|
หัวข้อ: เล่นเกมส์ คอมพิวเตอร์ เป็นการฝึกสมาธิ หรือป่าว เริ่มหัวข้อโดย: fasai ที่ สิงหาคม 04, 2010, 05:00:13 pm หลาน ๆ หลาย คน มักจะถาม ดิฉันว่า เล่นเกมส์คอมพิวเตอร์ เป็นสมาธิ หรือป่าว
เพื่อความมั่นใจในคำตอบ ก็นำมาถามเพื่อนสมาชิก ด้วยดีกว่า ก่อนจะตอบพวกเขา :25: :25: หัวข้อ: Re: เล่นเกมส์ คอมพิวเตอร์ เป็นการฝึกสมาธิ หรือป่าว เริ่มหัวข้อโดย: จ่าวิโรจน์ ที่ สิงหาคม 04, 2010, 10:38:44 pm ที่จริง ก็ไม่ถนัดตอบ ครับ
แต่ผมก็ว่า ต้องมีสมาธิ ครับ วันก่อนผมดู หลาน อายุ 11 ขวบ เล่นเกม คล้าย ๆ กีต้าร์ ครับ ภาพในจอขึ้นไวมาก มีการกด อีรุงตุงนังเลยครับ แต่ผมต้องเชื่อครับว่า กดได้ถูกหมดเลยครับ เกมนี้ถ้าต่างประเทศ ครับเด็ก 9 ขวบก็เล่นได้ครับ http://www.youtube.com/watch?v=KUzNcheoY6U# (http://www.youtube.com/watch?v=KUzNcheoY6U#) หัวข้อ: Re: เล่นเกมส์ คอมพิวเตอร์ เป็นการฝึกสมาธิ หรือป่าว เริ่มหัวข้อโดย: จ่าวิโรจน์ ที่ สิงหาคม 04, 2010, 10:41:44 pm http://www.youtube.com/watch?v=guZ1kHkkPLc# (http://www.youtube.com/watch?v=guZ1kHkkPLc#)
เด็ก 5 ขวบ เล่น รูบิด หัวข้อ: Re: เล่นเกมส์ คอมพิวเตอร์ เป็นการฝึกสมาธิ หรือป่าว เริ่มหัวข้อโดย: ธุลีธวัช (chai173) ที่ สิงหาคม 05, 2010, 01:12:01 pm (http://www.pnpmaesod.com/pnp2008/includes/FCKeditor/upload/Image/Computer130.jpg) การเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์ จัดได้ว่าเ็ป็นสมาธิ แม้จะเป็นมิจฉาสมาธิก็ตาม สำหรับเด็กแล้วเกมส์ถือได้ว่าเป็นการ ฝึกสมาธิของเขาอย่างหนึ่ง ปล่อยให้เขาเล่นไป เด็กมีจินตนาการ มีโลกส่วนตัวของเขา เกมส์เป็นส่วนหนึ่งที่สร้าง จินตนาการส่วนตัวของเขา เราท่าน(ผู้ใหญ่)จะสอดแสกเสริมเติมจินตนาการให้เขาอย่างไร ที่จะไปชี้แนะทิศทาง ที่ถูกที่มันเป็นจริงให้กับชีวิตเขาได้ หาโอกาสสร้างข้อเปรียบเทียบแตกต่างให้เขาคิด อย่างเช่น พาเขาไปให้เห็น ในสิ่งที่เขาชอบเพื่อเติมเต็มจินตนาการความฝันที่เขาอยากเป็น พาไปรับรู้สิ่งแวดล้อมที่ต่างออกไปคือโลกกว้าง ป่า เขา ทะเล สายน้ำ ทะเลหมอก สร้างข้อเปรียบเทียบที่มีอยู่เป็นอยู่จริงให้เขารับรู้ เป็นภูมิคุ้มกันไม่ให้เขาหนัก ไปข้างใดข้างหนึ่งจนขาดความสมดุลย์ จินตนาการสร้างได้ทุกอย่าง แต่ต้องใช้เวลา ความพากเพียร อย่าถอด ความตั้งมั่นในจินตนาการของเขา สร้างเสริมให้เขาแกร่ง มองความจริงให้เห็นจริงและเป็นจริงให้ได้ เกมส์คอมฯ เป็นจุดเล็กๆในบ้านเป็นมิจฉาสมาธิอย่างหยาบ เราท่านผู้รัตตัญญูทั้งหลายพึงเสริมเติมแต่งให้กับจินตนาการที่ถูก ต้องเป็นสัมมาสมาธิให้กับเขาเถิด โลกมีวิถีท้าทายให้เราท่านทั้งหลายทำ ขอจงน้อมนำเอาธรรมไปดำเนิน ประยุกต์ใช้เถอะครับ ด้วยปัญญาที่ท่านทั้งหลายมี วาสนาบารมีที่เขาเป็นลูกหลานท่าน...สวัสดี หัวข้อ: Re: เล่นเกมส์ คอมพิวเตอร์ เป็นการฝึกสมาธิ หรือป่าว เริ่มหัวข้อโดย: fasai ที่ สิงหาคม 05, 2010, 08:41:44 pm ขอบคุณ คะ ดังนั้นควรส่งเสริม ก่อนใช่หรือป่าวคะ คุณธรรมธวัช
:88: :25: หัวข้อ: Re: เล่นเกมส์ คอมพิวเตอร์ เป็นการฝึกสมาธิ หรือป่าว เริ่มหัวข้อโดย: หลวงพี่เฉย ที่ สิงหาคม 05, 2010, 10:00:25 pm แต่ขอมีข้อแม้ซักอย่างว่าเกมส์ที่เล่นต้องเป็นเกมส์ที่สร้างสรรค์และเสริมทักษะนะจ๊ะ...จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งที่เดียวเชียว.
หัวข้อ: Re: เล่นเกมส์ คอมพิวเตอร์ เป็นการฝึกสมาธิ หรือป่าว เริ่มหัวข้อโดย: raponsan ที่ สิงหาคม 06, 2010, 09:30:37 am เกมส์กรรมฐาน ๔๐ กอง มีตั้งเยอะแยะ ทำไมไม่ส่งเสริมกันบ้างละ่ครับ
เทคโนโลยี่เป็นดาบสองคม ที่สำคัญทำให้คนใจร้อน ต้องการเป็นผู้ชนะอย่างเดียว :33: เป็นมารประเภทหนึ่ง :d030: :d030: :d030: :character0029: :character0029: :character0029: ในสมัยพุทธกาล ๗ ขวบก็บรรลุธรรมได้ ในปัจจุบันเชื่อไหมอายุ ๑๐ กว่าขวบก็เจริญวิปัสสนาได้แล้ว ที่สำคัญต้องมีกัลยาณมิตร คุณฟ้าใสก็เป็นกัลยาณมิตรให้หลานได้ ผมคิดว่า คุณฟ้าใสมีคำตอบที่ดีอยู่ในใจแล้ว ขอคุยเป็นเพื่อนเท่านี้ ธรรมย่อมคุ้มครองผู้ประพฤติธรรม :25: หัวข้อ: Re: เล่นเกมส์ คอมพิวเตอร์ เป็นการฝึกสมาธิ หรือป่าว เริ่มหัวข้อโดย: ธุลีธวัช (chai173) ที่ สิงหาคม 06, 2010, 10:16:03 am
ผมกับพระอาจารย์เป็นสหายกันมาร่วม 21 ปี พรากจากกันไปนานถึง 17 ปี แต่ก็กลับมาเกื้อกูลกันอีกในวันนี้ได้ ด้วยวาสนาบารมีทำร่วมกันมาครับ พระอาจารย์เมื่อในวัยรุ่นนั้นท่านชอบเกมส์คอมพิวเตอร์มากคลั่งไคลเล่นได้เก่ง ชนะเกมส์ยากๆได้ ส่วนผมแอบแบ่งบุญขอเล่นบ้างแต่กลับเบื่อง่ายหน่ายไว ไม่ชอบนั่งจับเจ่าหน้าจอจึงไม่ชอบ เกมส์คอมฯซักเท่าไรนัก ท่านฝันอยากจะเอาดีด้านคอมพิวเตอร์ให้ได้ ผมยังแอบปรามาสท่านในใจว่า "จะไหว เหรอ" ที่คิดไปแบบนั้นก็เพราะผมเป็นคนไม่เชื่อมั่นในตัวเองซักเท่าไหร่ ผิดกับพระอาจารย์ท่านเป็นคนเชื่อมั่น ทะเยอทะยานใฝ่เอาดีจนก้าวมาเป็นนักโปรแกรมเมอร์ระดับแนวหน้าได้ มาวันนี้ยังนึกอายตัวเองที่ปรามาสท่านไว้ (http://www.madchima.org/forum/index.php?action=dlattach;topic=828.0;attach=497;image) ผมกับพระอาจารย์เหมือนกันอยู่อย่างคือ เจ้าโทสะ ขวางหูเมื่อไหร่ ทันทีเลย เป็นเรื่อง แต่ก็มีข้อต่างกันอยู่ครับ ท่านพระอาจารย์จะมีอุปนิสัยเป็นผู้นำมากกว่าผม ผมไม่สามารถมองลึกไปในมิติแวดล้อมที่พระอาจารย์ท่านเติบ โตมาได้ แต่สำหรับผมนั้นบอกได้บ้าง ผมจะเติบโตมาในสภาพที่ถูกหยามเย้ยจากบิดามาตลอดถูกมองว่าเป็นเด็ก โง่จะทำคิดสิ่งใดจะถูกตัดสินว่าผิดตลอด แม้จะทำงานบ้านแทบทุกอย่างนับแต่ กวาดบ้าน,ถูบ้าน,ล้างจาน,ซัก ผ้า,หุงข้าว,ช่วยพ่อทำไอศครีมขาย แต่ไม่เคยทำให้พ่อพอใจเลย ถูกตำหนิ กระแทกแดกดัน เปรียบเย้ย ถาก ถางว่า "กูมีลูกเหี้ย ดีกว่ามีลูกโง่" เป็นตราบาปติดคาใจมาจนทุกวันนี้ ในวัยเยาว์ไม่เคยได้อะไรแม้กระทั่งของ เล่น น้องๆมีแต่จะเล่นและได้ของเล่น ทุกครั้งบิดาจะพูดกับผมว่า ให้น้องไปก่อน เป็นพี่ต้องเสียสละ
พัฒนาการอย่างนี้ทำให้ผมถูกบีบให้ต้องแสวงหาสิ่งยึดเหนี่ยวซึ่งก็ได้หนังสือธรรมะอ่านแล้วก็พอคลายทุกข์ได้ บ้าง นี่ก็เป็นจุดแรกเริ่มที่ทำให้ผมปฏิบัติธรรมตั้งแต่อายุได้ 9 ขวบด้วยตนเอง จนสามารถเข้าสู่ปิติธรรมได้ตั้งแต่ บัดนั้น จำอารมณ์ได้แม่น เมื่อนั่งหลับตาเนื้อลงปิติธรรมผุดเกิดทันทีชั่วหายใจเข้าหายใจออกนั้นเลยทีเดียว ณ วันนี้ผมพบพระอาจารย์จึงเชื่อมั่นว่าท่านพูดจริง ปฏิบัติได้จริง เป็นอริยะเจ้าจริง ก็คงผละไปจากนี้ไม่ได้แล้ว ต้อง ช่วยท่านขวนขวายในกิจพระศาสนา ช่วยท่านพระอาจารย์ทำปณิธานที่จะขนเวไนยชนไปสู่กระแสแห่งพระนิพพาน ให้จงได้ เพื่อหลวงปู่สุก ถวายเป็นพุทธบูชา สิ่งใดใด ณ วันนี้ไม่จีรัง ลวงตาไม่เป็นจริง สมมติขึ้นทั้งนั้น ไขว่ขว้า อะไร สูญเมื่อตาย คลายจากความยึดหน่วงกันเถอะครับ มาภาวนาเพื่อโลก เพื่อเรา เปลี่ยนโลก เปลี่ยนเราจาก ข้างในใจ ให้สว่าง ให้หยั่งถึง แจ้งในกระแสแห่งธรรม แห่งพระนิพพานกันเถอะครับ...สวัสดี |