พิมพ์

[raponsan]

แผนที่อาเซียน แสดงแผ่นดินใหญ่กับหมู่เกาะเคยเป็นผืนเดียวกันเมื่อนานนับล้านๆ ปีมาแล้ว ผู้คนและวัฒนธรรมจึงหลากหลาย แต่คล้ายคลึงกัน สืบจนทุกวันนี้ [ปรับปรุงจากหนังสือประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ของ ดี.จี.อี. ฮอลล์ (ชาญวิทย์ เกษตรศิริ บรรณาธิการ) มูลนิธิโครงการตำราฯ พิมพ์ครั้งที่ 3 พ.ศ. 2549 หน้า 2]


ลมและฝน ส่งคนไทยเป็นลูกผสม บนคาบสมุทรอุษาคเนย์ในอาเซียน

ฤดูฝนในไทย เริ่มราวกลางปีที่ภาคเหนือกับภาคอีสาน แล้วค่อยๆ เลื่อนลงภาคกลางลุ่มน้ำเจ้าพระยา จากตอนบนลงตอนล่าง รวมฟากตะวันตกกับฟากตะวันออก พอปลายปีฤดูฝนค่อยๆ ลงภาคใต้
    “เป็นช่วงที่ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ กำลังพัดเข้าแทนที่ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้”
    “พายุดีเปรสชั่นจากทะเลจีนใต้ มักเคลื่อนตัวผ่านภาคใต้ไปอ่าวเบงกอล ทำให้เกิดฝนตกหนัก และน้ำท่วมฉับพลันทางภาคใต้”
[อักขรานุกรม ภูมิศาสตร์ไทย เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พิมพ์ครั้งที่สี่ พ.ศ. 2545 หน้า 140]

@@@@@

ลมมรสุม นอกจากพัดพาน้ำฝนไปตกเป็นประจำตามที่ต่างๆ แล้ว ยังเป็นลมพัดสม่ำเสมอตามฤดูกาล มีประโยชน์มหาศาลแก่การคมนาคมทางทะเลสมุทรด้วยเรือขนาดต่างๆ ราว 2,000 ปีมาแล้ว หรือราว พ.ศ. 500 ทำให้เกิดการไปมาหาสู่แล้วแลกเปลี่ยนอารยธรรมและวัฒนธรรม จนถึงผสมเผ่าพันธุ์ระหว่างตะวันตกกับตะวันออก ในบริเวณที่เป็นประเทศไทยทุกวันนี้ และเพื่อนบ้านอาเซียน

 

คนไทย ลูกผสมร้อยพ่อพันแม่ มีวัฒนธรรมร่วมอุษาคเนย์ในอาเซียน
คนไทยมีบรรพชนร่วมกับคนอาเซียน หรือบรรพชนคนไทยและอาเซียนเป็นพวกเดียวกันหรือเป็นเครือญาติกัน ไทยกับอาเซียนจึงมีความหลากหลายที่คล้ายคลึงกันในทางสังคมและวัฒนธรรม

ทั้งนี้เพราะไทยเป็นลูกผสมร้อยพ่อพันแม่ มีพัฒนาการเป็นส่วนหนึ่งของอาเซียนในอุษาคเนย์ ตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์หลายพันปีมาแล้ว ผู้คนและดินแดนไทยล้วนเป็นส่วนหนึ่งของผู้คนและดินแดนที่เป็นอาเซียนอย่างแยกออกจากกันมิได้

เหตุสำคัญ 2 อย่าง ที่ทำให้ไทยเป็นลูกผสมร้อยพ่อพันแม่ เนื่องจาก
(1) ไทยมีพื้นที่เป็นคาบสมุทร และอยู่กึ่งกลางอาเซียน เป็นจุดนัดพบตะวันตก-ตะวันออกของคนนานาชาติพันธุ์
(2) อาเซียนโบราณพื้นที่กว้างขวาง แต่มีคนน้อย รัฐต่างๆ จึงต้องการผู้คนเพิ่มเติมโดยกวาดต้อนโยกย้ายถ่ายเทตลอดเวลา ยิ่งทำให้มีการผสมผสานมากขึ้นทางชาติพันธุ์ร้อยพ่อพันแม่

อาเซียนแผ่นเดียวกัน
อาเซียน (หรืออุษาคเนย์ เดิมเรียกเอเชียอาคเนย์ กับเอเชียตะวันออกเฉียงใต้) ด้านสังคมและวัฒนธรรมเมื่อราว 3,000 ปีมาแล้ว มีขอบเขตครอบคลุมเป็นบริเวณกว้างขวางกว่าปัจจุบัน โดยแบ่งกว้างๆ ได้ 2 ส่วน คือ แผ่นดินใหญ่ และหมู่เกาะ แต่ราวล้านๆ ปีมาแล้ว แผ่นดินใหญ่และหมู่เกาะเป็นแผ่นดินเดียวกัน ยุคนั้นคนและสัตว์เคลื่อนย้ายถ่ายเทไปมาหากันทั้งแผ่นดินใหญ่และหมู่เกาะ
 
แผ่นดินใหญ่
ทิศเหนือ ถึงทะเลสาบเตียนฉือ เมืองคุนหมิง มณฑลยูนนาน (จีน)
ทิศตะวันออก ถึงมณฑลกวางสี-กวางตุ้ง (จีน) ทิศตะวันตก ถึงลุ่มน้ำพรหมบุตรในแคว้นอัสสัม (อินเดีย)

หมู่เกาะ
ในทะเลอันดามันรวมหมู่เกาะอันดามัน (Andaman Islands) กับหมู่เกาะนิโคบาร์ (Nicobar Islands) แล้วครอบคลุมถึงหมู่เกาะฟิลิปปินส์ และหมู่เกาะทางทะเลใต้ (เช่น หมู่เกาะในอินโดนีเซีย, ติมอร์, และบรูไน ฯลฯ)

ไทยยกตัวเองออกจากอาเซียน
จุดอ่อนของประวัติศาสตร์แห่งชาติของไทย คือยกตัวออกต่างหากจากประวัติศาสตร์ของภูมิภาคอาเซียนในอุษาคเนย์ เพราะหลงว่าไทยเป็นกลุ่มชนที่มีเชื้อชาติบริสุทธิ์สะอาดปราศจากเจือปน เรียกไทยแท้ โดยมีแหล่งกำเนิดอยู่เทือกเขาทางเหนือๆ จีนขึ้นไป และมีความเป็นมาเก่าแก่ยิ่งใหญ่กว่าจีน บางทีหลงว่าเป็นพี่เอื้อยของจีนด้วยซ้ำ

ความคิดแล้วเชื่ออย่างนี้ มีผู้รู้ครูบาอาจารย์ตรวจสอบพบว่าเริ่มตั้งแต่ราว ร.5 ยุคล่าอาณานิคม โดยปลูกฝังครอบงำให้เชื่อสืบเนื่องมา จนกระทั่งปัจจุบันก็ยังมีไม่น้อยที่เชื่ออย่างนั้น แล้วบิดเบือนโดยเพิ่งสร้างว่าไทยมีลักษณะเฉพาะของตนเอง มีความเป็นมาทางประวัติศาสตร์ของตนเอง ซึ่งไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน ซึ่งล้วนตรงข้ามความจริงที่มีพยานหลักฐานหลากหลายรองรับอย่างแข็งแรง


ขอบคุณภาพและบทความจาก
http://www.matichon.co.th/news/385919