พิมพ์

[raponsan]

ชาวไทยพวนบ้านโภคาภิวัฒน์ ตักน้ำผ่านรางไม้สักอายุ 100 ปี สรงน้ำพระสงฆ์

เมื่อวันที่ 14 เม.ย. ที่วัดโภคาภิวัฒน์ ต.บางน้ำเชี่ยว อ.พรหมบุรี จ.สิงห์บุรี ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ชาวไทยพวนบ้านโภคาภิวัฒน์ จัดงานประเพณีสงกรานต์ รักษาขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงาม ที่สืบทอดกันมานานนับ 100 ปี ตั้งแต่ครั้งสมัยที่บรรพบุรุษอยู่ที่เมืองเชียงขวาง ประเทศลาว โดยนายสำราญ นันทนีย์ นายอำเภอพรหมบุรี เป็นประธานเปิดงาน “ไหว้สาปาระมี สรงน้ำพระบรมสารีริกธาตุเอ๊ว ไทยพวนนคเรศเวียงพรหมเน้อเอ๊ว เฮ้วปวระเขต” นำชาวบ้านสรงน้ำพระบรมสารีริกธาตุ โดยชาวบ้านนำใบมะยมแช่น้ำในขันแล้ว ทุกคนใช้วิธีเทน้ำลงไปในรางไม้ที่เอียงตามวัฒนธรรมแบบดั้งเดิม

จากนั้น ได้ร่วมกันสรงน้ำสรงน้ำหลวงพ่อหิน “พระพุทธมงคลมุณีศิลา โภคาภิวัฒน์” อายุ 800-1,000 ปี สันนิษฐานว่า ชาวไทยพวนได้อัญเชิญมาด้วยตอนอพยพจากเมืองเชียงขวาง แล้วนำมาประดิษฐาน ณ วิหารวัดโภคาภิวัฒน์
 


นายมุนี คำแย้ม นายกเทศมนตรีตำบลบางน้ำเชี่ยว กล่าวว่า ประเพณีการสรงน้ำพระสงฆ์ที่นี่ค่อนข้างจะแปลกไปจากที่วัดอื่น คือทางวัดจะสร้างห้อง โดยนำกระดานมาตีล้อมคล้ายห้องอาบน้ำ 3 ด้าน อีกด้านหนึ่งปล่อยโล่ง (ไม่มีหลังคา) ชาวไทยพวนเรียกห้องนี้ว่า “บ่อนสรงน้ำเจ้าหัว” ขนาดห้องกว้างประมาณ 2x2 เมตร แล้วเอาท่อนไม้สักมาขุดเป็นรางน้ำยาวประมาณ 3-4 เมตร แล้วนำปลายรางน้ำข้างหนึ่งมาพาดบนขอบด้านบนของ “บ่อนสรงน้ำเจ้าหัว” แล้วยกปลายรางอีกข้างหนึ่งสูงราดขึ้น แล้วมีเสาค้ำยันมารองปลายรางอีกข้างหนึ่ง ภายในห้องจะมีเก้าอี้ตั้งไว้ 1 ตัว สำหรับให้พระสงฆ์นั่งรับน้ำ

เมื่อพระสงฆ์มานั่งที่เก้าอี้แล้ว ประชาชนที่มาสรงน้ำก็จะนำน้ำมาเทลงในราง ให้น้ำไหลมาตามรางลงมาตรงตัวพระสงฆ์ที่นั่งรอรับน้ำอยู่ในบ่อนสรงน้ำเจ้าหัว สรงน้ำพระสงฆ์เช่นนี้จนครบจำนวนพระสงฆ์ที่จำพรรษาในวัด เหตุที่ทำเช่นนี้เนื่องจากทางวัดยึดถือประเพณีดั้งเดิม ที่จะไม่ให้ประชาชนเข้าใกล้หรือถูกตัวพระนั่นเอง ปัจจุบันได้เปลี่ยนไปบ้าง เพื่อความสะดวกของผู้สูงอายุ จึงนับว่าวิธีสรงน้ำพระที่วัดโภคาภิวัฒน์แปลกกว่าที่อื่น


ขอบคุณภาพข่าวจาก
http://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=1460636972

[PRAMOTE(aaaa)]

ก็นับว่าอนุรักษ์ไว้ได้ดี นะครับ