สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

(http://www.madchima.net/images/496_card_36.jpg)

วันนี้เป็นวันพระ อยากมอบธรรม ที่สำคัญไว้ในการภาวนาให้กับท่าน ที่ง่าย ๆในวันนี้ ก็คือ
 การไม่ปล่อยลมหายใจ ให้สูญเปล่า เป็นการเจริญ สติ แล้ว ก็สมาธิ

ก่อนอื่นต้องถามใจตนเองว่า ทุกวันนี้เรามีสาระอะไร ?
เรากำลังปล่อยลมหายใจ ให้สูญเปล่าหรือไม่ ?

 เมื่อระลึกได้แล้ว นั้นเราอย่ามาทำลมหายใจ ของเราที่หายใจเข้า และ ออก ให้สูญเปล่าเลยกันดีไหม ?

 ทุกวันนี้ เรามีความพยายามในการภาวนากันพอแล้วหรือยัง ?
   บางท่านเคยปรารภกับอาตมา ว่า อยากจะช่วยเผยแผ่กรรมฐาน อยากจะทำงานให้กับพระพุทธศาสนา แต่ทุกครั้งที่อาตมาฟังไว้ ก็จะคอยตอบว่า เรื่องนั้นเป็นเรื่องลอง เรื่องเร่งด่วนคือตัวท่านทั้งหลาย ต้องรีบภาวนาเพื่อไม่กลับมาเกิดอีกต่อไป เพราะถ้าท่านทั้งหลายยังต้องกลับมาเกิดอีก ภาระทั้งหลาย ที่ท่านคิดไว้อย่างนั้นจะมีมากไปเป็นเท่าตัว ที่ต้องทำทุกภพทุกชาติ ที่เกิดขึ้นมาโดยเฉพาะตอนนี้ พระพุทธศาสนา เริ่มเสือมลงตามพุทธทำนาย พระอริยบุคคลก็มีน้อยลงไปเรื่อย โอกาสที่ท่านทั้งหลายจะเข้าถึงธรรมได้ก็มีเพียงช่วงนี้เท่านั้น หรือ ช่วงที่ไม่ต้องกลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกต่อไป เพราะช่วงนี้ยังเป็นช่วงและยุคของพระอนาคามี คือ ผู้ไม่กลับมา จุติ ในโลกมนุษย์ต่อไป รอการบรรลุอรหัตผลใน สุทธาวาส 5 อันเป็นสถานที่จุติของพรหม


  ดังนั้น เรามีเวลา ก็เพียงหายใจเข้า และ หายใจออก กันอยู่ในขณะนี้ ไม่ใช่ลมหายใจเข้าออก ในอดีต หรือ ลมหายใจเข้าออก ในอนาคต แต่เป้นลมหายใจเข้าออกในห้วงปัจจุบันเท่านั้นที่ท่านทั้งหลาย จะได้พากเพียรภาวนา ในกิจที่ควรกระทำ คือการไม่กลับมาเกิดอีกต่อไป

  เริ่มต้นด้วยสติ ที่หายใจเข้า และ หายใจออก  หายใจเข้า ระลึกรู้ว่า เราหายใจเข้า  หายใจออก ระลึกรู้ว่า เราหายใจออก  หายใจเข้า ระลึกว่า เรายังมีชีวิตอยู่นะ ยังมีโอกาสที่จะภาวนา  หายใจออก ระลึกว่า เรายังมีช่วิตอยู่ ยังมีโอกาสที่จะภาวนา   หายใจเข้า ระลึกรู้ว่า เราหายใจเข้าเป็น พุทโธ    หายใจออก ระลึกรู้ว่า เราหายใจออก  พุทโธ   พุทโธ กำหนดรู้ว่าเราหายใจเข้า  พุทโธ กำหนดรู้ว่าเราหายใจออก  ทำไปเรื่อย ๆ ทำไปให้ได้มาก ๆ หายใจเข้า ระลึกรู้ว่า เราจักสร้างกุศล และ รักษากุศลไว้ให้มาก ๆ  หายใจออก ระลึกว่า เราจักสร้างกุศล และ รักษากุศลไว้ให้มาก ๆ

    อันที่จริง ท่านอาจจะคิดว่า ทำอย่างนี้จะได้ประโยชน์อะไร จากการหายใจเข้าออก ระลึกถึง พุทโธ แท้ที่จริงท่านทั้งหลายไม่ทราบ พุทธคุณ
    หากท่าน หายใจเข้าออก แล้วระลึกถึง พุทโธ ได้ อำนาจพระพุทธคุณจะทำให้ท่านไม่ห่างจากธรรม ที่ควรแก่การบรรลุ หากท่านสิ้นชีิวิตไปขณะนั้น ท่านยังจะได้กำเนิดเป้นมนุษย์ ที่ได้พบพระพุทธศาสนา และมีโอกาสได้ศึกษาธรรม และเห็นธรรมต่อไปในอนาคต
    หากท่าน หายใจเข้าออก และระลึกถึง พุทโธ ได้ การภาวนาของท่านก็ยังจะไม่ขาดจากธรรมที่ควรแก่การบรรลุ เพราะท่านไม่ได้ตั้งอยุ่ในความประมาท
    หากท่าน หายใจเข้าออก และระลึกถึง พุทโธ ได้ การเห็นธรรมเนือง ๆ ก็ยังคงปรากฏได้ในขณะที่ท่านระลึก การพ้นจากสังสารวัฏในปัจจุบันนี้ก็ยังพอมีความหวังได้
    หากท่าน หายใจเข้าออก และระลึกถึง พุทโธ ได้ จุติระหว่างที่สิ้นชิ่วิต อำนาจกุศลมาก่อนทำให้ท่านหนีกรรมไม่ดี จุติเป็นเทวดาได้ และมีโอกาสบรรลุธรรม ก่อนกรรมเลวที่ทำไว้จะมาเป็นวิบากของท่าน

หายใจเข้า และ หายใจออก ระลึกรู้ ก็เป็นกรรมฐาน
ระลึกถึงพระพุทธเจ้า ได้ ก็เป็นกรรมฐาน
มองเห็นตามความเป็นจริง ก็เป็นสมาธิ
สร้างกุศล พยายามรักษากุศล ก้เป็นความเพียร

ทั้งหมดนั้นเป็นองค์แห่งธรรม ในพระอิรยะมรรคที่ท่านสามารถ ภาวนาได้อย่างสม่ำเสมอ ขอให้ท่านทั้งหลายมีสติ ระลึกรู้ อย่าปล่อยลมหายใจเข้า และ ลมหายใจออก สูญเปล่าไปในปัจจุบันกันเลยนะจ๊ะ

 เจริญพร / เจริญธรรม

รู้สึก ถึง คุณของลมหายใจเข้า ลมหายใจออกมาทันทีเลยครับ จำได้ว่าก่อนรายการในช่วงทุ่มจะมี สปอร์ต ลมหายใจเข้าออก อย่างนี้นี่เอง

   ผมเห็นด้วยครับ เราไม่ควรปล่อยลมหายใจเข้าออกของเรา ให้ห่างจากพระพุทธเจ้า ครับ

  สาธุ สาธุ สาธุ อ่านดีมาก ๆ เลยครับ

   :25: :25: :25:

ฟังเพลง ด้วยดีหรือไม่คะ
http://www.youtube.com/watch?v=mCnKMpGPdSI# (http://www.youtube.com/watch?v=mCnKMpGPdSI#)
Uploaded by suttasilo on Feb 15, 2010

เสถียรธรรมสถาน


   ฟังกันเย็นในวันพระนะคะ

อนุโมทนา ครับ

 จับสาระ คือ คำเตือนจากครูอาจารย์ อย่าได้ประมาท ใช่หรือไม่ครับ

  ขอบคุณมากครับ รู้สึกว่า หายใจสูญเปล่า ไปทุกวันเหมือนกันครับ

  ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก

 

ถ้ามานึกถึง ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก อย่างนี้เท่ากับปฏิบัติอานาปานสติ หรือไม่ครับ และอย่างนี้จะทำให้เราซึ่งเป็นศิษย์กรรมฐาน ละเมิดคำสั่งครูอาจารย์ หรือไม่ครับ เพราะมาปฏิบัติที่ห้อง 4 ก่อนรับอนุญาตครับ

 สาธุ แต่ผมก็เห็นความสำคัญตามบทความที่นำเสนอครับ รู้สึกว่าเสียดายลมหายใจเข้า และออกจริง ๆครับ

 อนุโมทนา ครับ

  :s_hi:

อนุโมทนา สาธุ มีคติธรรม เตือนใจ ขึ้นมาหหลายแว่บ เลยคะ บางทีก็ลืมไปเหมือนกันคะ

  :25: :25: :25:

สาธุ สาธุ สาธุ

 เจริญธรรมวันพระคะ

  :25: :25: :25:

(http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc7/292270_172331252897608_362172066_n.jpg)

เป็นคำเตือน จิต สะกิดใจ ที่ผมนั่งนึกตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้ เลยครับ เพราะว่าเราปล่อยลมหายใจเข้า และ ออกไปอย่างไร้สาระ มากใช่หรือไม่ครับ

  คำถามแล้วจะทำอย่างไร ให้เป็นสาระ นอกจากนึกถึงลมหายใจเข้าออก ได้ครับ
 

 ??????????

  :c017: :25:

(http://www.madchima.net/images/484_Gif_1.gif)
ถือโอกาสมาเพิ่มเติม ด้วย อนิเมชั่น อนุโมทนาคะ
 :25: :25: :25:

เริ่มต้นด้วยสติ ที่หายใจเข้า และ หายใจออก

   หายใจเข้า ระลึกรู้ว่า เราหายใจเข้า 
   หายใจออก ระลึกรู้ว่า เราหายใจออก
   หายใจเข้า ระลึกว่า เรายังมีชีวิตอยู่นะ ยังมีโอกาสที่จะภาวนา
   หายใจออก ระลึกว่า เรายังมีช่วิตอยู่ ยังมีโอกาสที่จะภาวนา   
   หายใจเข้า ระลึกรู้ว่า เราหายใจเข้าเป็น พุทโธ   
   หายใจออก ระลึกรู้ว่า เราหายใจออก  พุทโธ   
   พุทโธ กำหนดรู้ว่าเราหายใจเข้า 
   พุทโธ กำหนดรู้ว่าเราหายใจออก 
   ทำไปเรื่อย ๆ ทำไปให้ได้มาก ๆ
   หายใจเข้า ระลึกรู้ว่า เราจักสร้างกุศล และ รักษากุศลไว้ให้มาก ๆ 
   หายใจออก ระลึกว่า เราจักสร้างกุศล และ รักษากุศลไว้ให้มาก ๆ

 อันนี้ คือ วิธีปฏิบัติในหัวข้อนี้ใช่หรือไม่ครับ ต้องนั่งสมาธิด้วยหรือไม่ครับ หรือต้องเดินจงกรมก่อนหรือป่าวครับ

  :smiley_confused1:

เคยได้ยินกันหรือไม๊ว่า   "มีสติทุกลมหายใจเข้าออก"   แต่อันนี้ดูเหมือนจะทำโดยแยบคาย  เพื่อให้จิตทำงาน มีการงานให้จิตได้ทำ ได้มีประโยชน์ ดูเหมือนจะได้ยกขึ้นเป็นวิปัสสนาด้วย

ต้องอ่านให้เข้าใจนะครับที่แสดงไว้เพียงเบื้องต้นนะครับถ้าอ่านไม่เข้าใจก็จะเข้าใจผิดได้นะครับ ไม่ใช่วิธีการทั้งหมดแต่ให้รู้จักคุณค่าของการหายใจเข้า และออก เมื่อระลึกได้ก็ให้ตั้งในกุศล และ รักษากุศลนั้นไว้ อันนี้จึงจะเป็นการภาวนา นะครับ

  :s_hi: :13:

การระลึกรู้ ลมหายใจเข้า และ ลมหายใจออก ก็คือการฝึกอานาปานสติ นั่นเอง ถ้าสนใจเรื่องนี้

อานาปานสติ ปฏิสัมภิทามรรค เพื่อการภาวนา
http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=811.0 (http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=811.0)

  :s_hi:

เจตนา ให้ท่านระลึกรู้ ลมหายใจเข้า และ ออก ก่อน ไม่ใช่ภาวนาอานาปานสติโดยตรง เพื่อตอบโจทย์ว่าทำอย่างไรจะระลึกนึกถึงคุณค่าของเวลา แบบไม่ประมาทได้ ตามโจทย์ที่ถามกันมาทาง Email
 

  ดังนั้นการระลึก รู้อย่างนี้ ไม่ต้องตั้งกระบวนท่า ท่านจะทำอะไรอยู่ระลึกให้ได้ เวลาไหนก็ได้ที่ท่านจะระลึกได้ เมื่อท่านระลึกได้บ่อย ๆ ท่านจะได้ธรรมองค์แรก คือ สติ ความตื่นตัวในธรรม และ จะลำดับชีวิต ลมหายใจของท่านได้เอง จะเป็นผู้ประกอบด้วยความไม่ประมาท ด้วยการภาวนาแบบไม่มีรูปแบบ ประมาณหนึ่ง จะทำให้ท่านระลึกถึงพระพุทธเจ้าได้บ้าง จนถึงได้บ่อย เพราะเมื่อมีสติระลึก ถึงลมหายใจเข้าและออกอยู่อย่างนั้น ท่านทั้งหลายก็จะระลึกถึงพระพุทธเจ้าได้บ่อย ซึ่งการระลึกรู้อย่างนี้จะมีผลกับผู้ที่มีความปรารถนาการไม่กลับมาเกิดเป็นอย่างมาก แต่สำหรับผู้ที่ไม่มีความปรารถนา ก็จะระลึกได้น้อยกว่า

  หมั่นทำ หมั่นระลึก หมั่นนึก การทำอย่างนี้ จัดเป็น โยนิโสมนสิการ ด้วยอานาปานสติ เพราะตั้งอยู่ในความไม่ประมาท นะจ๊ะ

  เจริญพร / เจริญธรรม

   ;)

อนุโมทนา สาธุ พึ่งจะได้มาอ่านครับ

  :25: :c017:

นับว่าเป็นเรื่องที่เหมาะสม กับ โอกาสนี้ จริง ๆ ทีท่านทั้งหลาย จะได้ใช้ช่วงเวลาสิ้นปี ที่มีเวลาหยุดพักเหนื่อย จากชีวิตการงานให้ ย้อนกลับมาระลึก ถึงการหายใจเข้า และ ออก อย่างมีคุณ และค่า ไม่ใช่ปล่อยให้ ลมหายใจ สูญเปล่าไปวัน ๆ กับสิ่งที่นำมาซึ่งความทุกข์ และความไม่สบาย ใจ การระลึกนึกถึงอย่างนี้จัดได้เว่าเป็นการฝึกสติ ในเบื้องต้น ที่ดีเลิศอย่างยิ่ง นะจ๊ะ

 เจริญธรรม / เจริญพร
  ;)