พิมพ์

[modtanoy]

เมื่อไหร่ที่ล้มยังคิดถึงพ่อ...   
แจ๊ส ชีวิตมิได้ราบรื่น แต่จงยืนด้วยตัวคนเดียว

เมื่อไหร่ที่ล้มยังคิดถึงพ่อ เมื่อไหร่ที่ท้อยังคิดถึงแม่ และยังคงทำตามคำสัญญา

ชีวิตเมื่อทำได้ตามความฝัน วันนั้นฉันคงได้กลับ เอาฝันนั้นไปฝาก

ปลิวไปตามกระแสใจคน ยังเคว้งคว้างและไร้จุดหมายมืดมน

ความจริงใจสุดท้ายไม่มีความหมาย โลกที่มันลวงหลอก มันช่างโหดร้าย

หรือมันอาจเป็นโชคชะตา ที่ฟ้าได้กำหนดเอาไว้

นำมาจากที่คุณ แจ๊ส โพสต์ไว้คะ เมื่อความทุกข์ มาถึง แล้วมองหาใครช่วยเหลืออยู่นั้น
ก็จะต้องมองต่อไป แต่เมื่อมีสติ ฉลาดแล้ว ก็ต้องพึ่งตนเองกันก่อนคะ

 

[arlogo]

คุณโยม แจ็ส บ่นได้ไม่ต่าง จากคนอื่น ที่บ่นกัน

  ชีวิต ของคนเรา นั้น เกิดมา ก็มาแต่ตัว เมื่อตายไป ก็ไปแต่ตัว

  สิ่งสำคัญ เมื่อเรามุ่งมั่น ที่จะทำอะไรแล้ว จงผลักดันให้เป็น อุดมการณ์

  อุดมการณ์ ถึงแม้จะมีอุปสรรค ก็อย่าไปโทษนั่น โทษนี่ ถ้าเรารู้สาระ ที่แท้จริง แล้วว่า มาจากศูนย์
และก็ไปกับศูนย์

   สิ่งสำคัญคือ การดำรงชีวิต อยู่ในขณะนี้ต่างหาก ที่ได้สร้างกุศลไว้มากน้อย ขนาดไหน นี่เป็นตัวชี้
ว่า ถ้าเราจะต้องกลับมาอีก ตกต่ำหรือ ได้ดี สบายมาก หรือ ทุกข์มาก ก็อยู่ที่การกระทำในปัจจุบัน

   อย่ามัวแต่โทษ ชะตา หรือ ฟ้า ลิขิต

   เพราะ มีแต่กรรม ( การกระทำ ) ที่ลิขิต เท่านั้น

   การทำความดี ตั้งใจดี ไม่จำเป็นต้องให้ใครเห็นดี และ เห็นด้วย หากแต่กระทำลงไปแล้วไม่เบียดเบียน
ตนเอง และ ผู้ือื่น อันนี้เรียกว่า ดีเบื้องต้น


   เอ้า สู้ต่อไป นะจ๊ะ อย่าท้อ อย่าถอย ต่อการทำความดี
   ตั้งใจทำดี แล้ว ก็ควรทำต่อไป ทำไปจนตายนั่นแหละ

   เจริญธรรม