พิมพ์

[raponsan]

เจาะลึกเส้นทาง ขบวนการเวียนวัว หากินผู้ใจบุญ

ในอดีตที่ผ่านมา การเลี้ยงโคของเกษตรกรไทย มีวัตถุประสงค์เพื่อใช้แรงงานทําการเกษตรเป็นหลัก เมื่อใช้งานหมดอายุจึงปลดระวาง แล้วจําหน่ายไปยังโรงฆ่าสัตว์ หากโชคดีมีคนใจบุญมาพบ แล้วต้องการไถ่ชีวิตสัตว์ใหญ่ให้รอดพ้นจากโรงเชือด โคตัวนั้นก็ไม่ต้องตกมาเป็นอาหารของคน จุดนี้เองกลายเป็นจุดเริ่มต้นของขบวนการหากินกับสัตว์ ด้วยการเวียนวัว

วันนี้เราจะไปทำความรู้จักกับ "ขบวนการเวียนวัว" ว่ามีวิธีการอย่างไร และใครได้ผลประโยชน์บ้าง

จากข้อมูลของกรมปศุสัตว์ พบว่าในปี 2556 โคเนื้อในประเทศไทย มีจำนวน 4 ล้าน 5 หมื่นตัว ส่วนใหญ่อยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ที่มีมากที่สุด คือ จังหวัดศรีสะเกษ 261,177 รองลงมา คือ จังหวัดร้อยเอ็ด 218,547 จังหวัดสุรินทร์ 213,371 จังหวัดอุบลราชธานี 205,395 และจังหวัดนครราชสีมา 197,662 ตัว โดยราคาโคที่มีขนาดตัวที่ใหญ่และรูปร่างสวยงาม จะมีราคาเฉลี่ยตัวละ 80,000-100,000 บาท

ส่วนโคพื้นเมือง หรือโคเนื้อ จะมีราคาตัวละ 30,000-50,000 บาท แต่ก็ไม่สามารถค้าขายกันได้คล่อง สาเหตุเนื่องจากภาวะเศรษฐกิจที่กระทบต่อเกษตรกร และปัญหาการเก็บเงินรายทางจากข้าราชการบางกลุ่มในท้องที่ โค-กระบือบางส่วนจึงถูกนำมาเข้าสู่ขบวนการหมุนเวียนวัว

 

ขบวนการนี้ จะมีตัวแทนที่เป็นข้าราชการ บุคคลทั่วไป และพระสงฆ์ คอยประสานหาจุดที่มีการจัดงาน "ไถ่ชีวิต โค-กระบือ" และจัดหาโค-กระบือของเกษตรกร มาจัดแสดงให้พุทธศาสนิกชน ร่วมทำบุญไถ่ชีวิตโค-กระบือ ในราคาเฉลี่ย ตัวละ 20,000-25,000 บาท

แม้ตัวเลขจะน้อยกว่าขายให้โรงฆ่าสัตว์โดยตรง แต่การนำโค-กระบือ มาเข้าสู่ขบวนการเวียนวัว แล้วเก็บค่าเช่าตัวละ 2,000 ถึง 5,000 บาท ซึ่งคุ้มค่ากว่านำขายเข้าโรงฆ่าสัตว์ ที่ได้รับเงินเพียงครั้งเดียว เพราะสถานที่จัดงานแต่ละครั้ง จะใช้เวลาไม่น้อยกว่า 1 สัปดาห์ ก่อนจะย้ายโค-กระบือ ไปยังสถานที่แห่งใหม่ เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ทำบุญพบพิรุธว่า โค หรือกระบือ ยังไม่ถูกส่งไปยังเกษตรกรตามประสงค์ของผู้ไถ่ชีวิต

 

นอกจากนี้ยังพบว่า มีโค-กระบือ บางส่วนที่ถูกมอบให้เกษตรกร เมื่อครบกำหนด 3 ปี ตามระเบียบของธนาคารโค-กระบือ ถูกขายกลับมายังโรงฆ่าสัตว์ และบางส่วนถูกนำไปเวียนตามวัดและสถานที่จัดงานต่างๆ.

ขอบคุณภาพข่าวจาก
http://www.thairath.co.th/content/434937