กุศลกรรมบถ ๑๐ (ทางแห่งกุศลกรรม, ทางทำความดี, กรรมดีอันเป็นทางนำไปสู่สุคติ ) ว่าโดยหัวข้อย่อ ดังนี้ ก. กายกรรม ๓ (การกระทำทางกาย)
๑. ปาณาติปาตา เวรมณี (เว้นจากปลงชีวิต)
๒. อทินนาทานา เวรมณี (เว้นจากถือเอาของที่เขามิได้ให้โดยอาการขโมย)
๓. กาเมสุ มิจฉาจารา เวรมณี (เว้นจากประพฤติผิดในกาม) ข. วจีกรรม ๔ (การกระทำทางวาจา)
๔. มุสาวาทา เวรมณี (เว้นจากพูดเท็จ)
๕. ปิสุณาย วาจาย เวรมณี (เว้นจากพูดส่อเสียด)
๖. ผรุสาย วาจาย เวรมณี (เว้นจากพูดคำหยาบ)
๗. สัมผัปปลาปา เวรมณี (เว้นจากพูดเพ้อเจ้อ)
ค. มโนกรรม ๓ (การกระทำทางใจ)
๘. อนภิชฌา (ความไม่คิดเพ่งเล็งอยากได้ของเขา)
๙. อพยาบาท (ความไม่คิดร้ายผู้อื่น)
๑๐. สัมมาทิฏฐิ (ความเห็นชอบ ถูกต้องตามคลองธรรม) ที่มา ที.ปา.๑๑/๓๖๐/๒๘๔; ๔๗๑/๓๓๗.
พจนานุกรม พุทธศาสน์ ฉบัยประมวลธรรม (ป.อ.ปยุตโต)
เรื่อง "การถือ กุศลกรรมบถ ๑๐ ตายแล้วไ้ด้ไปสวรรค์ จริงหรือไม่" นี้ ใครมีความเห็นอย่างไร
มีข้อมูลใดมารับรอง หรือจะอ้างคำกล่าวของใคร เพื่อนๆลองหามาคุยกัน ส่วนตัวผมมีคำตอบอยู่แล้ว แต่ขออุบไว้ก่อน
ดูซิว่า ใครจะมีคำตอบ "เหมือนหรือไม่เหมือน" กับคำตอบของผมอย่างไร
