ไม่รู้ว่า เข้าใจถูกตาม ความที่พระอาจารย์ ต้องการให้รู้หรือ ไม่
นั่นก็คือ เห็นสีขาว ในสีดำ และเห็น สีดำ ในสีขาว
และเห็น ทั้งสีดำ และ สีขาว
ความหมายก็คือ ถ้าอกุศล ( ดำ ) ก็จะเห็น กุศล ( ขาว ) ได้ง่าย
ถ้ามีกุศล ( ขาว ) ก็จะเห็น อกุศล ( ดำ ) ได้ง่ายเช่นกัน
แต่ ทั้่ง อกุศล และ กุศล เป็น สิ่งที่มีอยู่ คู่กัน จะมีแต่ขาว อย่างเดียวก็ไม่ได้ จะมีดำอย่างเดียวก็ไม่ได้ ดังนั้น สำหรับ ปุถุชชน ก็คงมีทั้ง กุศล และ อกุศล สำหรับ ผู้ภาวนา ก็ควรจะเป็น กุศล (ขาว ) มากกว่า อกุศล ( ดำ )
สิ่งใดก็ตาม ที่ สูง ย่อม มี ต่ำ ที่มี ผิด ก็มี ถูก
ที่มี รัก ก็มี หน่าย ที่มีสมหวัง ก็มี ไม่สมหวัง
ถ้ามองเห็นอย่างนี้ จิต ก็จะเห็นว่า มันเป็นธรรมดา ที่ต้องมีอย่างนี้นั่นเอง
ควรมิควร แล้ว แต่พระอาจารย์ จะวินิจฉัย คร้า...
