|
หัวข้อ: มรรคมีองค์แปด ย่อลง เหลือหนึ่ง อาณาปานสติ เริ่มหัวข้อโดย: Akira ที่ มกราคม 24, 2013, 01:53:16 am อริยสัจสี่ คือ ธรรมะที่พระพุทธองค์ทรง ตรัสรู้
อันเป็นสาเหตุที่ทำให้เจ้าชายสิทธัตถะเปลี่ยนสถานะจากนักบวชผู้หนึ่ง เป็น สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในคืนเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ เมื่อ ๒๖๐๐ ปีก่อน อริยสัจสี่ เป็นธรรมะที่เป็นแก่นเป็นแกนของคำสอนทั้งมวญในพระพุทธศาสนา อริยสัจสี่ คือที่มาของคำสอนทั้งหมดทั้งมวญในพระพุทธศาสนา หากปราศจากซึ่งคำสอนใน อริยสัจสี่ แล้วศาสนาพุทธก็ไม่มีในโลก อริยสัจสี่ คือธรรมที่พุทธศาสนิกชนควรเรียนรู้ให้เกิดความเข้าใจ และถือปฏิบัติตามควรแต่ละบุคคล ที่มีสถานะต่าง ๆ กันไป จึงควรแก่การเรียกตนว่า พุทธศานิกชนอย่างถูกตรง -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 1.) เวลาปฐมยาม ทรงได้ปุพเพนิวาสานุสติญาณ คือ ความรู้เป็นเหตุให้ระลึกชาติได้ 2.) เวลามัชฌิมยาม ทรงได้จุตูปปาตญาณ (ทิพยจักษุญาณ) คือรู้เรื่องเกิด-ตายของสัตว์ทั้งหลายว่า เป็นไปตามกรรมที่ตนกระทำไว้ 3.) เวลาปัจฉิมยาม ทรงได้ อาสวักขยญาณ คือ ความรู้ที่ทำให้สิ้นอาสวะหรือกิเลส หมายถึง ตรัสรู้อริยสัจ4 - อาสวักขยญาณที่ทรงได้ ทำให้ทรงพิจารณาถึงขันธ์ 5 และใช่แห่งความเป็นเหตุที่ เรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท อันเป็นต้นทางให้เขาถึงอริยสัจ 4 - เมื่อพระองค์ทรงรู้เห็นแล้ว จึงละ อุปาทาน และ ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ตรัสรู้ซึ่ง ความจริงอันประเสริฐ สี่อย่าง.. ความจริงอันประเสริฐคือ ทุกข์ ความจริงอันประเสริฐคือ เหตุให้เกิดทุกข์ ความจริงอันประเสริฐคือ ความดับไม่เหลือของทุกข์ ความจริงอันประเสริฐคือ ทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ มรรค มีองค์แปด (องค์ประกอบของมรรคมีแปดข้อ) 1. สัมมาทิฏฐิ-ความเห็นถูกตรง 2. สัมมาสังกัปปะ-ความดำริถูกตรง 3. สัมมาวาจา-มีวาจาถูกตรง 4. สัมมากัมมันตะ-ทำการงานชอบ 5. สัมมาอาชีวะ-เลี้ยงชีพชอบ 6. สัมมาวายามะ-พยายามชอบ 7. สัมมาสติ-มีสติระลึกชอบ และ 8. สัมมาสมาธิ-มีสมาธิชอบ มรรคมีองค์แปด ย่อลงเหลือสาม คือ ศีล สมาธิ ปัญญา ย่อลงอีกเหลือสอง คือ สมถ วิปัสนา ย่อลงอีกเหลือหนึ่ง คือ อาณาปานสติ |