พิมพ์

[raponsan]

อารมณ์จิตสุดท้ายก่อนสิ้นใจ

    ผู้ที่กำลังจะถึงแก่ความตายนั้น ภายในจิตย่อมเกิดอารมณ์และความคิด สุดท้ายอารมณ์ต่างๆ เหล่านั้นจะผ่านเข้าไปในจิต มีทั้งอารมณ์ยินดีและยินร้าย พอใจและไม่พอใจ เพียงระยะเวลาสั้นๆ ของผู้ที่ไม่เคยฝึกอบรมจิตมาก่อน จิตจะส่งกระแสออกไปตามอารมณ์ต่างๆ นับไม่ถ้วน

    เมื่อดวงจิตจะต้องดับลงจริงๆ แล้ว ดวงจิตจะยึดเอาอารมณ์สุดท้ายที่จิตเสวยอยู่นั้นมาเป็นอารมณ์จิตและติดเข้าไปยังปรโลกด้วย ไปก่อให้เกิดภพภูมิของจิต อันเปรียบเสมือนมิติแห่งความคิดที่ดวงจิตวิญญาณ เมื่อผ่านเข้าไปยังปรโลกใหม่ไปสร้างมิติแห่งความฝันนี้ให้บังเกิดขึ้น

    อารมณ์ของจิตสุดท้ายก่อนตายนี้นับว่ามีความสำคัญมาก เพราะดวงจิตวิญญาณจะยึดเอาไว้ เพื่อเป็นการน้อมนำไปสู่การเกิดใหม่ หรือบางครั้งอารมณ์จิตติดอยู่ในเรื่องราวอย่างใดอย่างหนึ่ง

    มิติแห่งความฝันที่บังเกิดขึ้นอาจเป็นเรื่องราววนเวียนซ้ำไปซ้ำมาอยู่เช่นนั้นไม่จบไม่สิ้นเสียที อย่างเช่น คนที่ฆ่าตัวตาย ดวงจิตของเขาจะยึดเอาเรื่องราวและอารมณ์ของการฆ่าตัวตายมาเป็นอารมณ์ของจิต จนกระทั่งดวงจิตไปสร้างมิติแห่งความฝันในเรื่องราวของการฆ่าตัวตาย

     

    เป็นฝันร้ายที่วนเวียนอยู่เช่นนั้นซ้ำไปซ้ำมาไม่จบไม่สิ้นเสียที เป็นความฝันที่เกิดขึ้นแล้วเกิดขึ้นอีกในเรื่องเดิม ฆ่าตัวตายแล้ว แต่ความฝันยังไม่จบ ฝันนั้นก็ยังคงอยู่ในเรื่องราวของการฆ่าตัวตาย ดังนั้นอารมณ์จิตสุดท้ายจึงสร้างมิติภพภูมิใหม่ขึ้นมา

    ดังที่ได้กล่าวมาแล้วว่า จิตจะน้อมรับเอาอารมณ์ของจิตสุดท้ายก่อนตายมาเป็นอารมณ์จิต เกิดอาการของความยึดมั่นถือมั่น เมื่อตายลงในขณะที่จิตไปคิดเอามายาเหล่านั้น ว่าเป็นจริงเป็นจัง ดวงจิตของเราก็จะตกอยู่ในมิติแห่งความคิดความฝันในเรื่องราวเหล่านั้น เกิดเป็นมิติภพภูมิที่ดวงจิตของเรานั้น สร้างให้เกิดขึ้นมาเอง เปรียบเสมือนละครที่ไม่ยอมเลิกเล่น ยังคงดำเนินต่อไปไม่ยอมหยุด

    ทั้งที่ในความเป็นจริงมันจบสิ้นลงไปแล้ว แต่ด้วยอวิชชาความเข้าใจผิด หลงผิดไม่ยอมรับกับสภาพความเป็นจริงที่เกิดขึ้น หนีจากความเป็นจริง จิตจึงไปสร้างภพภูมิ โดยอาศัยอารมณ์ของจิตสุดท้ายก่อนสิ้นใจนั้นมาเป็นสิ่งยึดเหนี่ยว

    อย่างเช่น ผู้ที่ตายในสงคราม ด้วยเหตุการณ์อันโหดร้ายทารุณในสงครามนั้น ทำให้ผู้ตายเกิดอารมณ์อย่างรุนแรง และไม่ยอมรับกับสภาพแห่งความเป็นจริงที่เกิดขึ้น ไม่ยอมรับว่าตนนั้นได้ตายไปแล้ว สงครามก็เลิกแล้ว ทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว จบแล้ว แต่ผู้ที่ตายลงไปด้วยอาการของจิตเช่นนี้จะไม่ยอมรับกับความเป็นจริง แต่จะไปสร้างมิติแห่งความฝันที่ดวงจิตวิญญาณของตนยึดมั่น

     

    จิตไม่ยอมออกมาจากมิติแห่งความฝันนั้น ยังคิดว่าตนนั้นสู้รบอยู่ในสงครามอยู่ ตายแล้วก็ฟื้นเกิดขึ้นมาอีก วนเวียนอยู่ในความคิดความฝันเดิมไม่ยอมจบยอมสิ้น เกิดตายอยู่ในมิติแห่งความฝันร้ายนั้น จนกระทั่งดวงจิตวิญญาณจะพ้นจากกรรม จึงจะสามารถหลุดออกมาจากมิติแห่งความฝันร้ายนั้นได้

    หากดวงจิตวิญญาณที่หลุดออกมาจากมิติแห่งฝันร้ายนั้นได้ ดวงจิตวิญญาณนั้นก็จะเข้าสู่กระบวนการแห่งการเกิดใหม่ โดยพิจารณาประมวลผลจากกรรมที่ผู้นั้นได้กระทำเอาไว้เป็นหลัก ทำกรรมสิ่งใดไว้ ผลกรรมเหล่านั้นแหละจะมาเป็นตัวกำหนดเรื่องราวในชะตาชีวิตในชาติภพใหม่ ที่ดวงวิญญาณนั้นจะต้องไปผุดไปเกิด

    เมื่อดวงวิญญาณดวงนั้นยอมรับในสภาพความเป็นจริง ว่าตนนั้นได้ตายลงไปแล้ว และจะต้องไปผุดไปเกิดตามภพภูมิของตน ด้วยเพราะดวงจิตนั้นยังมิได้สำเร็จมรรคผลนิพพาน จึงยังคงต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสารอยู่ต่อไป ดวงวิญญาณนั้นจะยอมรับสภาพ และเข้าสู่กระบวนการของการเกิดใหม่ต่อไป.

ที่มา http://www.thaipost.net/tabloid/300314/88241

[Roj khonkaen]

      

[drift-999]