พิมพ์

[raponsan]

พระสงฆ์เมืองตรัง มอบถุงยังชีพ 200 ชุด ให้แก่ชาวบ้านที่ประสบอุทกภัยรอบ 2

ตรัง - พระสงฆ์จังหวัดตรัง มอบถุงยังชีพแก่ชาวบ้านที่ประสบอุทกภัย จำนวน 200 ถุง หลังจากได้รับความเดือดร้อนเป็นรอบที่ 2 ดังคำที่ว่า “หากวัดอยู่ได้ ชาวบ้านและชุมชนก็ต้องอยู่ได้”
       
       วันนี้ (10 ม.ค.) ที่บริเวณวัดกะพังสุรินทร์ พระอารามหลวง ต.ทับเที่ยง อ.เมืองตรัง พระพรหมจริยาจารย์ เจ้าคณะใหญ่หนใต้ เจ้าอาวาสวัดกะพังสุรินทร์ (พระอารามหลวง) พร้อมด้วย พระราชวรากร เจ้าคณะจังหวัดตรัง พร้อมด้วยคณะสงฆ์จังหวัดตรัง นายอภิชิต วิโนทัย นายกเทศมนตรีนครตรัง ได้นำข้าวสารอาหารแห้ง พร้อมน้ำดื่มบรรจุในถุงยังชีพ จำนวน 200 ถุง มอบให้แก่ชาวบ้านผู้ประสบภัยน้ำท่วมในพื้นที่เทศบาลนครตรัง จาก 4 ชุมชนที่ได้รับความเดือดร้อน จากสถานการณ์น้ำท่วมในช่วงที่ผ่านมา ซึ่งเป็นครั้งที่ 2 ในรอบ 30 วัน ที่เกิดอุทกภัยในพื้นที่ จ.ตรัง และขณะนี้ชาวบ้านยังอาศัยพักชั่วคราวอยู่บริเวณริมถนน
                 

       ทั้งนี้ พระราชวรากร เจ้าคณะจังหวัดตรัง กล่าวว่า การช่วยเหลือชาวบ้านในครั้งนี้อาจจะเห็นว่าไม่ใช่กิจของสงฆ์ แต่เห็นว่าเมื่อชาวบ้านเดือดร้อน พระสงฆ์ก็ไม่สามารถนิ่งดูดายได้ เพราะถือว่าหากวัดอยู่ได้ ชาวบ้าน ชุมชนก็จะต้องอยู่ได้ จึงเป็นที่มาของคณะสงฆ์จังหวัดตรัง ได้นำเงินส่วนหนึ่งมาซื้อปัจจัย ข้าวสารอาหารแห้ง น้ำดื่ม เพื่อบรรจุในถุงยังชีพมอบให้แก่ชาวบ้านที่ประสบปัญหาได้รับความเดือดร้อนจากอุทกภัยในช่วงที่ผ่านมา
       
       หลังจากนั้น พระพรหมจริยาจารย์ เจ้าคณะใหญ่หนใต้ ได้ประพรมน้ำมนต์ให้แก่ชาวบ้านที่ได้มารับสิ่งของถุงยังชีพเพื่อเป็นสิริมงคลแก่ตนเอง และครอบครัว โดยเฉพาะอย่าได้มีภัยทั้งปวงมาสร้างความเดือดร้อนให้แก่ชาวบ้านอีก เพราะครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งที่ 2 แล้ว ทำให้ชาวบ้านได้รับความเดือดร้อน บางคนถึงขั้นหมดเนื้อหมดตัวจากน้ำท่วมที่รุนแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา
         

ขอบคุณภาพข่าวจาก
http://www.manager.co.th/South/ViewNews.aspx?NewsID=9600000002864

[ธัมมะวังโส]

 

 ที่จริงทุกวันนี้ พระในประเทศ มีอยู่ เพียงแสนกว่า รูป คิดเป็น เปอร์เซ็นต์จากประชากร 016 % ของ 60 ล้านคนเท่านั้น ไม่ได้มีพระสงฆ์มากมายอย่างในอดีต ทุกวันนี้น้อยลง ยิ่งสังคมไวในการสื่อสาร โอกาสที่คนจะแอบแฝงเข้ามาปลอมปนก็ยิ่งยากขึ้น ในแสนกว่ารูป เป็นพระที่เป็นบัณฑิต ก็ไม่ได้มีมาก ที่เป็นพระปฏิบัติก็ไม่ได้มีมาก แต่ พวกกเลวลาด เกกมะเหรกเกเรอาจจะมีมาก สักนิด เพราะว่า พวกนี้ส่วนมากมาจากเป็นสามเณรแล้วบวชเป็นพระ หรือ พ่อแม่ไม่เอาแล้ว เอามาปล่อยวัด การที่จะเปลี่ยนแปลงคนเหล่านี้จึงไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะมันขาดศรัทธาในพระรัตนตรัย ไม่เคารพพ่อแม่ จะมาเคารพพระพุทธเจ้านั้นจึงยาก

   แต่ว่าที่ชาวบ้านมีภัยพิบัติ เดือดร้อน พระสงฆ์ที่มีจำนวนน้อยนี่แหละ ก็ช่วยรับหน้าเป็นด่านหน้าเสมอ ๆ