ปฐมเหตุ ทำไมทำบุญอุทิศส่วนกุศล ครบ 7, 50 และ 100 วันการทำบุญอุทิศส่วนกุศลเริ่มมีมาในครั้งพุทธกาลในสมัยที่ พระเจ้าพิมพิสารสร้างวัดเวฬุวัน ถวายแด่พระสัมสัมพุทธเจ้า เมื่อทำบุญแล้วพระองค์ยังไม่ได้อุทิศส่วนกุศลให้พระญาติในอดีตชาติที่ละโลกแล้วไปเกิดเป็นเปรตเฝ้ารอรับผลบุญจากพระเจ้าพิมพิสารมา เป็นเวลายาวนานนับพุทธันดร จึงได้มาปรากฏกายให้พระองค์เห็น
เมื่อพระองค์เสด็จไปกราบทูลถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า..
"ทำไมพระองค์จึงเห็นและได้ยินเสียงเปรตมาร้องโหยหวนอยู่เต็มไปหมด"
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสตอบแล้ว ทรงแนะนำให้พระเจ้าพิมพิสารทำบุญเลี้ยงพระ กรวดน้ำอุทิศบุญส่งให้กับเปรตเหล่านั้น
พอได้รับส่วนบุญส่วนกุศลแล้วเปรตเหล่านั้นก็กลายสภาพไปเป็นเทวดาด้วยอำนาจแห่งบุญ จะเห็นได้ว่าวิถีปฏิบัติในเรื่องการทำบุญอุทิศส่วนกุศลนั้น กลายเป็นประเพณีอันดีงามที่บรรพบุรุษไทยยึดถือสืบทอดมาสู่อนุชนรุ่นหลังอย่างเหนียวแน่น เพราะนอกจากจะเป็นการแสดงถึงความกตัญญูกตเวทิตาระลึกถึงพระคุณแล้ว ยังเป็นการประกาศคุณความดีของผู้ละโลกไปแล้วด้วย
โดยเฉพาะอย่งยิ่งหากบุคคลท่านนั้นเป็นพ่อแม่ พี่น้อง หรือญาติมิตรผู้ที่มีอุปการคุณแก่เราแล้ว ก็ถือเป็นหน้าที่อันพึงทำของลูกหลานทุกคน โดยการทำบุญอุทิศให้ผู้หมู่ญาติผู้ล่วงลับ ก็ต้องทำกับผู้รับที่มีศีลมีธรรม เช่น พระภิกษุ สามเณรส่วนวัน หรือโอกาสพิเศษที่ควรจะทำบุญอุทิศให้ผู้ล่วงลับได้แก่
- วันพระ
- วันครบรอบการเสียชีวิต 7 วัน
- วันครบรอบการเสียชีวิต 50 วัน
- วันครบรอบการเสียยชีวิต 100 วัน
โดยทั้ง 3 วาระ นิยมเรียกเป็นภาษาทางการ ดังนี้
- สัตตมวาร (สัด-ตะ-มะ-วาน) หมายถึง การทำบุญครบ 7 วัน
- ปัญญาสมวาร(ปัน-ยา-สะ-มะ-วาน) การทำบุญครบรอบ 50 วัน
- สตมวาร (สะ-ตะ-มะ-วาน) การทำบุญครบรอบ 100 วัน
@@@@@@
เพราะอะไร.? จึงต้องทำบุญอุทิศส่วนกุศลในวันพิเศษ
- วันพระ เฉพาะวันพระขึ้น 15 ค่ำ เป็นวันที่ยมโลกนรกหยุดทัณฑ์ทรมานให้สัตว์นรก 1 วันโลกมนุษย์ สัตว์นรก จึงมีทุกขเวทนาเบาบาง มีโอกาสระลึกถึงบุญกุศลที่ตนเคยทำ และอนุโมทนาในส่วนบุญที่มี ผู้อุทิศมาให้ได้อย่างเต็มที่(1) ส่วนผู้ตายที่ไปเกิดในภพภูมิของเทวดา ก็จะนิยมมาฟังธรรมในวันพระและตรวจดูการทำบุญกุศลและอนุโมทนาบุญกับผู้ที่ทำความดีในโลกมนุษย์
- วันครบรอบวันตาย 7 วัน ในกรณีที่ผู้ตายไปแล้วเป็นผู้ที่ทำกรรมดีและชั่วไม่มากพอ บุญบาปที่ตนทำในโลกนี้ยังไม่ส่งผลในทันทีผู้ตายจะวนเวียนอยู่ ๗ วันเพื่อให้มีโอกาสระลึกถึงบุญกุศลได้และเจ้าหน้าที่ยมโลก(กุมภัณฑ์)กำลังผลัดเปลี่ยนเวรกันระหว่างที่รอเจ้าหน้าที่ซึ่งจะพาตัวไปยมโลก หากผู้ตายระลึกถึงบุญกุศลที่ตนเคยทำได้ หรือ หากญาติมิตรทำบุญอุทิศให้อย่างถูกวิธี และผู้ตายนึกอนุโมทนาบุญด้วย ผลบุญนั้นก็จะพาไปเกิดในภพภูมิที่ดีๆ โดยไม่ต้องไป ยมโลกนรก อุสสทนรก หรือ มหานรก อนึ่งผู้ตายที่ทำบาปกรรมไว้เมื่อครบ 7 วันผู้ตายต้องกลับมา ณ สถานที่ตาย หากเห็นญาติมิตรทำบุญให้ก็จะอนุโมทนาบุญ และจะไปสู่สุคติได้
- วันครบรอบวันตาย 50 วัน ในกรณีที่ผู้ตายถูกเจ้าหน้าที่ยมโลกพาไปยมโลกแล้วช่วงระหว่างเวลา 50 วันหลังจากตาย คือช่วงเวลาที่ผู้ตายกำลังรอคอย ลำดับคิวการพิพากษาตั้งแต่ถูกลากตัวไปจากมนุษย์โลกผ่านประตูยมโลก อยู่หน้าลานรอขานชื่อเพื่อเข้าพบพระยายมราช พระยายมราช คือ เทพชั้นจาตุมหาราชิกาประเภทหนึ่งที่มีกรรมเกี่ยวพันด้านกฎหมาย ชอบตัดสินคดีความด้วยความซื่อสัตย์ ตอนสมัยเป็นมนุษย์และทำบุญ หรือเมื่อทำบุญแล้วก็ตั้งความปรารถนาไว้ว่าอยากทำหน้าที่นี้
- วันครบรอบวันตาย 100 วัน (2)ช่วงเวลาระหว่าง 51 ถึง 100 วัน คือช่วงกำลังถูกพิพากษาพระยายมราชจะซักถามความประพฤติตอนสมัยที่เป็นมนุษย์ และจะส่งไปเกิด เช่น ไปเกิดในยมโลกอุสสทนรก และมหานรกไปเป็นมนุษย์ เทวดา เป็นเปรต อสุรกาย สัตว์ดิรัจฉาน ตามกรรมที่ปรากฏเป็นภาพหน้าบัลลังก์ขอพระยายมราชช่วงนี้ถ้าญาติอุทิศบุญให้ก็ยังรับบุญได้
@@@@@@
เพราะฉะนั้นญาติมิตรในโลกมนุษย์ จึงควรศึกษาวิธี "อุทิศส่วนกุศล" ให้ถูกวิธี รีบทำบุญทุกบุญอย่างเต็มกำลัง และอุทิศส่วนกุศลให้ในวันดังกล่าวบุญกุศลไม่เพียงส่งถึงผู้ล่วงลับ แต่อานิสงส์แห่งบุญย่อมเกิดขึ้นกับเราผู้ทำบุญนั้นด้วยขอบคุณข้อมูลจาก :
www.dmc.tv ,
www.kalyanamitra.org , Matichon online ,google.com
ข้อมูลอ้างอิง : [1] อํ.ติก.อ.ปฐมราชสูตร 34/163 , [2] ม.อุ. เทวทูตสูตร 23/190
ขอบคุณที่มา :
http://talk--secret.blogspot.com/2016/10/7-50-100.htmlเรียบเรียงโดย คนธรรมรำพัน