กุศลกรรมบถ ๑๐ (ทางแห่งกุศลกรรม, ทางทำความดี, กรรมดีอันเป็นทางนำไปสู่สุคติ ) ว่าโดยหัวข้อย่อ ดังนี้ ก. กายกรรม ๓ (การกระทำทางกาย) 
๑. ปาณาติปาตา เวรมณี (เว้นจากปลงชีวิต) 
๒. อทินนาทานา เวรมณี (เว้นจากถือเอาของที่เขามิได้ให้โดยอาการขโมย) 
๓. กาเมสุ มิจฉาจารา เวรมณี (เว้นจากประพฤติผิดในกาม) ข. วจีกรรม ๔ (การกระทำทางวาจา) 
๔. มุสาวาทา เวรมณี (เว้นจากพูดเท็จ) 
๕. ปิสุณาย วาจาย เวรมณี (เว้นจากพูดส่อเสียด) 
๖. ผรุสาย วาจาย เวรมณี (เว้นจากพูดคำหยาบ) 
๗. สัมผัปปลาปา เวรมณี (เว้นจากพูดเพ้อเจ้อ) 
ค. มโนกรรม ๓ (การกระทำทางใจ) 
๘. อนภิชฌา (ความไม่คิดเพ่งเล็งอยากได้ของเขา) 
๙. อพยาบาท (ความไม่คิดร้ายผู้อื่น) 
๑๐. สัมมาทิฏฐิ (ความเห็นชอบ ถูกต้องตามคลองธรรม) ที่มา  ที.ปา.๑๑/๓๖๐/๒๘๔; ๔๗๑/๓๓๗. 
พจนานุกรม พุทธศาสน์ ฉบัยประมวลธรรม (ป.อ.ปยุตโต)
เรื่อง "การถือ กุศลกรรมบถ ๑๐ ตายแล้วไ้ด้ไปสวรรค์ จริงหรือไม่" นี้ ใครมีความเห็นอย่างไร
มีข้อมูลใดมารับรอง หรือจะอ้างคำกล่าวของใคร เพื่อนๆลองหามาคุยกัน ส่วนตัวผมมีคำตอบอยู่แล้ว แต่ขออุบไว้ก่อน
ดูซิว่า ใครจะมีคำตอบ "เหมือนหรือไม่เหมือน" กับคำตอบของผมอย่างไร 
 