สนง.ส่งเสริมพระกรรมฐาน

ตามปกติแล้วลมหายใจจะไม่มีเฉพาะแต่กับบุคคล ๗ จำพวกต่อไปนี้คือ

ทารกที่อยู่ภายในท้องของมารดา,
คนที่กำลังดำน้ำ,
อสัญญีสัตว์พรหม,
คนที่ตายแล้ว,
ผู้เข้าจตุตถฌาน
รูปพรหม, อรูปพรหม
ท่านผู้เข้านิโรธสมาบัติ
-----------------------------------------------------------------

ดังนั้น ในกรณีของบุคคลทั่วไปนอกเหนือจากนี้ ย่อมมีลมหายใจอยู่เสมอ

เพียงแต่บางครั้งเมื่อจิตและกายสงบระงับ ลมหายใจก็อาจจะละเอียดขึ้นเป็นธรรมดา

เมื่อ สติ สมาธิ ปัญญา ยังมีกำลังไม่พอ ก็ย่อมไม่สามารถตามกำหนดรู้ในลมหายใจที่ละเอียดนั้นได้

จึงรู้สึกเหมือนว่า ลมหายใจนั้นหายไป

ท่านจึงได้กล่าวว่า อาณาปานสตินี้เป็นกรรมฐานที่ต้องใช้ สติและปัญญาอันมีกำลัง

ในช่วงเวลาขณะนั้น ควรตั้งจิต มีสติระลึกกำหนดรู้ในบริเวณที่ลมกระทบนั้น ตั้งมนสิการให้ถูกต้อง

และลมหายใจเข้าและหายใจออกละเอียดนั้นก็จะปรากฏแก่ผู้เจริญภาวนาต่อไป

-----------------------------------------------------------------------------------------------


คำอธิบายในส่วนนี้ โดยละเอียดขอให้ดูได้ที่ link นี้นะครับ

  1. อรรถกถา มหาวิภังค์ ปฐมภาค
      [อุบายเป็นเหตุนำอานาปานัสสติกรรมฐานมา]

หรือ ดูได้ที่

  2. วิสุทธิมรรค เล่ม ๒ ภาคสมาธิ ปริเฉทที่ ๘ อนุสสติกัมมัฏฐานนิเทศ หน้าที่ ๖๖ - ๗๐
      (ดูตรง วิธีปฏิบัติเพื่อนำคืน)


จากคุณ    : ชาวมหาวิหาร

(http://2.bp.blogspot.com/-UylAHATTfwM/TnSvGTtScOI/AAAAAAAAAC8/bVSTAjQWwf4/s1600/1.jpg)

ขอบคุณภาพประกอบจาก http://2.bp.blogspot.com (http://2.bp.blogspot.com)

ลมดับ-ลมรอด.......ลมเข้า-ลมออก-นิมิต.....ธรรมกาย-ธรรมจักร(ขอบล้อ-ดุมล้อ)...รูปนามสมาบัติ..
   เกิด ดับ  เกิดพร้อมดับ   กายพุทธานุสสติ
   ''ใส่ตรงกลาง ใส่ตรงกลาง ไม่เอาขอบ''

อืมมม