หลวงปู่โต๊ะ
อิทธิปาฏิหาริย์ บารมีคุ้มครองศิษย์ "หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี"ทหารเรือและภรรยาโดนปล้น แต่ก็สู้ยิบตา ยิงไม่เข้า เพียงแค่ปูดเท่าลูกมะนาว...................................
ประสบการณ์รอดตายจากคมกระสุนด้วยบารมีธรรมหลวงปู่โต๊ะวัดประดู่ฉิมพลี
พุทธัง ธัมมัง สังฆัง สะระนังคัจฉามิ
ข้อความต่อไปนี้ข้าพเจ้าขอกราบบูชาในบารมีธรรมแห่งหลวงปู่โต๊ะวัดประดู่ฉิมพลี เพื่อประกาศเกียรติคุณของหลวงปู่ให้เป็นที่ประจักษ์แก่ทุกท่านสืบไปเมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๗ขณะที่ผมและภรรยาลูกชายคนเล็กอายุสามเดือนพร้อมด้วยพี่สาวภรรยาได้เดินทางด้วยรถยนต์ส่วนตัวจากพัทยาเพื่อที่จะไปรับแฟนพี่สาวภรรยาซึ่งเป็นชาวญี่ปุ่นที่สนามบินดอนเมือง เครื่องลงเวลาประมาณเที่ยงคืนออกจากดอนเมื่องเที่ยงเศษ
ขณะขับรถกลับตัวผมเองก็เกิดอาการเขม่นตาขวามาตลอดทาง ในใจของผมคิดว่าคงจะต้องเกิดเรื่องแน่แต่ก็ไม่ได้บอกให้แฟนผมทราบระหว่างขับรถก็ได้สวดคาถาชินบัญชรในใจตลอดเวลาขอบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายให้คุ้มครอง
โดยเฉพาะหลวงปู่โต๊ะที่ผมและภรรยาแขวนอยู่ในคอ(ผมแขวนปิดตาปลดหนี้หลังยันต์นะใบลานภรรยาแขวนปรกใบมะขาม) เมื่อขับก่อนจะถึงค่ายทหารรักษาพระองค์ซึ่งสมัยนั้นเปลี่ยวและมืดมากรถได้ถูกวางตะปูเรือใบโดยคนร้ายได้ตอกตะปูห้านิ้วไว้กับไม้หน้าสามวางสลับไปมารถผมก็เหยียบตะปูเข้าอย่างจังพอไม้หน้าสามถูกบังโคลนรถก็หลุดทำให้ยางฉีกขาดไม่สามารถวิ่งต่อไปได้ต้องค่อย ๆ บังคับรถให้เข้าข้างทาง
เมื่อเดินมาถึงทั้งสองคนก็เปิดชายเสื้อชักปืนขึ้นมาจ่อมาที่ผมสองกระบอกพร้อมกันวินาทีนั้นผมก็เอามือผลักภรรยาให้หลบอยู่ข้างหลังผม และภรรยาได้ผลักให้ชาวญี่ปุ่นลงไปหลบในคูข้างทาง หนึ่งในคนร้ายได้พูดขึ้นว่าเฮ้ย…มึงมีของมีค่าอะไรถอดมาให้หมด ผมก็ตอบทันที…กูไม่ให้ภรรยาผมก็บอกต่อว่ากูก็ไม่ให้…คนร้ายก็บอกว่าไม่ให้กูยิง….ขณะนี้เองที่ใจของผมได้สตินึกถึงหลวงปู่โต๊ะในใจว่า(หลวงปู่โต๊ะช่วยลูกด้วย…ขอให้ยิงไม่เข้า)แล้วผมจึงพูดว่า..ยิงก็ยิงซิว่ะ…(ขอโทษที่ใช้คำไม่สุภาพนะครับ) จากนั้นเสียงปืนก็ดังขึ้น..เปรี้ยง..?
@@@@@@
ผมเห็นไฟแล็บจากปากกระบอกปืนแล้วผมก็รู้สึกชาที่ข้อศอกจนแขนสะบัดผมนึกว่าแขนคงหักในมือผมมีเหล็กที่ใช้เปลี่ยนยางผมก็ยกขึ้นกะจะตีสวน แต่ปืนอีกกระบอกด้านขวามือก็ดังขึ้น…เปรี้ยง ? ผมถูกยิงที่ไหปลาล้าเต็ม ๆจนหงายหลัง แต่ด้วยบารมีของหลวงปู่คุ้มครองผมจึงกระโดดเข้าสู้ คนร้ายเห็นว่าผมถูกยิงสองนัดไม่เป็นไรก็ตกใจพูดขึ้นว่า…เฮ้ยถอยแล้ววิ่งอ้อมไปทางหลังรถภรรยาก็ตะโกนว่า..ช่วยด้วย ๆ ถูกปล้น คนร้ายก็หันมายิงภรรยาผมอีกหนึ่งนัดถูกที่ขาจนกางเกงยีนทะลุแต่ไม่เข้าครับแล้วคนร้ายก็วิ่งข้ามถนนเข้าซอยหายไป
ถ้าไม่ใช่บารมีแห่งหลวงปู่โต๊ะวัดประดู่ฉิมพลีผมและภรรยาคงไม่มีชีวิตรอดมาถึงทุกวันนี้..ตั้งแต่ปี๓๗ เป็นต้นมาผมทุก ๆ ปีผมต้องกินเจถวายหลวงปู่เพื่อแสดงความกตัญญูถวายท่านและจะทำตลอดไป (ลูกปืนนัดแรกที่ยิงถูกแขนก็ได้แฉลบไปถูกประตูด้านซ้ายเป็นรอยหัวกระสูนเลยครับ…ปืนเป็นขนาดเก้ามม.ครับทั้งสองกระบอกที่ผมทราบเพราะผมเป็นทหารเรือครับ)ตอนนี้ผมและภรรยาลูกชายนับถือหลวงปู่กันทั้งบ้านเลยครับ…
@@@@@@
เรื่องโชคลาภก็ดีจริง ๆ ครับเคยไปกราบรูปหล่อที่วัดขอโชคจากท่านได้เลข๑๙ ผมถูกเลขท้ายล็อตเตอรี่ ๑๗ ใบคร้บ นี่คืออีกเสี้ยวหนึ่งของบารมีหลวงปู่โต๊ะที่ผมได้ประสบกับตัวเองและครอบครัว ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ที่หลวงปู่ได้แผ่บารมีช่วยผมเอาไว้คราวหน้าผมจะเล่าให้ท่านทั้งหลายอ่านอีกครับ…ถ้าหากท่านใดมีโอกาสได้พระของหลวงปู่ขอจงเก็บรักษาไวดีเถอะครับบารมีท่านมากล้นจริง ๆ ความดีอันใดที่ผมได้ทำมาด้วยดีแล้วขอถวายให้หลวงปู่โต๊ะด้วยความเคารพบูชาสูงสุดครับ
ขอขอบพระคุณท่านเจ้าของภาพ เจ้าของบทความ และที่มาเนื้อหาข้อมูลมา ณ ที่นี้
munee  ศิษย์มีครู
เพื่อเผยแผ่กิตติคุณเป็นสังฆบูชา และเทิดทูนเกียรติคุณครูบาอาจารย์
เรียบเรียงโดยศักดิ์ศรี บุญรังศรี
http://www.tnews.co.th/contents/393310