สัวสดีครับทุกท่าน เรื่องมีอยู่ว่า มีหลวงปู่รูปนึงไม่เอ่ยชื่อนะครับ เป็นที่นับถือขอ​งบุคคลบางกลุ่มที่ชอบหวย พระสงค์รูปนั้นให้หวยอยู่ตลอด วันนึงผมไปพูดกับเขาว่า"สงค์รูป​นั้นชี้แนวทางพ้นทุกข์หรือแนวแห​่งการสร้างกิเลสกันแน่"เขาตอบว่​า"ท่านชี้แนวทางพ้นทุกเบื้องต้น​ ผู้ที่ประมาทพระอริยะเจ้าไปขอขม​าเองนะ"แบบนี้ถือเป็นการประมาทพระท​ี่เขาเรียกว่า อริยะเจ้าหรือไม่ จำเป็นไหมผู้ที่เป้นอริยะต้​องบอกห้วย (ผมคิดว่ามันเป็นอวิชา) เห้อนานาจิตตัง

ไม่ใช่พระหรอกครับ  คนธรรมดาครับ  ที่ว่าตีสามตีสี่ นะ เพราะมีเวลาว่างก็จะไปที่วัดบ้างครับ เขาจะตื่นกันเวลานี้ครับ เลยอยากเอามาทำที่บ้านบ้าง แต่ทำบ่ได้

   สวัสดีครับทุกท่านที่เข้ามาในกระทู้นี้
กระผมไม่มีปัยหาในการที่จะเริ่มนั่งสมาธิครับ หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จ(ตอนเย็น)จะบอกตัวเองว่าจะนั่งสมาธิทุกวัน แต่บางวันก็นั่งบางวันต้องบังคับตัวเองให้นั่ง  มันรู้สึกขี้เกียดไงไม่รู้แต่ลึกๆอยากทำสมาธิอยู่

แล้วอย่างเช่น ไกล้รุ่ง ตี 3 ตี 4 บอกตังเองจะลุกขึ้นมาทำสมาธิยิ่งแล้วใหญ่ ไม่ลุกเลยใจอยากทำ แต่ทำไม่ได้ กิเลสหนาเหลือหลาย  ช่วยทีครับ

ถึงคุณ tang ครับ
ผมเน้นความสงบที่เกิดกับจิต เน้นตัดความยึดมั่นถือมั่นในรูป  นึกถึงความตายเป็นอารมโดยเอาอานาปานสติเป็นที่ตั้งกำหนดความตายครับ  ผมไม่รู้หรอกับว่าต้องห้องที่เท่าไร ต้องเป็นแบบอย่างไรขั้นไหน มันเป็นการแชร์ประสบปการมากกว่าครับ

ครับได้ครับ
คุณหมิว และคุณวรรณา
ผมทำแบบอานาปานสติครับดูลมหายใจหรือจะว่าเป็นแบบ มัชฌีมาแบบลำดับก็ว่าได้เช่นกัน
เวลานั่งสมาธิดูลมหายใจถ้าหากจิตคิดฟุ้งช่านผมจะมีการบังคับจิตโดยการด่าจิตว่า  "ไม่ต้องไปดูที่อื่น ดูลมนี้อย่างเดียว" แบบนี้ล่ะครับ แต่ถ้ามันยังคิดอยู่ ก็จะค่อยๆเพิ่มคำด่าให้หนักขึ้นแระกอบกับการนึกถึงความตายด้วยนะครับอันนี้แล้วแต่เทคนินะครับจะนำไปใช้ก็ได้ครับ ที่ผมด่าจิตผมแบบนั้นเพราะเหมือนกับการเตือนสติของเราอีกวิธีนึงครับ แรกๆจะตลกรกตัวเองเพราะด่าตัวเองก็เป็น แต่มันได้ผมตรงที่เราสงบดี

หลังจากที่จิตสงบแล้วและเรายังมีสติกับลมหายใจอยู่นั้นเราจะรู้สึกถึงความว่างทางจิตนั้นแหล่ะครับ ผมนำความว่างนั้นมาสำรวจกายง่ะครับว่ามีไหนที่เป็นของตนบ้าง  ไรประมาณนี้ครับ หลังจากที่ผมสำรวจกายอยู่เป็นประจำสิ่งที่เกิดกับผมคือ อารมระหว่าเพศไม่มีไม่อยากแตะมันรู้สึกเบื่อๆง่ะครับ ทุกวันนี้เวลาผมไปไหนถ้ามองคนไหนก็เหมือนกับเขาไม่มีตัวตนเหมือนที่ผมสำรวจในสมาธิครับ 

ผมฝาก facbook ผม ไว้นะครับเผื่ีอใครจะมีคำถามต่อ   
ผู้ชาย และสายลม ชื่อในเฟสครับ notespmd@hotmail.com อีเมล  ขอบคุณครับ

พี่ทินกร ครับ นั่งในห้องนอนตัวเองครับ ที่ว่าเดินผ่านไปผ่านมา แม่  น้อง พ่อ เพราะประตูห้องเป็นทางผ่าน

สวัสดีครับ  เช้าเรื่อองนะครับ ผมนั่งภาวนาอยู่ผ่านไปกี่นาทีไม่รู้ครับ แต่ที่รู้คือดูลมหายใจเข้าออก ไม่ให้เผลอ สิ่งที่เกิดรู้สึกว่า ผมไม่มีตัวตน มันมีแต่ลมหายใจเข้าออก แต่เรื่องของความคิดนั้นยังผุดขึ้นมานิดหน่อย  เป็นความว่างที่บอกไม่ถูก
 
และเวลาผมเห็นผู้คนเดินผ่านไปผ่านมา ก็ลองเอาความว่างที่ผมเจอในทำสมาธินั้นมาเปรียบ ก็เห็นเหมือนกับว่าไม่มีตัวตนในเขาเลย  แปลกดี  สภาวธรรมใช่ไหมครับ (แต่ก็รู้สึกไม่อยากจับต้องตัวของบุคคลแล้วล่ะครับ มันยังไงไม่รู้) 

พี่ความคิดเห็นที่สาม เดาชื่อผมออก ขอบคุณครับสำหรับคำตอบทุกคำตอบ

งั้นก็แสดงว่า กรรมที่พ่อแม่เราทำเราก็ต้องรับไปด้วย  โอ้ยตั้งแต่จำความได้ พ่อฆ่าสัตว์ทุกวัน เหอะๆ กรรมตัวก็ใช้ไม่หมดมาใช้กรรมให้บุพการีอีก

สวัสดีครับ เข้าเรื่องเลยนะครับ
เย็นวันที่  ๒๗ ที่ผ่านมาพ่อผมได้วางกัปตักหนูในบริเวณบ้านเพื่อฆ่าหนู แต่ก็ไม่อยากให้พ่อทำนะครับ แต่ผมพูดมากไม่ได้เลยต้องวางเฉย และเย็นวันนั้นหนูก็มาติดกัปดักที่พ่อวางไว้กัปดักไปทับที่หลังหนูแต่กว่ามันจะตายก็นาน  ที่นี้มาทางผมบ้างผมก็นั่งสมาธิสวดมนต์เป็นประจำนั่งสมาธิทุกวัน วันล่ะ ๓๐ นาทีบ้าง เกือบชั่วโมงบ้าง แต่วันที่ ๒๗ ตอนที่ผมกะลังนั่งสมาธิอยู่ รู้สึกปวดหลังมากถึงมากที่สุดปวดที่สุดดดดดดดด  ไม่สามารถอธิบายได้ ทุกครั้งนั่งสมาธิก็ไม่เคยปวดเลยถึงปวดก็หายโดยการกำหนดรู้ แต่พอนึกได้ มันเป็นไปได้ไหมที่พ่อวางกัปดักหนูแล้ว ผมกรรมตกมาถึงผม  ขอบคุณครับในคำตอบ

[จะเอาเงินใส่ชองให้พระที่เราไปถวายสังฆทาน ข้าวปลาอาหารตลอด]

   มีเรื่องเรียนถามครับ  ผมอยู่เชียงใหม่ มีประเพรีนึงคือ  ปอยหลวงครับ  ชาวบ้านจะจัดงานรื่นเริงต่างๆการแสดงต่างๆในวัด แต่ไม่ใช่ประเด็นครับประเด็นคือ  ตอนชาวบ้านทำบุญตอนเช้าก็จะมีข้าวปลาอาหารตามเจตนาของพวกเขาที่จะทำบุญ แต่ที่สังเกตุมาตลอดคือ พวกเขารวมทั้งตัวของกระผมจะเอาเงินใส่ชองให้พระที่เราไปถวายสังฆทาน  ข้าวปลาอาหารตลอด แล้วพระก็จะแยกชองเงินกับอาหารคนล่ะที่(อันนี้เข้าใจ)  แต่ควรไหมครับที่เราจะใส่เงินให้พระ  เพราะเห็นเวปนึงบอกว่าหยุดทำร้ายศาสนาโดยการเอาเงินให้พระให้เจ้า  แบบนี้ครับ  ขอบคุณครับ

ผมก็ว่าผมงมงายนะครับ แต่ก็ไม่ได้คิดไรมากครับ แค่เหมือนจริงมากกกกก

สวัสดีครับทุกท่าน ผมเป็นคนนึงที่ทำกรรมฐานโดยการภาวนาจิตไว้บริเวรกลางอกหรือลิ้นปี่ครับ ทำมาได้นานพอสมควรตามแนวหลวงตาบัวท่านเคยบอก สงบมากครับ แต่ อันนั้นไม่ใช่ประเดน

แต่ประเด็นคือ เมื่อคืนผมฝันว่าไปที่ไหนไม่รู้เป็นทางสายยาวมากมีคนเยอะ บางคนถือเทียนเล่มเล็กมีไฟนิดเดียว  บางคนถือเทียนเล่มใหญ่มีไฟพอสมควร สลับกันหลายคน แต่ส่วนผมไม่ได้ถือเทียน แต่มีแสงขาวนวนนำทางแปลกมากเลยไม่เหมือนคนอื่น เดินไปได้สักพักเกิดคิดได้ว่าลืมบัตรประชาชนเลยหันหลังมาเอารวดตื่นขึ้นมาเลย  โอ้ยผมไกล้ตายแล้วหรือนี้   ความฝันนี้แปลกเกียวกับกรรมฐานที่ผมทำไหมครับ

มีบางท่านบอกว่า ตื่นขึ้นมาและก่อนนอนต้องสมาทานศิลเพื่อเราจะได้อานิสงค์  แต่ถ้าหากว่าเราอยู่เฉยๆแล้วคิดถึงว่าจะพูดต้องควรละวัง แบบระลึกไว้เสมอ แต่ไม่ได้สมาทาน  ได้ไหมครับ

ถามเรื่องพระที่เป็น อรหัน แต่อายุครบ๒๐ปี หรือ ๒๑ ปี แต่ต้องได้ไปคัดเลือกทหาร แล้วเผอะจับใบแดงได้ เขาต้องทำการสึก   ดังเช่นว่านี้  ดังนั้นผู้ที่บอกให้สึก แบบนี้เขาจะบาปไหม แล้วพระที่เป็นอรหันแล้วจะถอนออกจากการเป็นอรหันหรือป่าวครับ  โอ้ยพูดไม่เป็น...

จะหยุดได้เมื่อหยุดหายใจ ภาวนาคือการครองสติ สมาธิไม่ให้หลงกับกิเลส

ผมเคยอ่านเกียวกับกรรมฐานแบบมโนยิทธิครับ ที่ว่านึกภาพพระแล้วทำแบบนั้นแบบนี้ จะเห็นนิพานและผมลองอ่านประสบการณ์ของผู้ที่เคยไปฝึกนะครับบางคนก็บอกว่าเห็นบางคนก็บอกว่าคิดไปเองจิตนาการไปเองไรแบบนี้  ตกลง มันมีจริงหรือครับ ผมไม่ได้ลบหลู่นะครับแค่สงสัย  ขอบคุรครับ

ผมเคยเหมือนกัน แต่ผม นำ อสุภกรรมฐานมาข่มครับ
..เพราะกิเลสยังอยู่ ความอยากเลยเกิด..

ท่านต้องการกสิณ(ฤทธิ์เดช)หรือ ธรรมะที่ลึกซึ้งของพระพุทธองค์ครับ
กสิรไม่ทำให้หลุดพ้น ปัญญาและ การตัด  โลภ โกรธ หลง  เท่านั้น

   ผมชอบอ่านและฟังธรรมะอยู่เป็นประจำโดยเฉพาะการฟังผมโหลดคำสอนของหลวงปู่หลายๆท่านมาฟังเวลาผมทำงานผมก็เอาหูฟังมาควบหุไว้แล้วก็ฟัง ทั้งวันเป็นทั้งวันได้ ทำแบบนี้ประมาณเกือบสองปีแล้วครับ
อาการที่ผมเป็นคือ  ชอบพิจารณาอยู่ตลอดในสิ่งที่เคยฟัง ทั้งเวลาจะนอน ขนาดเวลาหลับก้ยังพิจารณาอยู่ตื่นก็ยังทำแต่ถ้าถามว่าเหนี่อยไหมไม่นะ  และก็วางบางอย่าได้มากกว่าก่อนเลยครับ(ดีมาก)  มีใครเป็นแบบนี้บ้างหรือ...

 :smiley_confusสวัสดีครับ
เข้าเรื่องเลยนะครับ  เมื่อวันเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาผมไปปฎิบัติธรรม  โดยการเดินจงกรมนั่งสมาธิ  สิ่งที่เกิดขึ้น
๑  เวลาผมเดินอยู่ ในห้องมีสามคน ผมอยู่กลางเดินแบบสลับกัน เดินได้สักพักผมลองหลับตาดู แล้วเหมือนกับเห็นว่าทั้งสองคนนั้น  คนนึงเดินอยู่หลังผมนิดนึง และอีกคนอยู่ติดกำแพง  เอะใจเห็นได้่ไงผมลองหันไปดูก็เป็นแบบที่เห็นจริง  แล้วคิดว่าคิดไปเองไหม ลองเดินอีกสักคู่แล้วหลับตาอีกแล้วเห็นคนมายืนดูการเดินชึ่งผมหันหลังให้ประตู  ผมก็ลองหันไปดูก็มีคนจริงเลย  สงสัยเห็นได้ไง มันคืออารัยครับ
๒ เวลาผมนั่งสมาธิ โดย พุทโธ อยู่ พอสงบลง ผมเห็นการเต้นของหัวใจครับเต้นทีนึงร่างกายนั้นสะท้านไปหมด  ผมเลยดูมันไป
ข้อ  ๒  ผมไม่รู้ว่าผมจะถามอะไร ข้อสองเลยเล่าให้ฟังเผื่อใครมีประสบการแบบข้อสองบ้างง่ะครับ

ส่วนข้อ  ๑  รบกวนตอบให้ที

 ;)กระผมขอขอบพระคุณทุกท่านเลยนะขอรับที่ให้ความคิดเห็น

สหายธรรมท่านไหนอยากสนทนาธรรมกับกระผมก็ติดต่อมาได้นะครับ  notespmd@hotmail.com ออนทุกวันครับเว้นวันหยุดราชการ  แจ้งด้วยนะครับว่าได้มาจากไหน 

ขอบคุรครับ

ทุกคนครับผมมีอาการแบบว่า  เมื่อตอนกลางวันผมโหลดการตูนพุทธประวัติมาดูครับ  กินข้าวกลางวันไปด้วยดูไปด้วย  ผมมีความรู้สึกอยากร้องไห้ครับ เป็นบางตอนนะครับอย่างตอนที่ท่านเทสนาธรรมะอยากร้องไห้ใหญ่เลยและตอนที่ท่านไกล้ปรินิพพาน ก็อยากร้องเช่นกัน แต่ก็ไม่ร้องนะครับอายงะ   ไม่รู้ว่ามีใครเป็นแบบผมไหม

 
ผมขอขอบคุณทุกท่านมากครับที่ช่วยผม
สาธุ

[เดินจงกรม]

   ดีครับทุกท่านกระผมพึ่งเข้่ามาใหม่ และมีความส่งสัยบางอย่างในการทำกรรมฐานอย่างมากช่วยผมที่
  เวลาเราเดินจงกรมโดยพุทโธ  เราควรเอาพุทโะไว้ที่ไหนดีครับ  การเดิน พุงยุบพอง  หรือลมหายใจ  เวลานั่งเอาไว้ที่ลมหายใจ แต่เวลาเดินนี้สิครับเอาไว้ที่ไหนดี  เคยได้ยินคนบอกว่าไม่ควรเอาพุทโธไว้ที่การเดิน แต่เวลาผมฟังหลวงตาบัวท่านเทสท่านก็ให้พุทโธ  แล้วเวลาท่านเดินท่านก็ไม่ได้บอกง่ะครับ 

ช่วยกระผมทีนะขอรับ  สาธุกับทุกท่านที่ให้ความช่วยเหลือกระผมแล้วจะมีคำถามอีกขอบคุณ ;)ครับ