ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องเล่า “พญาครุฑ และ พญานาค” เหตุใดจึงไม่ถูกกัน.?  (อ่าน 3009 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

raponsan

  • มารยิ่งมี บารมียิ่งแก่กล้า
  • ผู้ดูแลบอร์ด
  • โยคาวจรผล
  • ********
  • ผลบุญ: +61/-0
  • ออนไลน์ ออนไลน์
  • กระทู้: 29346
  • Respect: +11
    • ดูรายละเอียด
0



เรื่องเล่า “พญาครุฑ และ พญานาค” เหตุใดจึงไม่ถูกกัน.?

อ.นำ เสขบุคคล ผู้เชี่ยวชาญด้านศาสตร์ทักษามหายุคศาสตร์ ได้เผยถึงเรื่องเล่า พญาครุฑ และ พญานาค ดังต่อไปนี้

ในปฐมกัลป์ พระอาทิตย์ ๑ พระอังคาร ๓ พระฤหัสบดี ๕ พระเสาร์ ๗ พระราหู ๘ ได้เกิดเป็นเทวดา มีดำริจะทำน้ำอมฤตกัน แต่พระราหูปฏิเสธไม่ร่วมทำด้วย

ทำให้ทั้ง ๔ องค์จึงไม่พอใจพระราหูเป็นอย่างมาก ถึงอย่างนั้นเทวดาทั้ง ๔ ก็ร่วมกันทำน้ำอมฤตจนสำเร็จ โดยได้แบ่งหน้าที่กันเพื่อรักษาสถานที่ พระพฤหัสบดี ๕ เป็นพระอินทร์ รักษาเขาสุเมรุราช พระอาทิตย์ ๑ เป็นพญาครุฑ รักษาเขาสัตตปริพันธ์ทั้งเจ็ด พระอังคาร ๓ เป็นพญาราชสีห์ รักษาป่าหิมพานต์ พระเสาร์ ๗ เป็นพญานาค รักษาพระมหาสมุทร



อยู่มาวันหนึ่ง พญาครุฑบินดูพื้นที่ของตนเห็นพญานาคที่มหาสมุทร จึงเกิดอยากจะจับพญานาคมากินเป็นอาหารจึงไล่จับพญานาค พญานาคก็เลื้อยหนีอย่างสุดกำลัง

พระราหูเห็นพญาครุฑไล่ทำร้ายพญานาคเช่นนั้นก็เลยเข้าช่วยเหลือพญานาค พอพระราหูขับไล่พญาครุฑได้ ก็ไม่ได้ตามพญาครุฑต่อ ประจวบกับผ่านบ่อน้ำอมฤตพอดีจึงได้ดื่มน้ำอมฤตที่เหล่าเทวดาทั้งหลายทำกันไว้ด้วยความหิวกระหาย

เมื่อพญาครุฑเข้าไปยังสำนักพระอินทร์ พระอินทร์เห็นพระราหูไล่ทำร้ายพญาครุฑและยังมีหน้ามาดื่มน้ำอมฤตของพวกตนอีกจึงเกิดความพิโรธขว้างจักรเพชรของตนไปตัดร่างของพระราหูขาดออกเป็นสองท่อน แต่เนื่องจากได้ดื่มน้ำอมฤตมาแล้วจึงไม่ตาย พระราหูจึงหนีไป ส่วนหางของพระราหูก็คือพระเกตุ



ส่วนอีกตำนานนึงกล่าวว่า แม่ของพญาครุฑกับพญานาคไม่ถูกกัน เพราะแม่ของพญาครุฑถูกแม่ของพญานาคใส่ร้าย ทำให้เกิดโทษ ด้วยความแค้นนี้ จึงทำให้พญาครุฑจะไล่จับพญานาคกินเป็นอาหารทุกครั้งที่มีโอกาส เนื่องจากพญาครุฑมีฤทธิ์และกำลังมากกว่า

การทำร้ายกันมาตั้งแต่อดีตปฐมกัลป์นี่เอง ที่เป็นสาเหตุว่าทำไมพญานาคกับพญาครุฑจึงไม่ถูกกัน



ขอขอบคุณ
ข้อมูล : horosociety199
ภาพ : horosociety199
ที่มา ; http://horoscope.sanook.com/126833/
บันทึกการเข้า
ปัญจะมาเร ชิเนนาโถ ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง จตุสัจจัง ปะกาเสติ มหาวีรัง นะมามิหัง ปัญจะมาเร ปลายิงสุ