ผมได้เริ่ม ปฏิบัติธรรม นั่งกรรมฐานจริง ๆ จัง ๆ มาตั้งแต่ อายุ 16 ปี ปัจจุบัน 75 ปีแล้ว
ก็อย่าได้หัวเราะในการเป็นผู้ปฏิบัติธรรมที่เนิ่้นช้าเลยนะครับ
โดยเฉพาะผม ศรัทธาพระก็ไม่กี่รูปครับ เป็นไปตามลำดับครับ ที่ผมเริ่มศึกษาปฏิบัติธรรม
1.พระอาจารย์พุทธทาส ผมรู้จักท่านครั้งแรกในหนังสือชื่อว่า คู่มือมนุษย์
2.พระอาจารย์ปัญญานันทะ ผมรู้จักท่านครั้งแรกตอนฟังปาฐกถาธรรมในวิทยุวันอาทิตย์
3.พระอาจารย์พุธ ผมรู้จักท่านครั้งแรกที่วัดบวรนิเวศน์
4.พระอาจารย์มั่น ผมรู้จักแต่ประวัติครับเนื่องด้วยพระอาจารย์พุธ
5.หลวงปู่สุก ผมรู้จักนับถือจากพระอาจารย์สนธยา
======================================================
ผมขอเล่าการปฏิบัติ ตามลำดับครับ
1.ผมเองชอบการภาวนาโดย ใช้ภาวนา พุทโธ ครับเพราะตั้งแต่อายุ 16 ปีมานั้่นที่โรงเรียน พระท่านสอนมาอย่างนี้ ก็ยังทำได้ไม่ดี
2.พอรู้จักสวนโมกขพลาราม แล้วผมไปบ่อยมากครับ ช่วงนี้ก็หันมาปฏิบัติภาวนาด้วย อานาปานสติ ตามหนังสือปกดำครับ ก็พยายามอยู่แต่ก็ได้ผลความสงบนิ่ง และออกอารมณ์พิจารณามาก ๆ
3.พอรู้จัก หลวงพ่อพุธ ผมก็หันกลับมาภาวนา พุทโธ อีกครั้งก็รู้สึกดีขึ้นแต่ก้ไม่สามารถทรงอารณ์ไว้ได้นานครับ ออกจะขี้เกียจเพราะเชิงปัญญา มากมาก่อน แต่ก็มีความสงสัยกับเรื่องการรวมศูนย์จิต พยายามทำความเข้าใจอยู่นาน ก็ยังไม่รู้คำตอบ ช่วงนี้ได้ไปศึกษา กับ สถาบันพลังจิตตานุภาพ ที่วัดธรรมมงคลด้วย
4.พอได้รู้จัก หลวงปู่สุก และได้เรียนกรรมฐาน มัชฌิมา แบบลำดับ แล้วตอนแรกก็ไม่รู้สึกพิศดาร แต่พอเริ่มกำหนดจิตตามที่พระอาจารย์ สอนแล้วรู้สึกว่า ทำกรรมฐานได้ดีขึ้น เมื่อก่่อนภาวนา 30 นาทีผมก็เลิกแล้วตอนนี้ภาวนาเกิน 3 ชั่วมงแล้ว ผมเข้าใจเรื่องการรวมศูนย์จิต ที่แท้ก็ง่าย ๆ อย่างนี้นี่เอง แต่พระอาจารย์มักจะเตือนผมอยู่เรื่อย เรื่องการติดนิ่ง คือหยุดภาวนา
============================================
คำถาม ช่วยแนะนำหน่อยนะครับ
1.การติดนิ่ง นี่ไม่ดีใช่ไหมครับ ? คืออาการไม่กำหนดอะไร ? ปล่อยนิ่งแช่อยู่อย่างนั้น ไม่มีความคิด มีแต่รู้สึกว่านิ่ง บางครั้งเคลิ้ม ๆ เหมือนจะหลับ
2.การที่เรามีความรู้สึก วูบ ๆ เหมือนจะนอนหลับ เหมือนตกเหว แล้วรู้สึกตัวขึ้นมาอาการอย่างนี้ เรียกว่าอะไรครับ ?
3.บางท่านกล่าวว่าปล่อยจิต วูป ๆ บ่อย ๆ แล้วจะเป็นสมาธิ นี้จริงหรือป่าวครับ ?

ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ