พิมพ์

[raponsan]

อุบายทำจิตให้ผ่องแผ้ว เมื่อจิตเศร้าหมอง

พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒ อุโปสถสูตร ข้อ ๕๑๐

    จิตที่เศร้าหมอง ย่อมทำให้ผ่องแผ้วได้ด้วยความเพียร ดังนี้

    ๑. หมั่นระลึกถึงพระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบ ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะเสด็จไปดีแล้ว ทรงรู้แจ้งโลก เป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึก ไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ทรงเบิกบานแล้ว เป็นผู้จำแนกธรรม
   เมื่อเธอหมั่นนึกถึงพระตถาคตอยู่ จิตย่อมผ่องใส เกิดความปราโมทย์ ละเครื่องเศร้าหมองแห่งจิตเสียได้ 

  ๒. หมั่นระลึกถึงพระธรรมอันพระผู้มีพระภาคตรัสดีแล้ว อันบุคคลผู้บรรลุจะพึงเห็นเอง ไม่ประกอบด้วยกาล ควรเรียกให้มาดู ควรน้อมเข้ามา อันวิญญูพึงรู้เฉพาะตน
   เมื่อเธอหมั่นนึกถึงธรรมอยู่ จิตย่อมผ่องใส เกิดความปราโมทย์ ละเครื่องเศร้าหมองแห่งจิตเสียได้

   ๓. หมั่นระลึกถึงพระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาค เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว เป็นผู้ปฏิบัติตรงแล้ว เป็นผู้ปฏิบัติเป็นธรรม เป็นผู้ปฏิบัติสมควร นี้คือคู่แห่งบุรุษ ๔ บุรุษบุคคล ๘ นี้พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาค เป็นผู้ควรของคำนับ เป็นผู้ควรของต้อนรับ เป็นผู้ควรของทำบุญ เป็นผู้ควรทำอัญชลี เป็นนาบุญของโลกไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า
   เมื่อเธอหมั่นระลึกถึงพระสงฆ์อยู่ จิตย่อมผ่องใส เกิดความปราโมทย์ ละเครื่องเศร้าหมองแห่งจิตเสียได้

   

   ๔. ย่อมระลึกถึงศีลอันไม่ขาดของตน ไม่ทะลุ ไม่ด่าง ไม่พร้อย เป็นไทยแก่ตัว ท่านผู้รู้สรรเสริญ ไม่ถูกตัณหา ทิฐิลูบคลำ เป็นไปเพื่อสมาธิ
    เมื่อเธอหมั่นระลึกถึงศีลอยู่ จิตย่อมผ่องใส เกิดความปราโมทย์ ละเครื่องเศร้าหมองแห่งจิตเสียได้

   ๕. ย่อมระลึกถึงเทวดาว่า เทวดาพวกชั้นจาตุมหาราชิกามีอยู่ เทวดาพวกชั้นดาวดึงส์มีอยู่ เทวดาพวกชั้นยามามีอยู่ เทวดาพวกชั้นดุสิตมีอยู่ เทวดาพวกชั้นนิมมานรดีมีอยู่ เทวดาพวกชั้นปรินิมมิตวสวัตตีมีอยู่ เทวดาพวกที่นับเนื่องเข้าในหมู่พรหมมีอยู่ เทวดาพวกที่สูงกว่านั้นขึ้นไปมีอยู่
   เทวดาเหล่านั้นประกอบด้วยศรัทธาเช่นใด จุติจากภพนี้ไปเกิดในภพนั้น ศรัทธาเช่นนั้นแม้ของเราก็มี
   เทวดาเหล่านั้นประกอบด้วยศีลเช่นใด จุติจากภพนี้ไปเกิดในภพนั้น ศีลเช่นนั้นแม้ของเราก็มี
   เทวดาเหล่านั้นประกอบด้วยสุตะเช่นใด จุติจากภพนี้ไปเกิดในภพนั้น สุตะเช่นนั้นแม้ของเราก็มี
   เทวดาเหล่านั้นประกอบด้วยจาคะเช่นใด จุติจากภพนี้ไปเกิดในภพนั้น จาคะเช่นนั้นแม้ของเราก็มี
   เทวดาเหล่านั้นประกอบด้วยปัญญาเช่นใด จุติจากภพนี้ไปเกิดในภพนั้น ปัญญาเช่นนั้นแม้ของเราก็มี
   เมื่อเธอระลึกถึงศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ และปัญญาของตนกับของเทวดาเหล่านั้นอยู่ จิตย่อมผ่องใส เกิดความปราโมทย์ ละเครื่องเศร้าหมองแห่งจิตเสียได้

ที่มา www.uttayarndham.org/dharma-media/1532/อุบายทำจิตให้ผ่องแผ้วเมื่อจิตเศร้าหมอง

[Admax]

สาธุ ครับ อนุสสติ มีคุณอันหาประมาณไม่ได้จริงๆ ส่วนตัวผมนั้นเทื่อดจริญมนอินทรีน์สังวร จะเจริฯจิตรำลึกนึกคิดว่าพระตถาคตอยู่เบื้องหน้าของเรา เราควรสำรวมอินทรีย์ให้ควรแก่การเป็นสาวกของท่านพร้อมเจริญใจจิตตานุสติฯ+พรหมวิหาร๔ แผ่ให้ตนเองให้มากให้สงัดจากกิเลสตัณหาพร้อมเจริญสมาธิบริกรรมในพุทโธอรหังเมตตาจนจิตเป็นกุศลแล้วรำลึกถึงบารมีฉัพพรรณรังษีของพระพุทธเจ้าไปทั่วหมื่นโลกธาตุ ผมก็น้อมแผ่เมตตาไปไม่มีประมาณตามฉัพพรรณรังสีของพระพุทธเจ้านั้นไปให้ทั่วหมื่นโลกธาตุทำให้จิตยังความผ่องใสยิ่งนัก ผมถือว่านี่คือพุทธานุสสติอันประเสริฐนั้น

ดังนั้นผมขอยืนยันด้วยว่าอนุสสติ๖ นี้ประกอบด้วยคุณอันหาประมาณมิได้ดังนี้จริงครับ