พิมพ์

[raponsan]

ทำงานอย่างมีความสุขได้อย่างไร เมื่อเจ้านายไม่เป็นกัลยาณมิตร

ปุจฉา-วิสัชนากับพระไพศาล วิสาโล

ปุจฉา : กราบนมัสการค่ะพระอาจารย์ อยากทราบว่าจะวางใจและปฏิบัติตัวอย่างไรเมื่อต้องทำงานภายใต้บรรดาเจ้านายที่ไม่มีคุณธรรม ชอบหักหลัง ทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ของธุรกิจตัวเอง ในที่ทำงานมีการเมืองภายในเยอะ โยมต้องสื่อสารกับระดับหัวหน้าทุกแผนก แต่ปัญหาคือ คนที่อยู่ในตำแหน่งหัวหน้าเหล่านั้นไม่มีความรู้ในงานที่รับผิดชอบ จึงทำให้เกิดปัญหากระทบมาถึงโยมให้ต้องคอยแก้ไขให้เสมอๆ จนโยมเบื่อ อยากหางานใหม่ พระอาจารย์ช่วยชี้แนะวิธีทำใจให้เป็นสุขในการทำงานด้วยค่ะ

วิสัชนา :  การทำงานจะมีความสุขหากคุณเห็นคุณค่าของงาน อีกทั้งมีกัลยาณมิตรที่คอยช่วยเหลือให้กำลังใจกัน ไม่คิดเอาเปรียบเบียดเบียนกัน ประการหลังนั้นเป็นสิ่งสำคัญสำหรับงานที่ต้องทำเป็นหมู่คณะ หากคนระดับเจ้านายหรือหัวหน้าไม่สามารถเป็นกัลยาณมิตรได้ ก็ควรหาจากเพื่อนร่วมงานหรือลูกน้อง แต่ถ้าหาไม่ได้ คุณก็ควรทุ่มเทไปที่งานของคุณ หากเห็นว่างานที่ตนทำนั้นมีประโยชน์ ก็จะทำให้คุณมีฉันทะในงาน ฉันทะช่วยให้ทำงานอย่างมีความสุข แม้มีปัญหาแต่ถ้ามองว่าเป็นเรื่องท้าทาย ก็จะรู้สึกสนุกกับการแก้ปัญหา หาไม่ก็ต้องรู้จักทำใจปล่อยวาง ทำเต็มกำลัง แต่ถ้าไม่ได้ผล ก็ไม่เสียใจ เพราะทำเต็มที่แล้ว


 


พิการและเป็นโรคซึมเศร้าทำอย่างไรจึงจะหาย

ปุจฉา : กราบนมัสการเจ้าค่ะพระอาจารย์ ตัวดิฉันเองตอนนี้ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าเนื่องจากปัญหาครอบครัวที่ไม่ยอมรับฟังความคิดเห็น และไม่ยอมเข้าใจดิฉันเลย รวมทั้งคำดูถูกของคนที่ว่า ดิฉันใช้ความพิการทางการมองเห็นและการเคลื่อนไหวของตนเองเป็นเครื่องมือหากิน ทั้งนี้ ก็เพราะดิฉันพยายามขอความช่วยเหลือจากสื่อสาธารณะ และขอให้คนในสังคมอันเป็นผู้ใจบุญ ช่วยกันบริจาคเงินเข้าบัญชีของดิฉัน ทั้งนี้ เพื่อเป็นค่าเดินทางเข้าพบจิตแพทย์ทุกๆ เดือน

เนื่องจากที่บ้านเห็นว่าดิฉันไม่จำเป็นต้องใช้จ่ายจึงไม่ให้เงินมาหลายปีแล้ว ดังนั้นดิฉันจึงพยายามขอทุนการศึกษาจากองค์กรต่างๆ รวมทั้งปัจจุบันนี้ ดิฉันได้ออกมาอยู่หอพักในมหาวิทยาลัย และให้เพื่อนสอนงานบ้านทุกอย่างให้ เพื่อที่จะได้สามารถดูแลตัวเองได้ เพราะในอนาคตดิฉันคิดจะไปเรียนและทำงานที่กรุงเทพฯ หรือจังหวัดอื่นละแวกนั้น

ไม่ทราบว่าดิฉันคิดถูกหรือไม่ที่จะพึ่งตนเอง และไม่ทราบว่า นอกจากกินยาแล้ว ดิฉันควรมีแนวคิดอย่างไร เพื่อช่วยให้หายจากโรคซึมเศร้าได้เร็วขึ้นเจ้าคะ หากเขียนคำใดผิดต้องขออภัยอย่างสูงเจ้าค่ะ ขอบพระคุณสำหรับคำตอบที่จะได้รับเจ้าค่ะ

วิสัชนา : แม้คุณประสบทุกข์ แต่ก็ไม่ยอมแพ้ พยายามช่วยเหลือตนเอง โดยไม่ให้คนอื่นเดือดร้อน นับว่าเป็นสิ่งที่น่าอนุโมทนา โรคซึมเศร้านั้นสามารถบรรเทาหรือหายได้ คุณจึงไม่ควรท้อแท้ แต่ก็อย่าหวังพึ่งยาอย่างเดียว การบริหารและฝึกจิตนั้นสามารถช่วยคุณได้ อย่างน้อยๆ ก็เริ่มด้วยการไม่ปล่อยใจให้ตกอยู่ในความซึมเศร้าอย่างต่อเนื่อง เช่น ไม่นั่งเจ่าจุกครุ่นคิดหรืออยู่เฉยๆ จนฟุ้งซ่าน แต่ควรหากิจกรรมทำ โดยเฉพาะงานประเภทที่ใช้มือหรือร่างกาย เช่น งานฝีมือ เย็บผ้า ถักโครเชต์ ปลูกต้นไม้ รวมทั้ง การวาดรูป งานศิลปะ โดยทำเป็นงานอดิเรกก็ได้

ที่ขาดไม่ได้อีกอย่างคือ การออกกำลังกาย กิจกรรมเหล่านี้จะมีผลดีต่อจิตใจของคุณด้วย เมื่ออาการดีขึ้น ก็ลองทำสมาธิภาวนา โดยเฉพาะการเจริญสติ ซึ่งจะช่วยให้ไม่จมดิ่งอยู่ในความคิดหรืออารมณ์ที่เป็นลบ

ขอบคุณบทความจาก
http://www.komchadluek.net/detail/20140620/186790.html
ภาพจาก http://i771.photobucket.com/

[chonlatz]

อยากให้มีทุกคนเลยนะครับ

[Hero]