พิมพ์

[raponsan]

แวะพักใจ ในวัดอโศการาม สนทนากับพระพุทธเจ้า

วิปัสสนาบนหน้าข่าว โดยมนสิกุล โอวาทเภสัชช์

เราทุกคนอาจเคยประสบกับภาวะทุกข์ใจที่หาทางออกไม่ได้กันมาบ้างไม่มากก็น้อย จนบางทีถึงขนาดหมดที่พึ่งจากผู้คนก็เข้าหาสิ่งศักดิ์สิทธิ์สนทนาภาษาใจจนมีความสบายใจขึ้นมาบ้างก็พบทางออกด้วยตนเอง หากเป็นคำสมัยใหม่อาจเรียกว่า 'ไดอะล็อก' ก็ไม่ผิดนัก เพียงแต่ว่าผู้ที่สนทนาด้วยไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นผู้ที่เราศรัทธาซึ่งอาจอยู่ที่ไหนสักแห่งในสิ่งสมมุติว่าศักดิ์สิทธิ์นี้

สำหรับพุทธบริษัทผู้ปวารณาตนเป็นศิษย์ตถาคต บูชาพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งก็ย่อมเข้าหาพระธรรมเพื่อชำระจิตตนเองเป็นอันดับแรก หาใช่บุคคลหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดไม่

เมื่อไม่กี่วันมานี้ กับปัญหาคาใจที่แก้ไม่ตก ฉันเลือกที่จะให้ปัญหามันนอนก้นอยู่ในใจแล้วพาตนเองไปวัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ เพื่อทำสังฆทาน เผื่อว่าจิตใจจะสงบขึ้น แล้วทางออกก็คงจะมาเอง ทั้งๆ ที่ไม่รู้หรอกว่าทางออกนั้นคืออะไร

 

ยามบ่ายที่วัดอโศการามมีผู้คนประปราย ฉันเดินเข้าไปที่ศาลาทรงธรรม มีหนุ่มสาวคู่หนึ่งมารอทำสังฆทานอยู่แล้ว ฉันเข้าไปสมทบ แล้วพระอาจารย์ท่านหนึ่งก็มานั่งทำหน้าที่ให้เราถวายสังฆทานกัน ซึ่งก่อนถวาย พระอาจารย์ท่านอธิบายอานิสงส์ของสังฆทานที่งดงามมาก จึงขอดึงความทรงจำที่หลงเหลืออยู่มาแบ่งปันกับท่านผู้อ่านค่ะ

ท่านกล่าวว่า การถวายสังฆทานนั้น ก็คือการทำทาน ยังไม่ใช่บุญ แต่ทานก็เป็นฐานที่สำคัญ เช่นเดียวกับการรักษาศีล และการภาวนาที่มีอานิสงส์ทำให้ตัดภพชาติจากสังสารวัฏได้เลยทีเดียว สังฆทานสามารถถวายกับพระรูปใดก็ได้ ไม่เจาะจง แต่ให้ถวายเป็นของสงฆ์ทั้งหมด แล้วแต่ว่าคณะสงฆ์จะไปจัดการแบ่งปันอย่างไรก็แล้วแต่ท่าน

ของที่ถวายสังฆทาน ท่านบอกว่าไม่จำเป็นต้องไปซื้อของสำเร็จรูป เพราะหลายอย่างในนั้นอาจใช้ไม่ได้ เช่น บางทีใส่ผ้าอาบน้ำฝนมาครึ่งผืน ผ้าเช็ดตัวเป็นผ้ามุ้งผืนเล็กๆ ใช้ไม่ได้ ส่วนใหญ่ขายราคาในอนาคตด้วย คือ ราคาแพงกว่าตามความเป็นจริง ไม่จำเป็นต้องเป็นหีบห่อที่สวยงาม แต่ให้เป็นของที่พระใช้ได้จริง เพียงแค่ไม้จิ้มฟันอันเดียวแต่ถวายให้คณะสงฆ์ก็มีอานิสงส์มหาศาล

 

อานิสงส์ที่ได้เลยเดี๋ยวนั้น คือ ความสบายใจ และยิ่งได้สนทนากับพระ ครูบาอาจารย์ ที่สอนกรรมฐานด้วยแล้วล่ะก็ ถือว่าเป็นบุญอันยิ่งใหญ่ ดังเช่นพระอาจารย์ท่านนี้ แม้ไม่ทราบฉายาท่าน แต่ก็กราบขอบพระคุณในใจเมื่อระลึกถึง ท่านอธิบายถึงอานิสงส์ของสังฆทานแล้ว ท่านยังแนะอานิสงส์ของการภาวนาว่า เพียงชั่วขณะของจิตที่สงบเพียงนิดเดียว แล้วแผ่เมตตาไปยังทุกภพภูมิที่เรามองไม่เห็น อันได้แก่เจ้ากรรมนายเวร เป็นต้น ก็อาจทำให้เจ้ากรรมนานเวรพอใจ ไม่จองล้างจองผลาญเราอีกต่อไปก็เป็นได้

การภาวนาที่พระอาจารย์ท่านแนะเป็นเรื่องอานาปานสติฉบับสั้น คือ หายใจเข้ายาวก็รู้ หายใจออกยาวก็รู้ หายใจเข้าสั้นก็รู้ หายใจออกสั้นก็รู้ สักแต่เพียงรู้ลมเข้าลมออกเท่านั้นเอง จนกระทั่งจิตสงบ ไม่แส่ส่าย ขณะนั้นเมื่อเข้าสู่วิปัสสนาปัญญาก็จะเห็นทุกอย่างตามความเป็นจริง

อานาปานสติที่พระท่านสอนมาจากพระพุทธเจ้า ซึ่ง ท่านพ่อลี ธมฺมธโร ผู้ก่อตั้งและเจ้าอาวาสรูปแรกของวัดอโศการามนี้นำมาปฏิบัติจนทะลุทะลวงวิชาอานาปานสติอย่างละเอียดลึกซึ้ง ท่านแนะว่า อานาปานสตินี้ สามารถระงับเวทนาของสังขารยามป่วยไข้ ไปจนถึงการช่วยให้การตายไปสู่สันติเลยทีเดียว 

 

ท่านพ่อลีเป็นศิษย์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ที่หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ปรารภถึงท่านพ่อลีไว้ว่า "ท่านหลวงปู่มั่น โปรดที่จะสนทนาและเมตตามาก ไม่เคยตำหนิอะไรเลย มีแต่ยกย่องชมเชย ...เคยได้รับการยกย่องชมเชยจากหลวงปู่มั่นว่า ท่านลีนี้นะ กำลังใจดีมาก พลังจิตของท่านลีนี่ดีมาก"

พลังจิตของท่านพ่อลี เป็นอย่างไร มีบันทึกไว้ในหนังสือหลายเล่มที่ท่านวัดอโศการาม จึงไม่ขอนำมากล่าวในที่นี้ แต่อยากจะเชิญชวนพุทธบริษัทไปปฏิบัติธรรมที่วัดอโศการามบ้าง หากพอมีเวลา แล้วแวะไปนั่งสมาธิในพระธุตังคเจดีย์ ซึ่งบรรจุพระธาตุพระอรหันต์ ๒๖ องค์ของหลวงปู่เสาร์ หลวงปู่มั่น หลวงปู่ชา หลวงตามหาบัว เป็นต้น

ในพระธุตังคเจดีย์แห่งนี้ เราจะไปนั่งสมาธิ เดินจงกรม แล้วไดอะล็อกกับรูปปั้นและพระธาตุของพ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านใดก็ได้ ที่เราเคารพศรัทธา บางทีเราอาจพบกับคำตอบของปัญหาด้วยตนเอง ซึ่งไม่ใช่เรื่องปาฏิหาริย์เลย หากเป็นเพราะจิตที่มีความสงบนั่นแหละ ที่ทำให้เราค้นพบคำตอบด้วยตนเอง พระพุทธองค์จึงตรัสว่า ตนแลคือที่พึ่งแห่งตน และกัลยาณมิตรคือที่สุดของชีวิต ซึ่งกัลยาณมิตรที่ดีที่สุด ก็คือตัวเราเอง

ความหมายของ 'พระธุตังคเจดีย์' และวัดอโศการาม

'พระธุตังคเจดีย์' เป็นเจดีย์หมู่ รวมเจดีย์ ๑๓ องค์ คือสัญลักษณ์แห่ง 'ธุดงควัตร ๑๓ ข้อ' พระเจดีย์ทุกองค์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุไว้ ตามดำริของท่านพ่อลี การถือธุดงค์ นั้นหมายถึง เจตนาที่แสดงออกเพื่อขจัดกิเลสของตน เกี่ยวกับเรื่องเครื่องนุ่งห่ม อาหาร ที่อยู่อาศัย และความเพียร คำว่า พระธุดงค์ จึงหมายถึงพระภิกษุที่มีกิเลสอันตั้งใจกำจัดกิเลสด้วยการถือธุดงค์

ธุดงควัตร ๑๓ ข้อมีดังนี้ ๑.การสมาทานผ้าบังสุกุลเป็นวัตร ๒.การสมาทานธุดงค์ด้วยการถือใช้ผ้าเพียงสามผืนเป็นวัตร ๓.การสมาทานบิณฑบาตเป็นวัตร ๔.การเที่ยวไปบิณฑบาตตามลำดับแถวเป็นวัตร ๕.การสมาทานถือฉันจังหันในอาสนะเดียวเป็นวัตร (ฉันมื้อเดียว) ๖.การสมาทานฉันเฉพาะในบาตรเป็นวัตร ๗.การสมาทานไม่รับภัตรที่นำมาถวายทีหลังเป็นวัตร ๘.การสมาทานถืออยู่ป่าเป็นวัตร ๙.กรสมาทานอยู่รุกขมูลโคนไม้เป็นวัตร ๑๐.การสมาทานถืออยู่กลางแจ้งเป็นวัตร ๑๑.การสมาทานอยู่ป่าช้าเป็นวัตร ๑๒.การสมาทานยินดีในเสนาสนะที่ถูกจัดให้เป็นวัตร ๑๓.การสมาทานไม่นอนเป็นวัตร

 

ในหนังสือ 'ท่านพ่อลีฝากไว้' ครบรอบวันมรณภาพปีที่ ๕๒ พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์ (ท่านพ่อลี ธมฺมธโร) เมื่อวันที่ ๒๔-๒๕ เมษายน ๒๕๕๖ ปีที่ผ่านมา กล่าวถึงความเป็นมาของชื่อวัดและรูปปั้นพระเจ้าอโศกมหาราชว่า คราวหนึ่งท่านพ่อลี ได้เดินทางไปเยี่ยมดินแดนพุทธภูมิและนมัสการสังเวชนียสถานต่างๆ ทางพระพุทธศาสนาในประเทศอินเดีย เมื่อปี พ.ศ.๒๔๙๓ และอยู่จำพรรษาที่ ต.สารนาถ เมืองพาราณสี ท่านเห็นพระเจดีย์และพระสถูปที่พระเจ้าอโศกมหาราชทรงสร้างไว้ทรุดโทรมหักพัง ท่านจึงคิดจะสร้างพระเจดีย์เพื่อทดแทนไว้สักแห่งในประเทศไทย

ต่อมาประมาณเดือนธันวาคม พ.ศ.๒๔๙๖ ท่านพ่อลีได้ไปนั่งสมาธิที่วัดเขาพระงาม จ.ลพบุรี ท่านเล่าว่า "คืนนั้นนั่งสมาธิตลอดสว่าง นั่งอยู่ด้วยกัน ๖ รูป และได้ยินเสียงแปลกประหลาดดังบนศีรษะห่างๆ คล้ายฝนตก สักครู่หนึ่งเห็นพระรูปตกลงมาใกล้ๆ เป็นแก้วเจียระไนสี่เหลี่ยม โดยประมาณนิ้วหัวแม่มือ "พระรูปดังกล่าวคือ พระรูปพระเจ้าอโศกมหาราช ซึ่งเป็นผู้ทรงทำนุบำรุงส่งเสริมพระพุทธศาสนาอย่างใหญ่หลวง ด้วยเหตุนี้เมื่อท่านพ่อลีได้รับบริจาคที่ดินจากนางกิมหงษ์ และนายสุเมธ ไกรกาญจน์ เพื่อสร้างวัด ท่านจึงได้นำพระนามของพระเจ้าอโศกมหาราชมาตั้งชื่อวัด โดยให้ชื่อว่า 'วัดอโศการาม'

 

กำหนดการปฏิบัติธรรมของวัดอโศการาม มีทุกวัน สำหรับอาทิตย์มีปฏิบัติธรรมที่ศาลาทรงธรรม ๐๙.๐๐-๑๕.๓๐ น. สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ ๐-๒๓๘๙-๒๒๙๙

ขอบคุณภาพข่าวจาก
http://www.komchadluek.net/detail/20140620/186791.html