พิมพ์

[สมภพ]

....ทั้งสมัยพุทธกาลและสมัยหลังๆต่อๆมา  การเผยแผ่ศาสนาพุทธ  ทำแบบเดียวกัน  คือ  พระภิกษุจะจาริกไปตามสถานที่ต่างๆ  ประเทศต่างๆ  เริ่มครั้งแรกหลังจากมีการประชุมสงฆ์แรกหลังพระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้ว ๙ เดือน  คือ เมื่อมีการประชุมสงฆ์  ๑๒๕๐  รูป เพื่อฟังพระโอวาทปาฏิโมกข์แล้ว  ต่อจากนั้น  พระอรหันต์เหล่านั้น  ก็กระจายแยกย้ายไปตามที่ต่างๆ  ตามพระพุทโธวาทของพระพุทธเจ้าที่ตรัสว่า ... " ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงเที่ยวจาริกไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความ สุขแก่มหาชน เพื่ออนุเคราะห์ชาวโลก เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุข แก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย "


.....หลังจากพระพุทธเจ้าเสด็จ ดับขันธ์ปรินิพพาน ๒๓๖  ปี  มาถึงสมัยของพระเจ้าอโศกมหาราช  ได้มีการสังคายนาครั้งที่ ๓  เกิดขึ้น   แล้วมีการส่งสมณฑูต  ออกเผยแพร่ศาสนาครั้งใหญ่ที่สุด  คือ ส่งคณะพระภิกษุกระจายออกไปในประเทศต่างๆทั่วโลก แยกเป็นสายๆ  มีถึง ๙  สาย    สายหนึ่งนำโดยพระโสณะ และพระอุตตระ  มาถึงเมืองไทย หรือสมัยนั้นเรีนกว่า ดินแดนสุวรรณภูมิ  เมืองไทยในยุคนั้น  จึงได้รับศาสนาพุทธครั้งแรกแบบเป็นทางการ  (แต่ว่ากันจริงๆ ในยุคนั้น  ยังไม่ประเทศไทย)   ศาสนาพุทธจึงกระจายไปทั่วโลก  อย่างเต็มที่ เริ่มจากครัังนี้แหละ

๑. พระมหาเทวเถรไปยังมหิสมณฑล (คือแว่นแคว้นข้างใต้ลาน้าโคทาวารี อันเป็นประเทศไมสอร์บัดนี้) แห่ง ๑
๒. ให้พระรักขิตเถรไปยังวันวาสีประเทศ (คือแว่นแคว้นกะนะระเหนือ อันเป็นเขตเมืองบอมเบย์บัดนี้) แห่ง ๑
๓. ให้พระธรรมรักขิตเถรไปยังปรันตปะประเทศ (คือแว่นแคว้นตอนชายทะเลข้างเหนือเมืองบอมเบย์บัดนี้) แห่ง ๑
๔. ให้พระมหาธรรมรักขิตเถรไปยังมหารัฐประเทศ (คือแว่นแคว้นข้างยอดลาน้าโคทาวารี) แห่ง ๑
๕. ให้พระมัชฌันติกะเถรไปยังกัษมิระและคันธาระประเทศ (คือที่เรียกว่าประเทศแคชเมียและอาฟฆานิสถานบัดนี้) แห่ง ๑
๖. ให้พระมัชฌันเถรไปยังหิมวันตประเทศ (คือมณฑลที่ตั้งอยู่เชิงเขาหิมาลัย มีเนปาลราฐเป็นต้น) แห่ง ๑
๗.ให้พระมหารักขิตเถรไปยังโยนโลกประเทศ (คือเหล่าเมืองที่พวกโยนกได้มาเป็นใหญ่ อยู่ในแดนประเทศเปอร์เซียบัดนี้) แห่ง ๑
๘.ให้พระมหินทรเถร อันเป็นราชบุตรของพระเจ้าอโศกไปยังลังกาทวีป แห่ง ๑
๙. ให้พระโสณะเถร กับพระอุตรเถร ไปยังสุวรรณภูมิประเทศ