พิมพ์

[raponsan]

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔ อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต

๙. นิพพิทาสูตร

             [๖๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้ อันบุคคลเจริญแล้วทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับสนิทเพื่อเข้าไปสงบ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อตรัสรู้ และเพื่อนิพพานโดยส่วนเดียว ธรรม ๕ ประการเป็นไฉน คือ

-   ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมพิจารณาเห็นว่าไม่งามในกาย ๑
-   มีความสำคัญว่าเป็นของปฏิกูลในอาหาร ๑
-   มีความสำคัญว่าไม่น่ายินดีในโลกทั้งปวง ๑
-   พิจารณาเห็นว่าไม่เที่ยงในสังขารทั้งปวง ๑
-   ย่อมเข้าไปตั้งมรณสัญญาไว้ในภายใน ๑

           ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้แล อันบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับสนิท เพื่อเข้าไปสงบ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อตรัสรู้ เพื่อนิพพาน ฯ
           จบสูตรที่ ๙

             

เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒  บรรทัดที่ ๑๙๓๒ - ๑๙๔๒.  หน้าที่  ๘๔.
 http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=22&A=1932&Z=1942&pagebreak=0
             ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=69
ขอบคุณภาพจาก http://statics.atcloud.com/,http://sites.google.com/