ขออนุญาต อัพเดทกระทู้

ขออนุญาต อัพเดทกระทู้

ขออนุญาต อัพเดทกระทู้

[วณิชชสูตร - การค้าขาย ๕ ประการที่ไม่พึงทำ]

.



วณิชชสูตร - การค้าขาย ๕ ประการที่ไม่พึงทำ

การค้าขาย ๕ ประการนี้ อันอุบาสกไม่พึงกระทำ
     
๕ ประการเป็นไฉน คือ

    การค้าขายศาตรา ๑
    การค้าขายสัตว์ ๑
    การค้าขายเนื้อสัตว์ ๑
    การค้าขายน้ำเมา ๑
    การค้าขายยาพิษ ๑

การค้าขาย ๕ ประการนี้แล อันอุบาสกไม่พึงกระทำ
 
________________________________
พระสูตร : วณิชชสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๒/๑๗๗/๑๘๖
https://uttayarndham.org/dhamma-daily/4534


 

๗. วณิชชาสูตร ว่าด้วยการค้าขายที่อุบาสกไม่ควรประกอบ

[๑๗๗] ภิกษุทั้งหลาย อุบาสกไม่ควรทำการค้าขาย ๕ ประการนี้
          การค้าขาย ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ

          ๑. การค้าขายศัสตราวุธ (๑-)
          ๒. การค้าขายสัตว์ (๒-)
          ๓. การค้าขายเนื้อ (๓-)
          ๔. การค้าขายของมึนเมา (๔-)
          ๕. การค้าขายยาพิษ (๕-)
             
ภิกษุทั้งหลาย อุบาสกไม่ควรทำการค้าขาย ๕ ประการนี้แล

                                          วณิชชาสูตรที่ ๗ จบ

เชิงอรรถ :-

(๑-) การค้าขายศัสตราวุธ หมายถึง การให้สร้างอาวุธแล้วขายอาวุธนั้น (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘) ที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายอาวุธ เป็นเหตุให้ทำความผิดก่อโทษแก่ผู้อื่นได้ (องฺ.ปญฺจก.ฏีกา ๓/๑๗๗-๑๗๘/๖๖)

(๒-) การค้าขายสัตว์ ในที่นี้หมายถึง การค้าขายมนุษย์ ที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายมนุษย์ทำให้มนุษย์หมดอิสรภาพ (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘, องฺ.ปญฺจก.ฏีกา. ๓/๑๗๗-๑๗๘/๖๖)

(๓-) การค้าขายเนื้อ หมายถึง การเลี้ยงสัตว์มีสุกรเป็นต้นไว้ขาย หรือการขายเนื้อสัตว์ ที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายเนื้อเป็นเหตุให้ต้องฆ่าสัตว์ (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘, องฺ.ปญฺจก.ฏีกา. ๓/๑๗๗-๑๗๘/๖๖)

(๔-) การค้าขายของมึนเมา หมายถึง การให้ปรุงของมึนเมาชนิดใดชนิดหนึ่งแล้วขาย ที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายของมึนเมาเป็นเหตุให้มีการดื่มแล้วเกิดความประมาท (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘,องฺ.ปญฺจก.ฏีกา ๓/๑๗๗-๑๗๘/๖๖)

(๕-) การค้าขายยาพิษ หมายถึง การให้ทำยาพิษแล้วค้าขายยาพิษนั้น

การค้าขาย ๕ ประการนี้ อุบาสกไม่ควรทำทั้งด้วยตนเองและไม่ควรชักชวนบุคคลอื่นให้ทำด้วย (องฺ.ปญฺจก.อ. ๓/๑๗๗/๖๘)

________________________________________
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ [ฉบับมหาจุฬาฯ] อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต
https://84000.org/tipitaka/attha/m_siri.php?B=22&siri=177




พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ สุตฺต. องฺ. (๓) : ปญฺจก-ฉกฺกนิปาตา

[๑๗๗] ปญฺจิมา ภิกฺขเว วณิชฺชา อุปาสเกน อกรณียา กตมา
          ปญฺจ สตฺถวณิชฺชา
          สตฺตวณิชฺชา
          มํสวณิชฺชา 
          มชฺชวณิชฺชา
          วิสวณิชฺชา
อิมา โข ภิกฺขเว ปญฺจ วณิชฺชา อุปาสเกน อกรณียาติ ฯ

________________________________
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=22&item=177&items=1

 

อรรถกถา อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต จตุตถปัณณาสก์ อุปาสกวรรคที่ ๓
๗. วณิชชสูตร

อรรถกถาวณิชชสูตรที่ ๗         
พึงทราบวินิจฉัยในวณิชชสูตรที่ ๗ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า วณิชฺชา ได้แก่ ทำการค้าขาย.
บทว่า อุปาสเกน ได้แก่ ผู้ถึงสรณะ ๓.
บทว่า สตฺถวณิชฺชา ได้แก่ ให้เขาทำอาวุธแล้วก็ขายอาวุธนั้น.
บทว่า สตฺตวณิชฺชา ได้แก่ ขายมนุษย์.
บทว่า มํสวณิชฺชา ได้แก่ เลี้ยงสุกรและเนื้อเป็นต้นขาย.
บทว่า มชฺชวณิชฺชา ได้แก่ ให้เขาทำของเมาอย่างใดอย่างหนึ่งแล้วก็ขายของเมา.
บทว่า วิสวณิชฺชา ได้แก่ ให้เขาทำยาพิษแล้วก็ขายยาพิษนั้น.

การทำด้วยตนเอง การชักชวนคนอื่นให้ทำการค้านี้ทั้งหมด ก็ไม่ควรด้วยประการฉะนี้.

                     จบอรรถกถาวณิชชสูตรที่ ๗   

______________________________
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=177

 

อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลีอักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

๗. วณิชฺชาสุตฺตวณฺณนา
     
[๑๗๗] สตฺตเม วณิชฺชาติ วาณิชกมฺมานิ.
          อุปาสเกนาติ ติสรณคเตน.
          สตฺถวณิชฺชาติ อาวุธภณฺฑํ กาเรตฺวา ตสฺส วิกฺกโย.
          สตฺตวณิชฺชาติ มนุสฺสวิกฺกโย.
          มํสวณิชฺชาติ สูกรมิคาทโย โปเสตฺวา เตสํ วิกฺกโย.
          มชฺชวณิชฺชาติ ยงฺกิญฺจิ มชฺชํ กาเรตฺวา ตสฺส วิกฺกโย.
          วิสวณิชฺชาติ วิสํ กาเรตฺวา ตสฺส วิกฺกโย.

อิติ สพฺพํปิ อิมํ วณิชฺชํ เนว อตฺตนา กาตุํ, น ปเร สมาทเปตฺวา กาเรตุํ วฏฺฏติ.

_______________________
https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=1522

ขออนุญาต อัพเดทกระทู้

ขออนุญาต อัพเดทกระทู้

ขออนุญาต อัพเดทกระทู้

ดันกระทู้

ขออนุญาต อัพเดทกระทู้

ดันกระทู้