พิมพ์

[raponsan]

ไปหาธรรม

ระยะนี้ ท่านผู้อ่านถ้าสังเกตจะเห็นว่าบทความผมจะไม่เขียนเรื่องไกลตัว ทั้งนี้และทั้งนั้น สาเหตุก็เพราะหลังกลับจากประเทศอินเดียมาแล้วผมก็ทรุดและโทรมทันที ต้องเข้านอนโรงพยาบาลหลายครั้ง เพราะมีอาการเหนื่อยและหายใจไม่ออก
    นั่งๆ หายใจไม่ออก ก็ต้องเข้าโรงพยาบาลให้ออกซิเจน แต่ก็อยู่ได้ 3 วันก็ออกมาได้
    ผมเป็นเก๊า ไทรอยด์ และไต แต่ไม่ถึงขั้นรุนแรง ยังขับรถไปไหนมาไหนระยะทางใกล้ๆ ได้ ไกลคงไม่เอา
    อีกโรคหนึ่งรำคาญมากก็คือ โรคคัน คันตรงโน้น คันตรงนี้มาตลอด มา 2-3 วันมานี้ดูทำท่าจะหายคันขึ้นมา เพราะลูกสาวผมก็คัน เขาบอกว่าพ่อกินยา "ประดง" มันหายคัน ผมก็ไปเปิดพจนานุกรมไทยของมานิต มานิตเจริญ ดู

    "ประดง" น. ชื่อโรคจำนวนหนึ่งมีหลายชนิด เช่น ประดงเลือด ประดงลม เกิดตามผิวหนัง มีอาการคัน ตามคัมภีร์ตักศิลาว่ามีถึง 8 ชนิด คือ ประดงมด ประดงช้าง ประดงควาย ประดงวัว ประดงลิง ประดงแมว ประดงแรด ประดงไฟ
    ผมไปหยิบที่ร้านมา 1 ขวด เป็นยาน้ำสมุนไพรไทยขวดใหญ่เท่าขวดเหล้าโรง กินเช้าเย็น 2 มื้อก่อนอาหาร อาการคันดีขึ้นทันที ลูกสาวพูดต่อว่า กินยาประดงทำให้กินข้าวได้ด้วย ผมชอบเพราะระยะหลังมานี่กินข้าวไม่ค่อยลง ไม่ถึงครึ่งชามก็อิ่ม
    พอกินยาประดงไปสักครึ่งขวด ดูอะไรๆ มันจะอร่อยไปหมด น้ำหนักขึ้นทันที 4-5 กก.! ทำท่าร่างกายจะอยู่ในขั้นปกติขึ้น

     

    ประมาณ 5 โมงเย็น ขับรถไปหาท่านหลวงปู่มหาทองพูน เขมเปโม ปัจจุบัน 96-97 ปีแล้วอายุ แต่ยังดูแข็งแรง พอเห็นหน้าก็ทักทันทีทำไมหมู่นี้ไม่มา ป่วยไปหรือ? ผมกับท่านคิดถึงกันตลอดเวลา เพราะพูดคิดถูกคอกัน คุยไปคุยมาท่านก็พูดออกมาว่า
    "คนดีไม่เบ่ง คนเก่งไม่โว คนโตไม่พูด"

    ผมจดเข้าสมุดพกไว้ทันที เป็นประโยคคำดี น่ายึดถือเป็นหลักเอาไว้
    จริงๆ แล้ว คนเก่งขี้โว คนไทยเรามีหลายคน พอรู้ตัวว่าเก่งก็พูดเสียงดัง ออกงิ้วออกลิเกให้คนในสังคมเห็นทันที มองแล้วรู้สึกความเก่งของตนนั้น มันลดลงไปทันที เห็นแต่ความขี้อวดตัวเอง
    จริงๆ แล้ว หลักนี่ก็เข้าหลักคำสอนของพระพุทธองค์แท้ๆ คือ เป็นคนต้องสำรวมกาย วาจา และใจ จึงจะเรียกว่าเป็นคนประพฤติธรรม เพราะธรรมคือ ความสงบ บริสุทธิ์ และสุขเท่านั้น ไม่มีอะไรจะยิ่งใหญ่กว่านี้

    อาทิตย์ที่แล้วขับรถไปหาท่านหลวงปู่ทองพูนอีกครั้ง ก่อนจะเลี้ยวเข้าทางสู่วัด มีรถเก๋ง 3 คันจาก กทม. ขับสวนออกมา เมื่อผมไปถึงปรากฏว่าหลวงปู่ไม่อยู่ ป้ายบนกระดานเขียนไว้ ถูกนิมนต์ไปหนองหญ้าปล้อง จ.เพชรบุรี ระยะนี้ท่านถูกนิมนต์บ่อยติดต่อกันหลายวัน คิดว่าใครจะไปสำนักสงฆ์ถ้ำจำปา น่าจะโทร.ไปถามก่อน (โทร. 08-7153-4215)

    ผมคิด อุตส่าห์ขับรถมาจากกรุงเทพฯ เมื่อไปไม่เจอหลวงปู่ก็ไม่ควรกลับเลย ผมแนะให้ไปหาหลวงปู่ชีวกฯ ที่ อ.วัดเพลง ระยะทางก็ประมาณ 10 กม.กว่าเท่านั้น
    หลวงปู่ชีวกฯ ท่านสอนธรรมได้ลึกซึ้งและละเอียด ช่วยให้เราได้สติและท่านมองเห็นชีวิตเราแท้ ๆ และชัดเจนด้วย น่าสนใจไม่น้อยจะได้ธรรมได้เห็นความเป็นทิพย์ของท่าน ที่พูดออกมา

    ทราบว่า หลวงปู่ชีวกฯ ท่านลงวันอังคารถึงวันพฤหัสบดีเพิ่มอีก แต่มารับแขกที่โรงพิธีด้านนอกก่อนเข้าตำหนัก ตรงนี้แล้วแต่ทำบุญไม่ต้องส่งพานดอกไม้กับท่าน ผู้จะเข้าปรึกษาอะไร เข้าไปหาภายในห้องทีละคนสองคนเท่านั้น
    ผมไปหาหลวงปู่ทองพูนไม่เจอ ก็เลยขับรถเลยไปวัดเพลงเอาผ้าเช็ดตัวและผ้าห่มสีขาว ลูกสาวให้เอาไปถวายท่านก็ดีเพราะระยะนี้ก็คิดถึงท่านอยู่แล้ว

     

    ไปถึงได้บัตรคิวเบอร์ 98 ใกล้เที่ยง คนก็ทยอยเข้ามาเรื่อยๆ ก่อนหน้าก็มีคิวอยู่ 5-6 คน ไม่ต้องรอนาน ได้ยินคนข้างหน้าคุยกับท่านหลวงปู่เรื่องบ้านเมือง ผมได้ฟังประโยคสุดท้ายนิดหนึ่งว่า
    "คนที่ทำให้บ้านเมืองเสียหายมากมายนั้น เดี๋ยวนี้ที่ยืนเขาน้อยลงแล้ว!"
    หลวงปู่ชีวกฯ จะไม่ค่อยพูดเรื่องการเมือง ถึงแม้ผมจะถามท่าน เคยบอกว่า
    "ประเทศไทยอยู่ได้ เพราะพระสยามเทวาธิราชคุ้มครอง"
    แค่นี้ ผมก็สบายใจ! ยิ่งมาเห็น พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จัดระบบบริหารประเทศ ชนิดดึงกระชากถอนรากถอนโคนเช่นนี้ คนไทยเราจะได้อยู่อย่างสงบ ร่มเย็นกันเสียที
    ลูกชายกับแม่ส่งพานดอกไม้ให้หลวงปู่ชีวกฯ ผมมองดูแล้วหนุ่มคนนี้ ดูชอบกล เหมือนไม่ค่อยรู้กาลเทศะอะไร ดูเหม่อๆ
    "เอ็งนี่เคยเสพยาบ้าด้วยซี เลิกยัง" หลวงปู่ถาม
    "อย่าพูดดีให้ตัว ชั่วเอ็งว่าคนอื่น"
    "ได้รับสตางค์มา เงินเดือนออกมึงเอาไปกินเหล้า กับข้าวผักปลาทำไมไม่ซื้อมาให้บ้าน ให้แม่กิน"
    "มึงหัดดูข้อเสียของมึงบ้าง นี่แหละคนมีอดีตติดยา"
    แม่หันพูดกับหลวงปู่ ฉันสอนมันไม่ได้!
    "ศีลไม่เสมอกัน ลูกกับแม่ ก็ไม่มีความสุข" ท่านปู่พูด
    "ลูกไม่มีศีล กินแต่เหล้า แม่มีศีลบ้านจะสุขอย่างไร"

     

    ข้าขอบอกเอ็งว่า 1.ห้ามเล่นหวยใต้ดิน 2.อาชีพสุจริตดีที่สุด 3.หัดปล่อยปลาดุก ปลาอื่นเสียบ้าง
    คนที่เขามีอายุยืน มีโอกาสเขาจะทำบุญ ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โต้แย้งไม่ได้ อานาปาณสติภาวนาและสติปัฏฐาน 4 ควรปฏิบัติให้มาก
    คนเรา ศีลไม่เสมอกัน อยู่กันยาก
    ท่านหลวงปู่ชีวกฯ ถามผมว่า มานี่มาเยี่ยมกันหรือมีธุระอะไร?
    ผมจะถามว่า สุขภาพผมระยะนี้ชอบเหนื่อย จะมีโอกาสหายไหม?
    "หาย"
    การหาธรรมนั้น ผมจะได้ความรู้จากพระปฏิบัติจริง คุยๆ ไปจะหลุดคำดีๆ ออกมาให้ได้สติ จากการสังเกต คนเราทั่วๆ ไป มักจะไม่ค่อยยอมฟังผู้ที่รู้กว่าตนพูด มักทำตัวรู้ดีกว่าผู้รู้เสมอ ตรงนี้จึงไม่ได้ธรรมขึ้นมา เพราะตนไปอวดรู้ดีเสียแล้ว
    ผู้รู้มีอยู่ทั่วไป แต่ไม่ยักฟังเขา จะได้คติธรรมอย่างไร ความขาดปัญญา จึงขาดธรรม
    ความจริงธรรมะก็ไม่ใช่เรื่องยาก ถ้าหากเข้าใจเสียแล้ว คนมีธรรมะก็คือ คนมีความสุข กลับมองกันไม่ค่อยเห็น สุขจากธรรมเท่านั้น สุขจากอย่างอื่นไม่มี.
                   
                        ประวิทย์ จำปาทอง

ที่มา http://www.thaipost.net/tabloid/200714/93342

[sakol]

แค่คำกลอน ที่แนบเรื่อง ก็ กินใจ แล้วครับ