกษาโคราช จำนวน ๑๔ รูป มหาปชาบดีเถรีวิทยาลัย จำนวน ๘ คน รวมทั้งสิ้นจำนวน ๓๔๐ รูป/คน


  การฝึกปฏิบัติกรรมฐานเป็นหลักการที่ มมร ดำเนินการมาโดยตลอดเพื่อให้นักศึกษาได้ฝึกกรรมฐานในสนามจริง(ปฏิบัติ)หลังจากได้ฝึกในสนามในห้อง(ทฤษฎี)ก่อนจะส่งไปปฏิบัติศาสนกิจ ณ วัดต่าง ๆ ทั่วประเทศ

   เป็นการส่งเสริมจากการศึกษาในห้องเรียนและก่อนไปปฏิบัติศาสนกิจในสนามจริงนักศึกษาจะได้รับประสบการณ์ตามลำดับขั้นจากการเรียนเชิงปฏิบัติการในห้องเรียน มาเป็นปฏิบัติการในภาคสนามและต่อไปถึงการปฏิบัติการจริงในการปฏิบัติศาสนกิจตามหลักสูตรของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

   วัดมกุฏคีรีวัน เป็นอีกสถานที่หนึ่งที่ได้ให้ความกรุณาแก่ มมร มาโดยตลอดตั้งแต่ครั้งที่เจ้าประคุณสมเด็จพระพุทธชินวงศ์ (ประจวบ กนฺตาจารเถร)ผู้ก่อตั้งและอดีตอธิการบดี ลำดับที่ ๓ มาถึงปัจจุบันท่านเจ้าอาวาส (พระญาณดิลก)รูปปัจจุบันก็ได้ให้ความกรุณาแก่ มมร เหมือนเดิมเช่นเดียวกัน








การประพฤติ...ธุดงค์เป็นวิธีที่สามารถกำจัดกิเลสได้แบบเฉียบพลันทันตาเห็น และเป็นไปเพื่อความมักน้อยสันโดษรวมทั้งยังมีอานิสงส์ให้บารมี ๑o ทัศ เพิ่มพูนยิ่งๆ ขึ้น ธุดงค์ แปลว่า องค์คุณเป็นเครื่องกำจัดกิเลส,องค์คุณของผู้กำจัดกิเลส หมายถึง เจตนาความตั้งใจขัดเกลากิเลส, เจตจำนงความจงใจที่ทำให้ละกิเลสได้

ธุดงค์ เป็นวัตรปฏิบัติที่พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตไว้ แต่ไม่มีการบังคับ แล้วแต่ผู้ใดจะสมัครใจปฏิบัติ เป็นอุบายวิธีกำจัดขัดเกลากิเลส ทำให้เกิดความมักน้อยสันโดษยิ่งขึ้น ไม่สะสม เพื่อให้เบาสบายไปมาได้สะดวกด้วยไม่มีภาระมาก เหมือนนกที่มีเพียงปีกก็บินไปฉนั้น มิใช่เพื่อสะสมหรือเพื่อลาภสักการะและชื่อเสียง ถ้าทำเพื่อลาภ เพื่อชื่อเสียง ต้องอาบัติทุกกฏ

ธุดงค์ ในภาษาไทย ใช้เรียกพระภิกษุแบกกลดเดินไปตามทางหรือเข้าป่าไปว่า เดินธุดงค์ หรือ ออกธุดงค์ เรียกภิกษุที่ปฏิบัติเช่นนั้นว่า พระธุดงค์ ธุดงค์ในภาษาไทยนี้จึงมีความหมายเฉพาะตัวตามประเพณีของพระวัดป่าของประเทศไทย ซึ่งต่างจากคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาอยู่เป็นอย่างมาก เพราะธุดงค์ตามคัมภีร์นั้น ผู้ปฏิบัติไม่จำเป็นต้องเดินเที่ยวไปทั่ว, ไม่จำเป็นต้องอยู่ป่า, ไม่มีการใช้กลด, ไม่รับเงินเด็ดขาด เป็นต้น.






ขอบคุณข้อมูลและภาพจาก http://www.mbu.ac.th/index.php?option=com_content&task=view&id=3320&Itemid=1&limit=1&limitstart=0 (http://www.mbu.ac.th/index.php?option=com_content&task=view&id=3320&Itemid=1&limit=1&limitstart=0)

อนุโมทนา กับกิจกรรมของคณะสงฆ์ เพื่อส่งเสริมการภาวนา ด้วย

 สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

  :25: :25: :25:

กรรมฐาน เป็นการปฏิบัติธรรมประเภทหนึ่งในพระพุทธศาสนา หมวดกรรมฐาน ประกอบด้วย ตัวกรรมฐาน และโยคาวจร
    ตัวกรรมฐาน คือ สิ่งที่ถูกเพ่ง ถูกพิจารณา ได้แก่ อารมณ์ต่าง ๆ
    ส่วนโยคาวจร คือ ผู้เพ่งหรือผู้พิจารณา ได้แก่ สติสัมปชัญญะและความเพียร
    การฝึกกรรมฐานว่าโดย "ธรรมาธิษฐาน" จึงหมายถึง การใช้สติสัมปชัญญะพิจารณาอารมณ์ ที่มากระทบ อย่างระมัดระวังไม่ให้บาปเกิดขึ้น เพียรหมั่นระลึกถึงกุศลและรักษากุศลนั้นอยู่มิให้เสื่อมไป  

คำว่า "กรรมฐาน" เราจะเข้าใจกันว่า
    กรรมฐาน คือ สมาธิหรือการนั่งหลับตาท่องคำซ้ำๆ ซึ่งเป็นการกระทำบางอย่างที่ต่างไปจากพฤติกรรม การให้ทาน การรักษาศีล
    แต่สำหรับความหมาย ที่มีมาในพระบาลี ตามนัยแห่งมูลฎีกาแสดงวินิจฉัยคำ “กรรมฐาน”ไว้ว่า
    กมฺมเมว วิเสสาธิคมนสฺส ฐานนฺติ กมฺมฐานแปลว่า การงานที่เป็นเหตุแห่งการบรรลุคุณวิเศษชื่อว่า“กรรมฐาน”

    เหตุแห่งการบรรลุคุณวิเศษนั้น มิได้เกิดขึ้นเพียงเพราะนั่งหลับตาภาวนาดังกล่าว แต่มีองค์ประกอบและรายละเอียด อีกมากมาย
    ดังนั้น ความหมายของกรรมฐานเท่าที่เราเข้าใจ จึงยังคลุมเครือ และยังต่างจากความหมายที่แท้จริงอยู่มาก

การสร้างความบริสุทธิ์แห่งจิตนี้ จำเป็นจะต้องมีสิ่งที่ไม่เป็นโทษให้จิตอิงอยู่ได้ สิ่งอิงที่ว่านี้มี ๒ ลักษณะ คือ 
    - อาจเป็นได้ทั้งสิ่งที่อยู่ภายนอกระบบร่างกายและจิตใจ หรือ
    - สิ่งที่อยู่ภายในระบบร่างกายและระบบจิตใจก็ได้

    สิ่งที่อยู่นอกระบบร่างกายและจิต อาจเป็นส่วนที่สร้างขึ้นหรือมาจากภาวะแวดล้อม เช่น ดวงกสิณ ซากศพ หรืออาหารที่รับประทานอยู่ทุกวัน
    ส่วนสิ่งที่มาจากภายในระบบร่างกายและระบบจิตใจ ก็คือ อริยาบถต่าง ๆ และความคิด เป็นต้น ทั้งหมดเหล่านี้สามารถนำมาเป็นองค์ประกอบในการฝึกอบรมจิตที่เรียกว่ากรรมฐานได้ (ชิน วินายะ มปป : ๒)

การปฏิบัติกรรมฐาน เป็นการกระทำด้วยความตั้งใจหรือจงใจลักษณะหนึ่ง แต่เป็นไปในฝ่ายกุศลส่วนเดียว เพราะมิได้มีเหตุจูงใจจากความต้องการในกามคุณอารมณ์
   การปฏิบัติกรรมฐานจึงไม่ขึ้นกับโลกธรรมและกามคุณดังกล่าว
   มีจุดมุ่งหมายพื้นฐาน คือ การอบรมจิตใจให้สงบจากนิวรณ์ธรรม คือ ตัณหา ความคิดมุ่งร้าย ความเกียจคร้าน ความเร่าร้อน ไม่สบายใจ และระแวงสงสัย เป็นต้น
   จิตที่สงบจากนิวรณ์ธรรมทั้งหลายจักเข้าถึงสภาวะแห่งปัญญาได้ไม่ยากนัก













ขอบคุณข้อมูลและภาพจาก http://www.mbu.ac.th/index.php?option=com_content&task=view&id=3320&Itemid=1&limit=1&limitstart=1 (http://www.mbu.ac.th/index.php?option=com_content&task=view&id=3320&Itemid=1&limit=1&limitstart=1)

---

   ชมภาพเพิ่มเติมได้ที่
   http://www.mbu.ac.th/index.php?option=com_content&task=view&id=3320&Itemid=1&limit=1&limitstart=0 (http://www.mbu.ac.th/index.php?option=com_content&task=view&id=3320&Itemid=1&limit=1&limitstart=0)

ขอบคุณภาพจาก http://www.mbu.ac.th/index.php?option=com_content&task=view&id=3320&Itemid=1&limit=1&limitstart=2 (http://www.mbu.ac.th/index.php?option=com_content&task=view&id=3320&Itemid=1&limit=1&limitstart=2)

 :25:  ขอบคุณนะครับ