ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: อยากก็ทุกข์ ไม่อยากก็ทุกข์ หมดอยากก็หมดทุกข์  (อ่าน 2151 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออฟไลน์ ออฟไลน์
  • กระทู้: 29290
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
0


ใจที่หมดอยาก : บาตรเดียวท่องโลก โดยพระพิทยา ฐานิสฺสโร

ฮอลลีวูด ในนครลอสแองเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา หรือที่รู้จักในชื่อ ฮอลลีวูด แอลเอ (L.A.) อาจเป็นที่น่าตื่นตา ตื่นใจของคนที่ชอบเกี่ยวกับความบันเทิง นักลงทุนก็พยายามหาสิ่งดึงดูดนักท่องเที่ยวด้วยการเชิญดาราดังมีชื่อเสียงในแต่ละยุคมาประทับรอยนิ้วมือหรือมีรายชื่อดาราต่างๆ บนรูปดาวเพื่อให้บุคคลที่มาเที่ยวได้ถ่ายรูปกับชื่อหรืออะไรก็ตามที่เกี่ยวกับดาราที่ตนรู้จักหรือชื่นชอบ มีการแต่งกายหรือที่เรียกกันว่า คอสเพลย์ ตามตัวแสดงต่างๆ ที่เคยปรากฏในหนังยืนเรียงรายเป็นระยะๆ เรียกร้องให้ผู้มาเที่ยวถ่ายรูปกับตนและจ่ายเงินหลังจากที่ถ่ายรูปร่วมกัน

จิตใจของคนสมัยใหม่ที่คุ้นชินกับการเสพ การบริโภคอยู่ตลอดเวลา ทำให้ต้องมีอะไรใหม่ๆ มีกิจกรรมอะไรก็ได้ให้มีความตื่นเต้น ตื่นตาตื่นใจ สนุกสนานเพลิดเพลิน ทำให้ธุรกิจต่างๆ ต้องมีการคิดสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ อยู่ตลอดเวลาเพื่อตอบสนองความต้องการที่ไม่รู้จบโดยเฉพาะสายบันเทิง เป็นเหตุให้มีการแข่งขันสูงในทุกสายอาชีพ แม้แต่บนเครื่องบินระหว่างซานฟรานซิสโกมาที่แอลเอ วิธีการนำเสนอการใช้อุปกรณ์ต่างๆ บนเครื่องบินที่ปรากฏบนจอมอนิเตอร์หน้าที่นั่งเต็มไปด้วยความตื่นเต้นมีทั้งเพลงประกอบหลายแนว ท่าเต้นที่โลดโผนของบุคคลสมมุติในหลายสาขาอาชีพที่รวมถึงซิสเตอร์ที่เป็นตัวแทนนักบวชคริสต์ศาสนา มาขับร้อง เต้นอย่างสนุกสนานเพื่อดึงดูดความสนใจของผู้โดยสาร


 :96: :96: :96:

รวมถึงกิจกรรมทางศาสนาที่มีหลายวัดได้มีจัดงานในวันสำคัญต่างๆ ด้วยการประดับประดาอย่างเป็นระเบียบ ตกแต่งสวยงามอลังการ ทำพิธียิ่งใหญ่มโหฬาร มีขบวนแห่ที่ได้รับการจัดเตรียมอย่างตระการตา สร้างความประทับใจให้แก่ผู้ร่วมงานในพิธีนั้นๆ เกิดความสุขความอิ่มใจที่เป็นส่วนหนึ่งในงาน

ความสุขใดๆ ก็ตามที่เกิดจากการเสพทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ หรือบริโภค อุปโภคทางประสาทสัมผัสจนทำให้เกิดความเพลิดเพลิน หลงใหล ยึดติด ล้วนแล้วสร้างความเหนื่อยยาก ลำบาก กับผู้กระทำและผู้ที่เกี่ยวข้อง รวมถึงต้องใช้ทรัพยากรจากธรรมชาติจำนวนมาก เป็นความสุขที่แฝงด้วยความทุกข์ เพราะต้องพึ่งสิ่งภายนอกจากการแสวงหา และไม่มีความสงบที่แท้จริง

 :25: :25: :25:

โดยเนื้อแท้ไม่ได้มีความผิดแต่อย่างใดที่จะกระทำเช่นนั้น แต่เมื่อพิจารณาใคร่ครวญ ไม่ว่ากิจกรรมใดๆ ทางสังคมที่กระทำเป็นการส่วนตัวหรือกระทำร่วมกันที่ไม่เป็นในทางที่เรียบง่าย ประหยัด สงบ เกิดจากรากฐานของจิตที่ซับซ้อน หลง มัวเมา ในบางสิ่งบางอย่าง ไร้ความสุขสงบจากภายใน ก่อให้เกิดการสร้าง คิดค้น พัฒนาที่มีมูลเหตุจากความอยากและที่มาของการทำลายทรัพยากรทางธรรมชาติทั้งทางตรงและทางอ้อม และเมื่อคนส่วนใหญ่มองไปในทิศทางนั้น เรากำลังทำลายตัวเองและทำให้ใจหยาบกระด้างมากขึ้นๆ

เจ้าชายสิทธัตถะละทิ้งพระราชวัง ความหรูหราสะดวกสบายทางวัตถุ ความเพลิดเพลินจากสิ่งบันเทิงต่างๆ มาอาศัยใต้โคนต้นไม้และเรือนว่าง สวมผ้าที่ไม่มีราคาจากศพ รับอาหารทุกประเภทโดยมิได้รังเกียจว่าสกปรก สะอาด ประณีต สวยงามหรืออร่อยจากผู้เมตตาให้ด้วยความศรัทธา พยายามฝึกฝน พัฒนา สร้างศักยภาพภายในจิตใจตน ค้นพบความสุขสงบที่มหัศจรรย์ จากวัตถุ เครื่องอาศัยที่มีอยู่ในตน สิ่งนั้นคือ ลมหายใจ จนสามารถเข้าใจความเป็นจริงของธรรมชาติทั้งมวลรวมทั้งร่างกายนี้ว่า ธรรมทั้งปวงมิควรยึดมั่น ไม่ว่าจะดี ไม่ดี สวยงาม น่าเกลียด สกปรก สะอาด ปราณีต หยาบ ฯลฯ ทุกอย่างล้วนเกิดจากการปรุงแต่งของจิตที่ซับซ้อนและความยึดมั่น เพราะการเกิดแต่ความอยากเป็นทุกข์อยู่ร่ำไปไม่ว่าเวลาใด

อยากก็ทุกข์ ไม่อยากก็ทุกข์ หมดอยากก็หมดทุกข์


ขอบคุณภาพและบทความจาก
http://www.komchadluek.net/detail/20140620/186792.html
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ